سیاه زخم نوعی بیماری است که در اثر عفونت با باکتری‌های سازنده اسپور بنام Bacillus anthracis ایجاد می‌شود که بطور طبیعی در خاک رخ می‌دهد. این باکتری‌ها اغلب حیواناتی مانند گوسفند، بز، گاو، گوزن و سایر گیاهخواران را آلوده می‌کنند. بیماری سیاه زخم در افرادی که در تماس با یک حیوان آلوده یا منبع دیگر باکتری‌های آنتراکس قرار دارند، میتواند رخ دهد. سیاه زخم بیشتر در مناطق کشاورزی که فاقد برنامه های خوب پیشگیری از بیماری دامپزشکی است، به خصوص در آفریقا، آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی، Caribbean، خاورمیانه و اروپای جنوب شرقی، معمول است. اگرچه کمتر رایج است، سیاه زخم در ایالات متحده در میان حیوانات بازی وحشی و دام های خانگی اتفاق می‌افتد.
پیشگیری از آنتراکس: ایمن سازی فعال علیه باسیلوس آنتراسیس در افراد 18 تا 65 ساله.
Preexposure: برای پروفیلاکسی قبل از در معرض قرار گرفتن با باکتری در افرادی که شغل یا فعالیت های دیگر، آنها را در معرض خطر زیادی قرار می دهد.
هر چند در بسیاری از موارد آنتراکس جزو بیماری‌های قابل درمان است، اما حتی پس از درمان نیز ممکن است عوارض سوء این بیماری تا مدت‌ها گریبان‌گیر شما باشد. از جمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سپسیس: در این حالت بدن توانایی خود برای واکنش به عفونت را از دست می‌دهد. بنابراین ممکن است به چندین عضو از بدن آسیب جدی وارد شود.
مننژیت خونریزی دهنده: در این حالت نیز التهاب در غشای مغز و نخاع ممکن است باعث بروز خونریزی گسترده‌ای در بدن شود، و در نهایت جان فرد را به خطر بیندازد.
این بیماری یکی از نادرترین و در عین حال جدی‌ترین بیماری‌های عفونی است که میتواند از طریق حیوان به انسان منتقل شود. بنابراین تشخیص و درمان به موقع در صورت مواجهه با این بیماری برای پیشگیری از عوارض غیرقابل جبران آن یکی از واجبات است.
