به گزارش سرویس پزشکی پایگاه خبری ساعدنیوز، گوشت گیاهی و گوشت حیوانی تفاوتهای اساسی در ترکیب غذایی، اثرات زیستمحیطی و سلامت انسان دارند؛ گوشت گیاهی سالمتر و پایدارتر است، اما ممکن است برخی مواد مغذی کلیدی آن کمتر باشد.
گوشت حیوانی منبع پروتئین کامل است؛ یعنی همه آمینواسیدهای ضروری را دارد. همچنین سرشار از ویتامین B12، آهن هموگلوبین و روی است که جذب بالایی دارند.
گوشت گیاهی از موادی مانند سویا، نخود، لوبیا، گلوتن گندم و قارچها ساخته میشود. پروتئین آن معمولاً ناقص است و برای تأمین همه آمینواسیدها باید با سایر منابع گیاهی ترکیب شود.
مصرف زیاد گوشت حیوانی، بهویژه گوشت قرمز و فرآوریشده، با افزایش خطر بیماریهای قلبی، دیابت نوع 2 و برخی سرطانها مرتبط است.
گوشت گیاهی معمولاً کمچربتر، کمکالریتر و بدون کلسترول است. این ویژگیها میتواند به کاهش ریسک بیماریهای قلبی و کنترل وزن کمک کند.
با این حال، برخی جایگزینهای گیاهی ممکن است سدیم یا افزودنیهای زیادی داشته باشند که باید به آن توجه کرد.
تولید گوشت حیوانی نیازمند منابع عظیم آب، زمین و خوراک دام است و سهم بزرگی در انتشار گازهای گلخانهای دارد.
گوشت گیاهی با مصرف کمتر منابع طبیعی و انتشار کمتر کربن، گزینهای پایدارتر برای محیطزیست محسوب میشود.
گوشت حیوانی از نظر طعم و بافت هنوز برای بسیاری از افراد جذابتر است.
گوشت گیاهی گاهی گرانتر بوده و ممکن است از نظر تأمین ویتامین B12، آهن و امگا-3 نیازمند مکمل یا ترکیب با سایر غذاها باشد.
برخی افراد نیز ممکن است به مواد اولیه مانند سویا یا گلوتن حساسیت داشته باشند.
گوشت حیوانی و گیاهی هر کدام مزایا و محدودیتهای خود را دارند. گوشت حیوانی از نظر تغذیهای کاملتر است اما اثرات منفی بیشتری بر سلامت و محیطزیست دارد. در مقابل، گوشت گیاهی سالمتر و پایدارتر است، اما نیازمند مدیریت دقیق رژیم غذایی برای جبران کمبود برخی مواد مغذی میباشد. انتخاب بین این دو به سبک زندگی، باورهای اخلاقی و اهداف سلامتی افراد بستگی دارد.
برای دنبال کردن اخبار مربوط به حوزه پزشکی کلیک کنید
