به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز،کهکشانها عظیمترین ساختارهای کیهانی هستند که از تجمع میلیاردها ستاره، سیارات، گازها، گرد و غبار و ماده تاریک تشکیل شدهاند. همه این اجزا توسط نیروی قدرتمند گرانش در کنار یکدیگر نگه داشته شدهاند.
برای درک بهتر عظمت یک کهکشان، کافی است بدانید که کهکشان راه شیری (خانه ما) به تنهایی حدود 100 تا 400 میلیارد ستاره دارد!
کهکشانها بر اساس شکلی که در فضا دارند، معمولاً به سه دسته اصلی تقسیم میشوند:
1. کهکشانهای مارپیچی (Spiral): دارای بازوهای کشیده و مرکز درخشان هستند. راه شیری یک کهکشان مارپیچی است.
2. کهکشانهای بیضوی (Elliptical): شکلی شبیه به توپ فوتبال آمریکایی یا بیضی دارند و معمولاً پیرترین ستارههای عالم را در خود جای دادهاند.
3. کهکشانهای نامنظم (Irregular): ساختار مشخصی ندارند و اغلب بر اثر تصادف یا تداخل گرانشی با کهکشانهای دیگر به این شکل درآمدهاند.
سیاهچالههای مرکزی: دانشمندان معتقدند در مرکز اکثر کهکشانهای بزرگ، یک سیاهچاله کلانجرم (Supermassive Black Hole) قرار دارد که مانند یک لنگر گرانشی عمل میکند.
فاصلههای باورنکردنی: نزدیکترین کهکشان بزرگ به ما، آندرومدا نام دارد که حدود 2.5 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. یعنی نوری که امروز از آن میبینیم، زمانی سفر خود را آغاز کرده که انسانهای اولیه روی زمین بودند.
تعداد بیپایان: تخمین زده میشود که در جهان قابل مشاهده، بیش از 2 تریلیون کهکشان وجود داشته باشد.
منظومه شمسی ما در یکی از بازوهای فرعی کهکشان راه شیری به نام بازوی جبار (Orion Arm) قرار دارد. ما با سرعتی در حدود 828 هزار کیلومتر بر ساعت به دور مرکز کهکشان در حال چرخش هستیم، اما به دلیل وسعت زیاد راه شیری، حدود 230 میلیون سال طول میکشد تا یک دور کامل به دور آن بزنیم!
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
