به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،پس از انتخاب همسر و شروع زندگی مشترک عوامل بسیاری وجود دارند که برای ازدواج تهدید به حساب می آیند. در ادامه به بررسی برخی از آنها پرداخته می شود بسیاری از مشکلات زناشویی در سال های اول زندگی مشترک بروز می کند، از این رو، آمار جهانی طلاق در پنج سال اول ازدواج بسیار بالا است. سؤالی که در اینجا مطرح می شود این است که چه عواملی باعث بروز اختلافات و مشکلات، بخصوص در سال های اول زندگی مشترک، می شوند؟ عوامل تهدید کننده ازدواج کدام اند؟
انتقاد
اگر شما یا همسرتان در زمینه انتقاد مشکلاتی دارید بدانید که زندگی زناشویی شما در خطر است. وقتی مورد انتقاد قرار می گیرید احساس می کنید اشکالی در شما وجود دارد از این رو ممکن است دلگیر شوید و رنجش به دل بگیرید. واکنش مثبت نشان دادن به انتقاد هم هرگز ساده نیست زیرا به شخصیت شما حمله شده است.
اگر با انتقاد کننده موافقت کنید و نظرش را بپذیرید در واقع در حمله به خودتان شریک او شده اید و اگر انتقاد را نپذیرید حالت تدافعی پیدا می کنید. جواب سازنده دادن به انتقاد بسیار دشوار است.
درمان: برای برخورد با آثار مخرب انتقاد باید نظر خود را به گونه ای با همسرتان در میان بگذارید که او آن را حمله به خود تلقی نکند. باید مشخص تر صحبت کنید و حتی المقدور آن را به شکل گلایه مطرح سازید.
تحقیر و اهانت
تحقیر و اهانت نابودکننده عشق در ازدواج است؛ پس بهتر است که شما و همسرتان به یکدیگر احترام بگذارید و تا حد امکان در مقام تحقیر کردن یکدیگر نباشید. کسی که تحقیر می شود و مورد اهانت قرار می گیرد به احساسی از خشم و بی ارزش بودن می رسد. زندگی کردن با کسی که به شما توهین می کند بسیار دشوار است.
درمان: زن و شوهر هرکدام از تحقیر و اهانت استفاده می کنند باید این روش را کنار بگذارند و به جای آن تا حد امکان از روش تاییدآمیز و تعریف و تحسین استفاده کنند. باید کاری کنید که نسبت مثبت ها به منفی ها در زندگی زناشویی شما افزایش یابد.
رفتار تدافعی
اگر به این نتیجه رسیدید که شما رفتار تدافعی ندارید اما همسر شما از رفتار تدافعی استفاده می کند ممکن است کاملاً با خود صادق نبوده باشید. رفتار تدافعی اغلب یک خیابان دوطرفه است و نشانه هایی از ترس و هراس را در خود دارد. به عبارت دیگر کسی که از یک حمله احتمالی، واقعی یا خیالی می ترسد رفتار تدافعی اتخاذ می کند.
درمان: آرام شدن و آرام گرفتن نخستین کاری است که باید صورت دهید. اگر شما رفتار تدافعی دارید بعید نیست تحت تاثیر رفتار منفی همسرتان کلافه شده اید. در این صورت لازم است که به خود آرامش بدهید و به اندیشه خود دقیق شوید و نشانه های ناراحتی درونی را پیدا کنید.
سکوت کنندگان اغلب خود را خنثی و بی طرف توجیه می کنند اما خودشان را منفی نمی دانند. کسی که سکوت می کند می خواهد خودش را از ماجرا بیرون بکشد، می خواهد به آرامش برسد و حتی فرار را بر قرار اختیار کند.
سکوت
وقتی که کسی در برابر شما سکوت می کند ممکن است به این نتیجه برسید که همسرتان سرد، بی عاطفه و حتی با احساس برتری است. احساس می کنید که همسرتان به شما واکنش نشان نمی دهد و برای احساساتتان بهایی قایل نیست. احساس می کنید به شما بی اعتنایی می کند و بی توجه شما را زیرپا می گذارد.
اما سکوت کنندگان اغلب خود را خنثی و بی طرف توجیه می کنند اما خودشان را منفی نمی دانند. کسی که سکوت می کند می خواهد خودش را از ماجرا بیرون بکشد، می خواهد به آرامش برسد و حتی فرار را بر قرار اختیار کند.
اما در مورد ازدواجهایی که زن و شوهر هر دو از سیاست سکوت استفاده می کنند باید گفت که فروپاشی ازدواج در این نوع خانواده ها بسیار زیاد است.
درمان: باید قبل از هر کاری، سعی کنید به آرامش برسید. باید بیاموزید که به شکلی غیرتدافعی گوش بدهید و صحبت کنید.
اندیشه های پریشان کننده
وقتی اندیشه های پریشان کننده درباره همسرتان و رابطه ای که با او دارید پابرجا و محکم می شوند می توانند ازدواج شما را به مخاطره بیندازند، آیا خود را یک قربانی و یا یک حق به جانب تلقی می کنید؟ در این صورت بدانید که شرایط را برای کلافه کردن خود مهیا می سازید. طرز فکر شما، حتی اگر درباره آن با کسی صحبت نکنید روی برخوردی که با همسرتان می کنید تاثیر می گذارد.
درمان: ابتدا باید این انگاره های فکری را شناسایی کنید. باید هر وقت به سراغتان می آیند مچ آنها را بگیرید. بعد باید بدانید که مجبور نیستید این افکار را باور کنید، می توانید آنها را تغییر دهید.
فاصله گرفتن و منزوی شدن
اگر احساس می کنید که کلافه شده اید، ممکن است بخواهید از همسرتان دوری کنید و گاه بی آن که این را متوجه شوید چنین کاری می کنید. اگر فکر می کنید مسایل زندگی شما جدی هستند، ممکن است امیدتان را به آن از دست بدهید. اگر احساس می کنید صحبت با همسرتان در این مورد بی فایده است در جهت نومیدی و دلسردی حرکت می کنید و این گونه ممکن است نتوانید بر مشکلات خود غلبه کنید.
درمان: مشکلی که در این میان وجود دارد، همان کلافه شدن است. اگر بتوانید این احساسات را در خود ملایم کنید، راه را برای اصلاح شرایط دشوار خود هموار می کنید.
تغییر، زمان می برد. یکسره تلاش کنید. عادات قدیمی و افکار کهنه یک دفعه عوض نمی شود. صبر داشته باشید.
توصیه های کلی در مورد حل اختلافات
با رعایت توصیه های زیر می توانید رابطه ای رضایت بخش و دور از تحقیر و سرزنش با همسرتان برقرار کنید:
مشخص حرف بزنید: رسیدگی به خبرها و اظهارات عینی و ملموس، آسان تر از رسیدگی به حرفهای انتزاعی و کلی است. با مشخص حرف زدن می توانید افکارتان را روشن کرده و احتمال به توافق رسیدن را بیشتر کنید.
من - پیام بدهید. جمله خود را با ضمیر" من" آغاز کنید و احساساتتان را بیان کنید. به این ترتیب مسئولیت رفتارتان را می پذیرید و از سرزنش کردن همسرتان پرهیز می کنید.
حکم های مطلق را کنار بگذارید: به کار بردن کلماتی مثل" همیشه"، "هرگز"، نباید" و .. مشکل را بزرگ جلوه می دهد و جایی برای خطای انسانی نمی گذارد. پس از بیان چنین کلماتی خودداری کنید.
راه حل ها همیشگی نیستند. هیچ راه حلی لزوما مادام العمر و همیشگی نیست. وقتی راه حلها آزمایشی باشند طرفین بیشتر به توافق می رسند. با یکدیگر عهد ببندید به توافق تان عمل کنید. مدتی به آن عمل کنید سپس آن را مورد ارزیابی قرار دهید و در صورت لزوم تغییراتی در آن ایجاد کنید.
هر بار یک مساله را حل کنید: بعضی از زن و شوهرها می خواهند در آن واحد چند مشکل را حل کنند. انها با این کار تنش رابطه را بیشتر می کنند. راه حلها را به صورت گام های کوچک اجرا کنید. صبور باشید! هر بار مشکل مشخصی را مطرح کنید.
تغییر، زمان می برد: یکسره تلاش کنید. عادات قدیمی و افکار کهنه یک دفعه عوض نمی شود. صبر داشته باشید.
فکر و احساس خود را باز گو کنید. حتی وقتی فکر یا احساس شما غیر واقع بینانه و خودخواهانه به نظر می رسد هم از مطرح کردن آن نترسید. گاهی اوقات پس از طرح فکر و احساس خود از این که می فهمید همسرتان فلان چیز را در مورد شما نمی دانسته تعجب می کنید.
یادبگیرید عادات خود را کنار بگذارید: توجیهات و استدلالهای مخرب و بی ثمر خود را بشناسید و کنار بگذارید. در عوض سعی کنید بفهمید بیشتر درباره چه چیزهایی بگومگو می کنید. مصالحه اثر بخش اگر چه ایده آل نیست ولی از راه حل بی نظیری که به همسری متنفر تحمیل شده باشد، بهتر است . بردن در بحث ها و بگو مگوها، شادی و آرامش نمی آورد.
