به گزارش سرویس چندرسانهای پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز ، نوشتههای پشت ماشینها، بهویژه روی نیسانهای آبی، سالهاست به بخشی از فرهنگ خیابانی و طنز عامه در ایران تبدیل شدهاند. این جملات کوتاه که گاهی عاشقانه، گاهی فلسفی و گاهی کاملاً طنزآمیز هستند، بازتابی از دغدغهها، شوخیها و نگاه رانندگان به زندگیاند. از جملههای معروفی مثل «با دعای مادرم میرم» یا «زندگی بیتو هیچه» گرفته تا نوشتههایی با کنایههای اجتماعی، این عبارتها اغلب با زبان ساده اما اثرگذار، توجه رهگذران و رانندگان دیگر را جلب میکنند.
در میان همه خودروها، نیسان بهدلیل جایگاه ویژهاش در حملونقل شهری و بینشهری، بیشترین سهم را در این نوع نوشتهها دارد. رانندگان نیسان معمولاً با انتخاب جملههایی خلاقانه یا بامزه، شخصیت، خستگی راه، عشق، ایمان یا حتی اعتراضهای خاموش خود را بیان میکنند. همین نوشتهها باعث شده نیسانها فراتر از یک وسیله نقلیه، به رسانهای کوچک اما پرمخاطب در جادهها و خیابانها تبدیل شوند.
