به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، غزل شماره 357 دیوان حافظ، یکی از عمیقترین و زیباترین سرودههای لسانالغیب است. آنجا که پیرِ رندِ شیراز، نه در صومعه و مسجد، بلکه در «خرابات مغان» تجلی نور الهی را جستجو میکند. اما آنچه لذت شنیدن این ابیات را دوچندان میکند، همنشینی این کلمات با صدای مخملین و استثنایی استاد بهروز رضوی است.
استاد بهروز رضوی با درک درست از ضربآهنگ شعر و تکیههای کلامی، معنای نهفته در پسِ استعارات حافظ را به گوش شنونده میرساند. در این ویدیو، شما تنها یک شعر نمیشنوید؛ بلکه سفری معنوی را تجربه میکنید که در آن:
نور خدا در میان کلمات متجلی میشود.
تواضع و رندی حافظ با لحنی مقتدر اما آرام بیان میگردد.
موسیقی متن و سکوتهای بهجا، فرصتی برای تامل در هر بیت فراهم میآورد.
«در خراباتِ مُغان نورِ خدا میبینم / این عجب بین که چه نوری ز کجا میبینم»
در این اجرا، فراز و فرود صدای استاد در بیاتی همچون «دوستان عیبِ تَرَکمستیِ مستوری مکنید / کز میانِ جِرس این رمز و آوا میبینم»، لرزه بر دل هر مشتاق ادبیات میاندازد. اگر به دنبال لحظاتی برای خلوت با خود و بازیابی آرامش هستید، این ویدیو بهترین انتخاب شماست.
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
