به گزارش سرویس جامعه ساعدنیوز، بهنوش بختیاری یکی از پُر حاشیهترین و معروفترین بازیگران ایرانی است که همواره به دلیل حواشی بسیار زیاد در تیتر اخبار بوده است. ما نیز در این بخش از سایت ادبی و هنری روزانه قصد داریم نگاهی بر زندگی این بازیگر پُر حاشیه داشته باشیم. در ادامه با روزانه بمانید.بهنوش بختیاری در 29 اردیبهشت سال 1354 در تهران به دنیا آمد. او از خانوادهای با نژاد بختیاری است و پدر پدربزرگ وی از عشایر بختیار به سمت تهران آمده بود.
پدر بهنوش یک سرمایهدار و کارخانهدار بود که در قبل از انقلاب و بعد از آن به ثروت خوبی دست یافته بود. همچنین لازم ب ذکر است که بهنوش بختیاری یک خواهر و یک برادر نیز دارد.
بهنوش درباره کودکی خود گفته است: شیطنت های خاص خودم را داشتم یعنی بی سر و صدا خرابکاری می کردم یک روز دختر همسایه آمده بود منزل ما من هم گفتم بیا موهایت را سشوار کنم چون خیلی وزوزی بود بعد یک پارچ آب یخ خالی کردم رو سرش و اون بنده خدا تا من موهایش را درست کنم می لرزید.
دهه 60 برای خیلیها یادآور روزهای ساده و بیدغدغه کودکی و نوجوانی است. تلویزیونهای سیاهوسفید، برنامههای محبوب کودکانه و سریالهای مهیج، جمع خانوادهها را پای جعبه جادویی جمع میکرد. وقتی ساعت پنج عصر زنگ میخورد، بچهها دوچرخههایشان را برمیداشتند و خیابانها پر از خنده و بازی میشد. آن زمانها خبری از اینترنت و گوشیهای هوشمند نبود و بازیها و سرگرمیها بیشتر بیرونی و جمعی بودند.
یادآوری صدای زنگ تلفنهای دکمهای و کارتهای تلفن قدیمی هم حس نوستالژیک زیادی دارد. تماس با دوستان یا خانواده، نیاز به کمی برنامهریزی و صبر داشت و همین باعث میشد ارزش ارتباطها بیشتر حس شود. روزنامهها و مجلات، منبع اصلی خبر و سرگرمی بودند و هر شمارهشان با هیجان انتظار کشیده میشد. بسیاری از ما هنوز بوی دفتر و کتابهای قدیمی مدرسه را به یاد داریم، همان بویی که با گذر زمان هیچوقت فراموش نمیشود.
غذاهای خیابانی و بازارهای محلی هم بخشی از خاطرات شیرین دهه 60 هستند. از بلال داغ و فالودههای تابستانی گرفته تا قهوهخانههای محله که محل گپ و گفت بزرگترها بود، همه چیز حس و حال خاص خودش را داشت. مردم بیشتر به هم نزدیک بودند و لحظههای سادهای مثل خرید نان از نانوایی یا قدم زدن در کوچهها، تبدیل به خاطرات ماندگار میشدند.
برای مشاهده سایر مطالب جامعه با ساعدنیوز در ارتباط باشید.
