به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، غلامحسین بنان، استاد آواز ایران، یکی از ماندگارترین صداهای موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی است که با آثار جاودانهاش همچون «بهار دلنشین»، «الهه ناز» و «ای ایران» در حافظه جمعی مردم ایران جا گرفته است.
غلامحسین بنان در 10 اردیبهشت 1290 در تهران و در خانوادهای اهل هنر چشم به جهان گشود. از کودکی در فضایی سرشار از موسیقی رشد کرد؛ مادرش پیانو مینواخت، خالهاش نی میزد و خواهرانش تار میآموختند. همین محیط هنری باعث شد گوش او از همان آغاز با نغمههای ساز و آواز آشنا شود.
بنان از سال 1306 تا 1347 در عرصه موسیقی فعالیت داشت. او نخستین خواننده ایرانی بود که با خط بینالمللی موسیقی (نُت) آشنایی داشت و همین ویژگی، او را از بسیاری از همعصرانش متمایز میکرد. در سالهای آغازین فعالیت، با راهنمایی روحالله خالقی به ارکستر انجمن موسیقی ایران پیوست و سپس با دعوت داوود پیرنیا در برنامهی گلهای رنگارنگ رادیو تهران حضور یافت.
صدای بنان از نوع باریتون بود؛ گرم، نافذ و پرطنین. او با تکنیک بینظیر خود توانست دستگاههای مختلف موسیقی ایرانی همچون ماهور، همایون، بیات اصفهان و شور را با مهارت اجرا کند. بنان نه تنها خوانندهای محبوب بود، بلکه به عنوان استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و عضو شورای موسیقی رادیو نقش مهمی در آموزش و هدایت نسلهای بعدی ایفا کرد.
در طول فعالیت هنری خود، حدود 350 قطعه اجرا کرد که بسیاری از آنها به آثار کلاسیک موسیقی ایران بدل شدند. ترانههایی چون «بهار دلنشین» و «ای ایران» نه تنها در زمان خود، بلکه تا امروز نماد عشق به وطن و زیبایی موسیقی ایرانیاند. غلامحسین بنان در 8 اسفند 1364 در تهران درگذشت، اما صدای او همچنان زنده و الهامبخش است.
✨ استاد بنان را میتوان صدای اصیل ایران دانست؛ هنرمندی که با هنر و شخصیت خود، پلی میان سنت و نوگرایی در موسیقی ایرانی ساخت و نامش برای همیشه در تاریخ هنر ایران ماندگار شد.
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
