بیش فعالی یکی از شایع ترین عارضه هایی است که معمولا در سنین پایین در کودکان مشاهده می شود. حدودا 3 تا 5 درصد کودکان کم تر از 7 سال و نوجوانان در دوران بلوغ با این عارضه دست و پنجه نرم می کنند. مبتلا شدن کودکان به این عارضه مشکلات متفاوتی اعم از تحرک بیش از اندازه و ناتوانی در تمرکز را به وجود می آورد. در برخی از مواقع ممکن است این مشکل برای بزرگسالان نیز رخ دهد. علائم این اختلال در بزرگسالان ممکن است با مشکلات مختلفی همچون روابط بی ثبات، کار ضعیف و یا عملکرد نامناسب در محل کار و نداشتن عزت نفس همراه باشد. شما بعد از مشاهده هر کدام از علائم این بیماری باید هر چه سریع تر بهترین مرکز درمان بیش فعالی را در تهران پیدا کرده و با مراجعه به آن جا و بیان مشکلات خود، اقدام به درمان کنید. ما نیز در این مقاله هر آنچه باید در مورد بیش فعالی بدانید را به طور کامل شرح دادیم. اگر به اطلاعات بیشتری در این زمینه نیاز داشتید می توانید به سایت روانشناستو (ravanshenaseto.com) مراجعه کنید.
بیش فعالی نوعی اختلال رفتاری و رشدی است که باعث بروز واکنش های تکانشی، اختلال در یادگیری، داشتن فعالیت فیزیکی بیش از اندازه معمول و داشتن رفتار های غیر عادی می شود. اختلال بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی در کودکان است. شیوع این بیماری در پسران 3 برابر بیشتر از دختران است. کودکان با اختلال بیش فعالی دچار مشکل در کنترل رفتارهای خود هستند؛ آن ها ممکن است در مکان هایی که باید آرام باشند بیش از اندازه سر و صدا و جنب و جوش داشته باشند و همینطور در ارتباط با سایر همسالان خود دچار مشکل شده و ممکن است دچار افت تحصیلی شوند و همینطور به دلیل این که درک درستی از خطر ندارند خود را در شرایط بسیار خطرناک قرار دهند.
غالبا این عارضه تمرکز طولانی مدت بر روی یک مسئله واحد را با مشکل مواجه می کند و ممکن است در برخی افراد اختلال دو قطبی یا افسردگی را نیز به همراه داشته باشد. در صورت مشاهده علائم این بیماری لازم است هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید زیرا رسیدگی نکردن به این بیماری می تواند مشکلات و مسائل حادی را ایجاد کند.
سه نوع اختلال نقص توجه و بیشفعالی وجود دارد:
بیش فعالی و داشتن حرکات غیر عادی: این دسته از افراد تمرکز ندارند و تعدادشان به نسبت انواع دیگر خیلی کم تر است.
افرادی که فقط اختلال توجه دارند: این دسته از افراد دارای مشکل عدم توجه و تمرکز و بی دقتی هستند. معمولا افراد آرامی هستند و فعالیت بیش از حد ندارند بنابراین ممکن است مشکل این افراد نادیده گرفته شود. این نوع در میان دختران بیشتر است.
ترکیبی از اختلال توجه، بیش فعالی و حرکات غیر معمول: این دسته بیش ترین شیوع را دارد و همه علائم را با هم دارند.
سه گروه از علائم نشان دهنده بیش فعالی در شخص است:
عدم توانایی در تمرکز
حتی وقتی کسی مستقیما با این افراد صحبت کند، گوش نمی دهند و یا او را نادیده میگیرند.
بی دقتی و عدم توجه به جزئیات در مدرسه و سایر کارهای روزانه.
در کارهایی که نیاز به توجه دارند مثل: گوش دادن به سخنرانی، گوش دادن به درس و یا حتی در مکالمات عادی مشکل دارند.
عدم توانایی در دنبال کردن دستور العملها و قوانین
جا گذاشتن مداوم لوازم ضروری مانند موبایل، کیف پول، عینک، کلید و ...
به راحتی تمرکز خود را از دست می دهند و حواسشان پرت می شود.
داشتن مشکل در سازمان دهی فعالیت ها مثل توالی انجام کارها، مدیریت زمان و ...
عدم علاقه به کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارد مثل انجام کارهای مدرسه، مشق شب و ... (برای بزرگ سالان هم کارهایی مثل تهیه گزارش، تکمیل فرم ها و...)
تحرک و فعالیت بیش از اندازه
نمی توانند آرام بازی کنند.
بلند شدن و راه رفتن در موقعیتهایی که باید آرام باشند مثل کلاس، اتاق انتظار، دفتر کار و ...
حرف زدن بیش از حد
بلند شدن و راه رفتن در موقعیت هایی که باید آرام باشند مثل کلاس، اتاق انتظار، دفتر کار و ...
دویدن و بالا و پایین پریدن در مکانهایی که مجاز نیستند. در نوجوانان و بزرگسالان اغلب با احساس بی قراری و میل به رفتن همراه است.

رفتار های تکانه ای
بی قرار است و نمی تواند منتظر چیزی باشد.
قبل از اینکه سوالی تمام شود پاسخ می دهد.
مدام وسط حرف دیگران می پرد.
بدون فکر کردن صحبت و عمل میکند.
وسط خیابان بدون توجه به خطر تصادف می دود.
درمان قطعی برای بیش فعالی وجود ندارد اما می توان تا حدود زیادی علائم آن را کاهش داد و به بهبود آن کمک کرد. موثر ترین و سریع ترین روش برای درمان این بیماری، دارو درمانی است ولی در اکثر موارد بهره بردن از روش های درمانی ترکیبی شامل دارو و رفتار درمانی موثر تر هستند. بهترین زمان تشخیص و درمان بیش فعالی زیر 12 سال است؛ زیرا به دلیل عدم درمان به موقع و صحیح ممکن است این بیماری در بزرگسالی هم ادامه داشته باشد. این دارو ها می تواند در هر لحظه ای که نیاز است کودک یا فرد بزرگسال علائم را نداشته باشد، استفاده شود. برای گرفتن نتیجه بهتر، داشتن جلسات مداوم با پزشک متخصص می تواند به اندازه چشم گیری در بهبود این روند تاثیر گذار باشد.
برای کمک به بهبود علائم بیش فعالی، ممکن است روشهای درمان خانگی و طبیعی به عنوان مکمل یا جایگزین درمان دارویی توصیه شوند. روشهای درمان خانگی عبارت اند از:
انجام منظم تمرینات ورزشی به طور روزانه
مدیتیشن یا مراقبه
دنبال کردن برنامه غذایی سالم و متعادل
خواب و استراحت کافی
انجام فعالیتهای هوازی و وقت گذرانی در فضای باز خارج از منزل
برقراری نظم و ترتیب در محیط منزل، دفتر کار یا در کلیه زوایای مربوط به فرد مبتلا
جایگزین کردن روشهای تشویقی به جای تنبیه
استفاده مداوم از دفتر یادداشت و سایر ابزارهای مشابه
اجتناب از مصرف بی رویه الکل و دخانیات
محدودیت استفاده از تلفن همراه، رایانه و تلویزیون

کلام آخر
در صورت عدم رسیدگی به علائم و اختلالات بیش فعالی، ممکن است مشکلات جدی تری نظیر انزوا، افسردگی، مشکلات خانوادگی و ارتباطی و حرفه ای برای فرد رخ دهد. بنابراین پیشنهاد می شود بلافاصله بعد از مشاهده هر گونه از علائم سریعا به پزشک متخصص مراجعه کنید و درمان را شروع کنید. ما در این مقاله سعی کردیم مطالب مفیدی در رابطه با این موضوع در اختیار شما قرار دهیم. از این که تا پایان مقاله همراه ما بودید از شما سپاس گزاریم. برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به سایت روانشناستو (ravanshenaseto.com) مراجعه کنید.