علل حساسیت و آلرژی به کاندوم و راه های درمان آن

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از سیمرغ، کاندوم یکی از ابزارهای ضروری برای پیشگیری از بارداری است که بعضی زنان و مردان به آن حساسیت دارند، در این مطلب نکات مهمی در مورد حساسیت به کاندوم بیان می شوند

اگر بعد از اتمام رابطه جنسی دچار خارش مداوم و بی دلیل می شوید، می تواند به خاطر حساسیت به کاندوم باشد. خارش ممکن است بر اثر واکنش حساسیتی به کاندوم یا هر ماده دیگری که در زمان برقراری رابطه جنسی مورد استفاده قرار داده اید، بروز کند. گرچه ممکن است به هر کاندومی حساسیت داشته باشید، اما کاندوم با جنس لاتکس رایج ترین نوع حساسیت زاست. 

در اکثر مواقع حساسیت به لاتکس به مرور زمان و بعد از بارها قرار گرفتن در معرض این ماده بروز می کند. به علاوه حساسیت به لاتکس در بین کارمندان بیمارستان ها و مراکز مراقبتی بیشتر است. در ادامه با جزئیات بیشتری به مسئله حساسیت به کاندوم پرداخته می شود.

نشانه های حساسیت به کاندوم

در اکثر موارد افرادی که به لاتکس یا سایر مواد حساسیت دارند، دچار یک واکنش موضعی می شوند. به این معنا که علائم حساسیت تنها در محلی که پوست به طور مستقیم با لاتکس یا کاندوم تماس داشته واکنش نشان می دهد. 

نشانه های واکنش حساسیتی موضعی به کاندوم عبارتند از:

خارش

قرمزی

برآمدگی

التهاب

کهیر

جوش های پوستی

در موارد حساسیت شدید یک واکنش کلی در بدن یا یک واکنش سیستمیک بروز می کند. خانم ها بیشتر در معرض واکنش حساسیتی سیستمیک هستند. علت حساسیت بیشتر خانم ها به لاتکس این است که غشاهای مخاطی واژن پروتئین های لاتکس را سریعتر از غشاهای آلت تناسلی جذب می کنند. 
نشانه های واکنش حساسیتی سیستمیک عبارتند از:

کهیر در بخش هایی که با کاندوم تماس نداشتند 
التهاب در بخش هایی که با کاندوم تماس نداشتند 
آبریزش بینی یا گرفتگی بینی 
آبریزش چشم 
خارش گلو 
گر گرفتن صورت

در موارد نادر حساسیت به کاندوم ممکن است منجر به بروز آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک واکنش حساسیتی کشنده است. در صورت بروز هر یک از موارد زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

مشکل تنفسی

مشکل در بلع

التهاب دهان، گلو یا صورت 

چرا حساسیت به کاندوم بروز می کند؟

لاتکس طبیعی – که رنگ آن با لاتکس مصنوعی متفاوت است – حاوی پروتئین های زیادی است که گفته می شود منجر به بروز واکنش های حساسیتی می شوند. 
اگر به لاتکس حساسیت دارید، سیستم ایمنی این پروتئین ها را به عنوان مهاجم مضر در نظر می گیرد و آنتی بادی هایی برای مقابله با آنها آزاد می کند. این پاسخ ایمنی منجر به خارش، التهاب یا سایر علائم حساسیتی می شود. 
طبق بررسی هایی که در سال 2002 انجام شد، حدود 30 تا 50 درصد افراد مبتلا به حساسیت به لاتکس به برخی غذاها نیز حساسیت دارند. برخی غذاهای گیاهی حاوی پروتئین هایی هستند که از لحاظ ساختاری شبیه به پروتئین های موجود در لاتکس می باشند. به این ترتیب این غذاها نیز ممکن است سیستم ایمنی را تحریک کنند. 
اگر به موارد زیر حساسیت داشته باشید، بیشتر در معرض حساسیت به لاتکس و کاندوم خواهید بود:

آووکادو

موز

کیوی

شاه بلوط

گوجه فرنگی

فلفل دلمه ای

سیب زمینی

گرچه حساسیت به لاتکس رایج ترین نوع حساسیت است، اما احتمال حساسیت داشتن به سایر انواع کاندوم ها نیز وجود دارد. به هرحال واکنش حساسیتی به شکل مشابه بروز می کند، اگر کاندوم مورد استفاده حاوی یک یا چند ترکیب تحریک کننده و حساسیت زا باشد، سیستم ایمنی آنتی بادی هایی را آزاد خواهد رکرد که با آنها مقابله کنند. این امر منجر به بروز واکنش حساسیتی موضعی یا کلی در بدن خواهد شد. 

در صورت حساسیت به کاندوم چه باید کرد؟

گر چه اکثر کاندوم ها با لاتکس ساخته شده اند، اما جایگزین هایی نیز وجود دارد. در مورد حساسیت خود با پزشک مشورت کنید و بهترین نوع کاندومی را انتخاب کنید که حاوی لاتکس نیست. 
انواع کاندوم

کاندوم پلی اورتان Polyurethane را امتحان کنید

کاندوم های از جنس پلی اورتان به طور موثر از بارداری جلوگیری می کنند و از هر دو نفر در مقابل بیماری های مقاربتی محافظت می کنند. این کاندوم ها هم در نوع زنانه و هم مردانه وجود دارند. 
پلی اورتان از لاتکس نازکتر است. این کاندوم ها به خوبی گرما را هدایت می کنند، بنابراین حس فرد نسبت به این کاندوم ها طبیعی است. 
اما کاندوم های پلی اورتان خاصیت کشسانی کاندوم های لاتکس را ندارند، بنابراین ممکن است به خوبی کاندوم های لاتکس آلت را پوشش نمی دهند و احتمال خارج شدن آلت یا پارگی این کاندوم ها وجود دارد.

بر خلاف سایر گزینه ها، کاندوم های پلی اورتان با بیشتر لوبریکانت ها سازگار هستند، از جمله لوبریکانت های زیر:

روغنی

سیلیکون

آب 

کاندوم های پلی ایزوپرون Polyisoprene

این کاندوم ها جدیدترین نوع در انواع غیر لاتکسی هستند. برخی افراد این نوع کاندوم ها را به انواع لاتکسی آن ترجیح می دهند. 

پلی ایزوپرون نوعی پلاستیک مصنوعی است که گرما را بهتر از لاتکس هدایت می کند و فرد احساس بهتری خواهد داشت. به علاوه خاصیت کشسانی آن از پلی اورتان نیز بهتر است. 

کاندوم های پلی ایزوپرون از بارداری و انتقال بیماری های مقاربتی جلوگیری می کنند، اما این کاندوم ها فقط از نوع مردانه موجود هستند. این کاندوم ها با لوبریکانت های بر مبنای آب یا سیلیکونی مورد استفاده قرار می گیرند. 
 

کاندوم های پوست بره Lambskin

این نوع کاندوم ها مدت ها قبل و پیش از ورود کاندوم های لاتکس مورد استفاده قرار می گرفتند. کاندوم پوست بره از غشا روده بره ساخته شده اند و کاملا طبیعی هستند. این امر حساسیت را تشدید می کند و بسیاری از مصرف کنندگان می گویند نمی توانند کاندوم را احساس کنند. 
با این حال کاندوم پوست بره متخلخل است و در نتیجه ویروس ها از طریق آن عبور می کنند. گرچه این کاندوم ها از بارداری به شکل موثری پیشگیری می کنند، اما در پیشگیری از انتقال بیماری های مقاربتی خیلی موثر نیستند. این کاندوم ها به زوج هایی توصیه می شود که مورد آزمایشات مختلف بیماری های مقاربتی قرار گرفته اند و جواب آزمایش منفی بوده است. 
مسئله دیگر این است که کاندوم پوست بره فقط در نوع مردانه موجود است. 

حساسیت به لوبریکانت ها

لوبریکانت ها برای بهبود رابطه جنسی و افزایش لذت جنسی استفاده می شوند، اما این روان کننده ها حاوی مواد شیمیایی و نگهدارنده های مختلف هستند که باعث تحریک و حساسیت می شوند. این مواد عبارتند از گلیسیرین، پارابن و پروپیلین گلیکول. 
علاوه بر تحریک و خارش، این ترکیبات باعث رشد بی رویه باکتری ها می شوند. رشد باکتری ها منجر به عفونت قارچی یا واژینوس باکتریال می شود. 
افراد کمی هستند که به ترکیبات موجود در لوبریکانت ها توجه می کنند. با این حال اگر شما دچار حساسیت و تحریک شده اید یا عفونت های مداوم را تجربه می کنید، بهتر است به دنبال یک لوبریکانت طبیعی باشید. 
لوبریکانت های طبیعی با انواع کاندوم ها سازگار نیستند، بنابراین قبل از استفاده حتما لوبریکات و کاندوم را مورد بررسی و مطالعه قرار دهید. 

چه زمانی برای حساسیت به کاندوم به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم مربوط به حساسیت به کاندوم بیشتر از یک یا دو روز طول کشید – یا حتی با وجود استفاده از روش های جایگزین هم تداوم پیدا کرد – به پزشک مراجعه کنید. علائم به وجود آمده ممکن است مربوط به عفونت یا سایر مشکلات پزشکی باشند. 

پزشک از طریق معاینه یا انجام آزمایش های ضروری می تواند علت مشکل به وجود آمده و احتمال بیماری مقاربتی را مشخص کند. در اکثر موارد عفونت های واژینال با آنتی بیوتیک برطرف می شوند، اما اگر درمان نشوند پیامدهای زیادی از جمله ناباروری را در پی خواهند داشت.