استراتژی معاملاتی چیست؟

به معنای لشکر سرچشمه گرفته است. اما این واژه در دنیای امروز از معنی قدیمی خود که بعد نظامی گونه داشته، فاصله گرفته است.در بازارهای مالی این واژه به­ معنای به کارگیری فن، علم و قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برای تأمین حداکثر پشتیبانی از سیاست های مالی، در جهت کسب نتایج مطلوب است.یکی از الزامات معامله گری در بازار سرمایه، داشتن یک سیستم معاملاتی مدون، مکتوب و شخصی است نداشتن یک سیستم معاملاتی مدون و مکتوب در بازار شبیه این است که بدون داشتن مهارت شنا کردن در جای عمیق شنا کنید.

پرایس اکشن چیست؟

انواع استراتژی های معاملاتی

Position trading: این استراتژی نوعی معامله­ گری بلندمدت و متکی بر تشخیص روند توسط تحلیل بنیادی است. از مزایای این استراتژی، می توان استفاده از زمان کم به دلیل بلندمدت بودن معاملات را نام برد. همچنین نوسانات کوچک در این روش نادیده گرفته می شوند.

نوسان گیری (swing trading): این نوع استراتژی مربوط به معاملات کوتاه تا میان مدت است. در این روش از نوسانات در روندها استفاده می شود و معمولا طی چند روز تا چند هفته یک موقعیت معاملاتی نگهداری می شود. برای این نوع استراتژی، تسلط به الگوهای تکنیکال و تابلو خوانی و روانشناسی بازار نیاز است و همچنین تمرکز بالایی روی معاملات باید داشت.

معامله ­گری روزانه (Day Trading): در این استراتژی هدف نوسان گیری روزانه از سهام است و برای کوتاه­ مدت استفاده می شود. این استراتژی نیاز به تحلیل بنیادی ندارد و کاملاً طبق اصول تابلو خوانی و روانشناسی بازار و همچنین قواعد تکنیکال صورت می گیرد. از مزایای این روش درآمد روزانه است اما معایبی همچون صرف زمان زیاد برای معاملات و ریسک بالا نیز با خود به همراه دارد.

Scalping: این استراتژی برای معاملات بسیار است و باید با ابزارهایی نظیر نرم ­افزارهای تعیین کننده حجم و تعداد سفارش ها سروکار داشت.در این استراتژی فرصت معامله در روز زیاد است اما تمام مدت باید در معاملات متمرکز بود و از این نظر دشواری زیادی دارد.

Transition trading: استراتژی­ ای است که ابداع کننده آن «راینرتئو» بوده است. این استراتژی به این شکل است که فرد در تایم فریم پایین وارد معامله می شود و با چک کردن تایم فریم بالاتر به دنبال نشانه ای برای مقاومت می گردد. اگر بازار چنین نشانه ای نداشت و سمت ­و ­سوی مورد­نظر را دنبال کرد، معامله را دنبال کرده و حد ضرر را ارتقا می دهد. در غیر این صورت موقعیت معاملاتی را می بندد. این استراتژی ریسک را کاهش می دهد.

اصول پایه طراحی یک استراتژی معاملاتی مخصوص بازارهای سرمایه گذاری

یک استراتژی را به ۳ بخش اصلی تقسیم بندی می کنیم و در مورد هر بخش به صورت مجزا توضیحاتی را ارائه می کنیم:

جمع آوری اطلاعات از گزینه سرمایه گذاری مورد نظر:

برای اینکه در بازاری سرمایه گذاری کنیم ابتدا می بایست رفتار و جنس بازار را بشناسیم. بهترین راه برای شناخت بازار جمع آوری اطلاعات از طریق اخبار و صورتهای مالی و مقایسه آن با وضعیت کلان اقتصادی می باشد.در پایان مرحله اول شما می بایست توانایی پاسخ به این سوال را داشته باشید:چه گروه و یا صنعتی پتانسیل سرمایه گذاری را دارد؟

تحلیل و پردازش اطلاعات:

قطعا هر شخصی روشهای منحصر به فردی برای بررسی مرغوبیت گزینه سرمایه گذاری دارد. بر اساس روش خود و با در نظر گرفتن اصول سرمایه گذاری اقدام به تحلیل کنید و به سوالات زیر پاسخ دهید:
– کدام نوع تحلیل مناسب این گزینه است؟ ( تکنیکال / بنیادی و … )
– با کدام ابزار می توانیم تحلیل دقیق تری را داشته باشیم؟

خروجی اطلاعات و تصمیم گیری:

در مرحله آخر می بایست به یک جمع بندی رسیده باشیم و تصمیمات خود را اتخاذ کنیم:
– چه بخشی از کل سرمایه ام را وارد کنم؟
– چند درصد سبد خودم را از این گزینه خرید کنم؟
– حد ضرر معامله را به چه شیوه ای و کجا قرار دهم؟
– حد سود را به چه شیوه ای و کجا در نظر بگیرم؟

دو نکته بسیار مهم برای طراحی یک استراتژی معاملاتی

تعهد به استراتژی: پس از طراحی یا انتخاب استراتژی مد نظر خود به آن پایبند باشید و ذهن خود را درگیر اخبار و شایعات نکنید. توجه داشته باشید که استراتژی شما دارای چهارچوب، قوانین و منطق مشخصی هست و احساسات هیچ جایگاهی در استراتژی ندارد بنابراین کاملا گوش به فرمان و مطیع استراتژی خود باشید.

سادگی استراتژی: برای توضیح این مورد سخنی از استیو جابز را مرور می کنیم: گاهی یک کار ساده می تواند سخت تر از یک کار پیچیده باشد. باید سخت تلاش کنید تا استراتژی شما شفاف شود و در یک چک لیست مکتوب گردد. این توضیحات باید انقدری شفاف و واضح باشد که شما را در سر دو راهی برای تصمیم گیری قرار ندهد.