واژه ایدز(AIDS) برای اولین بار در سال 1982 به کار رفته است؛ HIV به معنای «ویروس نقص ایمنی انسان» است و این ویروس می‌تواند از طریق برخی از ترشحات بدن فرد آلوده به ویروس به فرد سالم دیگر منتقل شود. تحقیقات بسیار بر روی مبتلایان به ایدز نشان داده است که معمولا آلودگی به این ویروس مدت ها پیش از بروز علایم بیماری روی می‌دهد؛ این فاصله زمانی که دوره کمون یا نهفتگی بیماری گفته می‌شود، در بیماری ایدز بسیار متغیر است و به طور متوسط 10 سال طول می‌کشد؛ فردی که در مرحله نهفتگی بیماری است، می‌تواند عفونت را به افراد دیگر منتقل کند. در دوره نهفتگی بیماری، شخص آلوده به ویروس در ظاهر سالم به نظر می‌رسد؛ در 70 درصد موارد پس از عفونت اولیه با ویروس، بیماری خفیفی بروز می‌کند که به صورت تب، سردرد، دردهای عضلانی، گلودرد، بثورات پوستی بدون خارش و غدد لنفاوی متورم می‌شود؛ هنگامی که ویروس سیستم ایمنی را تخریب کند، علایم بیماری ظاهر می‌شود.
HIV
عفونت ویروس نقص ایمنی انسان 1 (HIV-1)
مهارکننده پروتاز
از آنجایی که داروناویر همیشه همراه با سایر داروهای HIV مصرف می‌شود، ممکن است تشخیص اینکه داروناویر باعث ایجاد عوارض جانبی خاصی می‌شود، دشوار باشد.
داروونویر باعث اسهال، تهوع، استفراغ، درد معده و سردرد می شود. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
همانطور که سیستم ایمنی شما قوی‌تر می‌شود، می‌تواند با عفونت‌هایی که قبلاً داشتید مبارزه کند و احتمالاً باعث عود علائم بیماری شود. اگر سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد فعال شود، ممکن است علائمی داشته باشید. این واکنش ممکن است در هر زمانی (به زودی پس از شروع درمان HIV یا چندین ماه بعد) رخ دهد. اگر علائم جدی دارید فوراً به پزشک مراجعه کنید، از جمله: کاهش وزن بدون دلیل، خستگی شدید، درد/ ضعف عضلانی که از بین نمی‌رود، سردردهایی که شدید هستند یا از بین نمی‌روند، درد مفاصل، بی‌حسی/گزگز دستها/پاها/بازوها/پاها، تغییرات بینایی، علائم عفونت (مانند تب، لرز، تورم غدد لنفاویمشکلات تنفسی، سرفه، زخم‌های پوستی که التیام نمی‌یابند)، نشانه‌های تیروئید پرکار (مانند تحریک‌پذیری، عصبی بودن، عدم تحمل گرما، ضربان قلب تند/تپش/نامنظم، برآمدگی چشم‌ها، رشد غیرمعمول در گردن/ تیروئید به نام گواتر )، علائم یک مشکل عصبی خاص به نام سندرم گیلن باره (مانند بی ثباتی، از دست دادن هماهنگی، مشکل در بلع/تکلم/جویدن، مشکل در حرکت چشم ها ).
این دارو به ندرت ممکن است باعث افزایش قند خون شما شود که می تواند باعث دیابت یا بدتر شدن آن شود. در صورت داشتن علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی/ادرار، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض نادر اما جدی فوراً به پزشک مراجعه کنید: علائم حمله قلبی (مانند درد قفسه سینه/فک/بازوی چپ، تنگی نفس، تعریق غیر معمول )، کبودی/خونریزی آسان.
این دارو به ندرت ممکن است باعث مشکلات جدی (احتمالاً کشنده) کبدی شود. اگر متوجه هر یک از عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: تهوع/استفراغی که متوقف نمی شود، درد شدید معده / شکم، ادرار تیره، زردی چشم ها / پوست.
در حین مصرف این دارو ممکن است تغییراتی در چربی بدن ایجاد شود (مانند افزایش چربی در ناحیه بالای کمر و معده، کاهش چربی در بازوها و پاها). علت و اثرات دراز مدت این تغییرات ناشناخته است.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش / تورم (مخصوصاً در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
داروناویر معمولاً می تواند باعث ایجاد بثوراتی شود که معمولاً جدی نیستند. با این حال، ممکن است نتوانید آن را از یک بثورات نادر که می تواند نشانه یک واکنش شدید باشد، تشخیص دهید. در صورت بروز هر گونه راش، به خصوص با علائمی مانند تب، خستگی، درد ماهیچه/ مفاصل، تاول، زخم دهان، یا قرمزی/تورم چشم، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این دارو بیماری ایدز را کامل درمان نمی کند، بعلاوه ریسک انتقال آن را کاهش نمی دهد. این دارو به عنوان بخشی از یک رژیم چند دارویی تجویز می شود، بر اساس دستور تا انتهای دوره درمان استفاده کنید. ممکن است نیاز به انجام آزمایشات خون مداوم باشد. ممکن است به شما پیشنهاد شود، سطح قند خون را کنترل کنید، این دارو ممکن است قند خون شما را افزایش دهد.
