کول تار در دسته داروهای کراتوپلاستیک قرار می گیرد. کول تار، لیکوئیدی تیره و غلیظ است که به عنوان یک فرآورده جانبی از تولید زغال سنگ بدست می آید؛ این فرآورده در سال 1665 کشف شد و در مصارف صنعتی به عنوان نگهدارنده ی ریل بند و یا پوشش جاده ای مورد بهره برداری قرار گرفت. حدودا در اوایل دهه ی 1800 میلادی، با کشف اثربخشی کول تار در درمان پسوریازیس و درماتیت سبورئیک (شوره)، استفاده از این ترکیب با اهداف پزشکی آغاز شد. کول تار دارای خواص ضد قارچی، ضد التهابی، ضد خارش و ضد عفونی کنندگی است. در صورت بارداری، شیردهی، دیابت، نقص کلیوی یا کبدی قبل از مصرف دارو به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
موارد مصرف کول تار
از داروی کول تار برای درمان خارش و پوسته پوسته شدن ناشی از عارضه هایی مانند پسوریازیس و سبوره ای (چربی زیاد پوست) استفاده می شود. قطران زغال سنگ به طبقه ای از داروها که تحت عنوان کراتوپلاستیک ها شناخته می شوند، تعلق دارد. نحوه عملکرد این دارو به این گونه است که سلول های مرده پوست را از لایه بالایی آن حذف می کند و رشد سلول های پوستی را نیز کاهش می دهد. این امر باعث کاهش خشکی پوست و پوسته پوسته شدن آن می شود و همچنین خارش ناشی از برخی از بیماری های پوستی را نیز کاهش می دهد.
عوارض جانبی کول تار
بصورت کلی، مصرف این ترکیب ایمن و بی خطر است. هر چند برخی عوارض جانبی ناشی از شامپو، صابون و اشکال دیگر کل تار گزارش شده و به شرح زیر است:
- ایجاد راش پوستی آکنه مانند
- ورم ناحیه
- سوزش پوست
- تحریک پوست
- بوی نامطبوع
- خشکی و شکننده شدن موها
- ایجاد لکه روی مو و لباس های روشن
- حساسیت به آفتاب
- بدتر شدن پسوریازیس
سخن آخر
کرم کول تار ممکن است که باعث لکه دار شدن لباس ها شود. در صورت بروز این اتفاق پیش از خشک شدن لکه، لباس را تمیز کنید. اگر پزشکتان این دارو را برای شما تجویز کرده است، هرگز آن را در اختیار فرد دیگری قرار ندهید. ایالت کالیفرنیا هشدار داده است که این محصول حاوی مواد شیمیایی سرطان زا است.
عوارض و موارد مصرف داروی مسنا
