ساعدنیوز: بچه های دهه شصت با کوهی از خاطراتی با طعم عسل پا به دنیایی گذاشتن که هنوز خودشونو وابسته و شیفته کودکی اشان میدانند. روزهایی که با تیله بازی و خاله بازی شروع میشد و با خواب توی پشه بند تمام .
درود:
آخ که یادش بخیر.من متولد دهه ی ۵۰ هستم،و دهه ی ۶۰ بچه مدرسه ای بودم،دوران جنگ بود.حال و هوای جبهه ها، نفت و برنج و مرغ و قند و شکر و روغن و . . . کوپنی،حموم عمومی،پاترول های زرد کمیته،آژیر حمله ی هوایی توی تهران،
حوض بزرگ وسط خونه ی ننجان،شستن لباسها توی آب سرد،
ولی دلهای گرم.زندگیها سخت،ولی اعصابها راحت.پول کم ولی امیدها زیاد.گریه م گرفت.
یاد اون روزا بخیر.
3 هفته پیش
3 هفته پیش
3 هفته پیش
3 هفته پیش
3 هفته پیش