پل گاران که با نام پل کردلان نیز شناخته می‌شود، در فاصله 10 کیلومتری شمال شرقی شهرستان مریوان و در جاده‌ی گاران-تیژتیژ قرار دارد و از جمله بناهای تاریخی و جاهای دیدنی مریوان به شمار می‌آید. در ساخت این پل از سنگ، ساروج، آجر و سنگ‌های تراشیده استفاده کرده‌اند و پنج دهنه دارد که دو دهنه آن در وسط رودخانه ساخته شده است. در گذشته با کمک این پل، ارتباط بین اسلام دشت و گاران در شهرستان مریوان آسان‌تر صورت می‌پذیرفت. همچنین با استفاده از این پل، سنندج به شهر مریوان متصل می‌شد. گفته می‌شود قدمت این سازه تاریخی متعلق به دوران حکومت ساسانیان است و تا سال 1320 از آن استفاده می‌شد. پل گاران، در دوران حکومت صفویان و در زمان حکومت والیان اردلان، مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.
دریاچه زریوار یا زریبار بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین غرب کشور و یکی از تماشایی‌ترین جاهای دیدنی استان کردستان به شمار می‌رود که در میان دره‌ای محصور از کوه‌ها و جنگل‌های بلوط آرام گرفته و هدیه بخش زندگی و حیات است. این دریاچه 5/4 کیلومتر طول و حدود دو کیلومتر عرض دارد و مساحتی حدود 850 تا 900 هکتار را در برگرفته است. عمق متوسط این دریاچه سه متر است که از نظر عمق، وسعت و حجم آب از شرایط بسیار مناسبی برای تفریح و ورزش‌های آبی مانند قایق‌‌رانی و اسکی روی آب برخوردار است.
آبشار گویله در 20 کیلومتری مریوان و در نزدیکی روستایی با همین نام قرار دارد و از جمله مقاصد گردشگری و جاهای دیدنی مریوان به شمار می‌آید. این آبشار در دل جنگل‌های سرسبز و انبوه منطقه مرزی کردستان، در محور سقز به مریوان جای گرفته است و ارتفاع آن به بیش از 50 متر می‌رسد. با قرارگیری در فاصله یک کیلومتری از جاده، هنگام عبور از جاده می‌توان این آبشار زیبا را مشاهده کرد که با جریانی خروشان به اعماق دره می‌ریزد.
رودخانه سیروان از جاذبه‌های گردشگری استان کردستان است. این رود بعد از به هم پیوستن آب‌های بخش‌های جنوب‌غربی، غرب و مرکز استان نظیر قشلاق، گاوه‌رود و گردلان به وجود می‌آید و در مسیری طولانی به راه می‌افتد و با مسیر پیچ‌درپیچ خود، زمین‌های زیادی را سیرآب می‌کند. این رود سروآباد و منطقه باستانی اورامان را به دو بخش تقسیم می‌کند و تنها راه ارتباطی مهم بین این دو بخش پل دوآب در حدود 25 کیلومتری شمال‌غربی پاوه است. سیروان بعد از طی مسیری طولانی با رودخانه لیلی تلاقی پیدا می‌کند و وارد کردستان عراق می‌شود. از آنجا با پیوستن به رودخانه دیاله، سیروان وارد رود بزرگ دجله می‌شود و در نهایت به خلیج همیشه آبی فارس می‌ریزد.
آبشار بل در روستایی با همین نام، در منطقه اورامانات استان کردستان قرار دارد و از جمله دیدنی‌های مریوان به شمار می‌آید. آب این آبشار با حجم و فشار زیاد از شکاف کوهی بیرون می‌زند و چشم‌اندازی باشکوه را خلق می‌کند. سرچشمه اصلی آبشار نیز بل نام دارد که در فاصله دو کیلومتری هجیج قرار گرفته است. آب آبشار پس از ریزش، در مسیر خود به رودخانه سیروان می‌ریزد و پس از آن وارد خاک عراق می‌شود.
روستای دره‌تفی از توابع بخش مرکزی شهرستان مریوان در استان کردستان به شمار می‌رود و به روستای لک‌لک‌ها شهرت دارد. این پرندگان که اهالی روستا آن‌ها را حاجی لک‌لک یا حاجی لق‌لق می‌نامند، بر بالای تیرک‌های برق و درختان بلوط خانه‌سازی می‌کنند. همین موضوع موجب شده است تا روستای دره‌تفی به یکی از مقاصد گردشگری برای گردشگران داخلی و خارجی شود. از اقدامات اهالی روستا برای لک‌لک‌ها می‌توان به لانه‌سازی و مداوای پرندگان آسیب‌دیده اشاره کرد. روستای دره‌تفی با قرارگیری در فاصله 15 کیلومتری غرب مریوان، از جاهای دیدنی مریوان به شمار می‌آید.
آبشار سلور که در حدود 50 کیلومتری جاده مریوان به روستای اورامان تخت، در نزدیکی روستای دره کی قرار دارد و از مقاصد طبیعت‌گردی و جاهای دیدنی مریوان است. این آبشار فصلی بیش از 100 متر ارتفاع دارد و از جاذبه‌های محبوب در فصل بهار در این منطقه به شمار می‌رود.
منطقه تفریحی قمچیان در جاده مریوان به سقز در کنار جویبارها، کوه‌های سر به فلک کشیده، درختان سرسبز و طبیعت تماشایی قرار گرفته است. گونه‌های گیاهی و جانوری بسیاری از جمله قارچ، پیچک، ریواس و حیوانات وحشی نظیر خرس، روباه، خرگوش و گرگ دیده می‌شود.
تفرجگاه ملاقوبی در شمال اراضی روستای هجرت و جنوب‌شرقی روستای برقلعه واقع شده است و به خاطر زیارتگاهی به نام ملاقوبی این‌گونه نام‌گذاری شده است. چشمه‌های آب، طبیعت بکر و سرسبز و درختان انبوه همراه چشم‌اندازهای دلربا این ناحیه را به یکی از دیدنی‌ترین نقاط مریوان تبدیل کرده است.
