ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکتهای خون یا ترومبوسیتها گفته میشود. این اختلال بیشتر به کاهش شمار آنها به کمتر از 50000 در هر میکرولیتر خون، بازمیگردد. شمار پلاکتها بهطور طبیعی حدود 150 هزار تا 450 هزار عدد در هر میکرولیتر خون میباشد. اختلاف تا دو درصد ارزش عددی از این بازه نمیتواند بیماری شمرده شود اما تعداد پلاکتهای زیر 50000 به عنوان یک اورژانس بهشمار میرود و در تعداد زیر 20000 خطر مرگ ناشی از خونریزی خودبخودی و کشنده گوارشی و مغزی وجود دارد. معمولاً وجود اختلالات و نارساییها در هموستاز یا روند انعقاد خون، به صورت خونریزی زیرپوستی و کبودشدگی مخاطی بروز مییابد به ویژه اگر دلیل اختلال انعقاد خون کاهش شمار پلاکتها یا عدم کارکرد درست پلاکتها باشد. این لکههای خونریزی زیرپوستی (و گاه زیر مخاطی) بر اساس اندازه به نامهای پتشی، پورپورا و اِکیموز نامگذاری میشوند.
رومی پلوستیم مانند ماده طبیعی (ترومبوپوئیتین) که مسئول تولید پلاکت در بدن است، عمل میکند. پلاکتها نوعی سلول خونی هستند که به تشکیل لختههای خون و جلوگیری از خونریزی کمک میکنند.
رومی پلوستیم با افزایش تعداد پلاکت ها، خطر خونریزی را کاهش میدهد. درمان ترومبوسیتوپنی در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی پورپورای مزمن وابسته به ایمنی ( ایدیوپاتیک ) که به درمان با کورتیکواستروئیدها، ایمنوگلوبولین یا برداشت طحال پاسخ مناسبی نداده اند.
بی خوابی
دردشکمی
گیجی
گز گزاندامها
سوءهاضمه
درد عضلانی
درد مفصل
درد در اندامهای انتهایی
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. الکل و ماریجوانا نیز این حالت را تشدید می کنند. برهمین اساس، تا زمانی که از رفع این تاثیر در خود مطمئن نشدید، از رانندگی، کار با دستگاه های سنگین و به طورکلی فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، خودداری کنید. همچنین، از مصرف الکل و مواد مخدر نیز بپرهیزید.
پیش از انجام عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک را در جریان داروهای مصرفیتان (شامل داروهای نسخهای، بدون نسخه و محصولات گیاهی) قرار بدهید.
