آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین در سال 1987 معرفی شد. این دارو در لیست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد که شامل داروهای موثر و ایمن مورد نیاز در سیستم بهداشتی هستند. این دارو به عنوان یک داروی عمومی و نه چندان گران قیمت در دسترس است. در این مقاله با شرایط مصرف سیپروفلوکساسین در بارداری و نحوه عملکرد و عوارض این دارو آشنا خواهیم شد.
سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله موارد کاربرد آن در برابر عفونت‌های استخوانی و مفصلی، عفونت‌های داخلی، انواع خاص اسهال عفونی، عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های پوستی، تب تیفوئید و عفونت‌های دستگاه ادراری است. این آنتی بیوتیک را می‌توان به شکل قرص، قطره‌های چشمی یا تزریق داخل وریدی استفاده کرد. عوارض جانبی رایج مصرف سیپروفلوکساسین نیز عبارتند از تهوع، استفراغ، اسهال و بثورات جلدی. علاوه بر این سیپروفلوکساسین خطر پارگی تاندون را افزایش می‌دهد.
مصرف قرص سیپروفلوکساسین500 در بارداری کاملا بی‌خطر نیست. این دارو در دسته C داروهای حاملگی قرار دارد؛ به این معنی که بهتر است که از مصرف این دارو در بارداری، خصوصا در سه ماهه اول بارداری، خودداری شود.گروه C به این معنی است که از نتایج بدست آمده روی حیوانات باردار می‌توان دریافت که مصرف سیپروفلوکساسین در بارداری عوارضی را برای جنین به همراه دارد و کاملا سیف و بی‌خطر نیست.
سیپروفلوکساسین متعلق به گروهی از داروهای آنتی بیوتیکی شناخته شده به نام فلوروکینولون‌ها (و همچنین کینولون‌ها) است. به عبارت ساده‌تر سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله موارد کاربرد آن در برابر عفونت‌های استخوانی و مفصلی، عفونت‌های داخلی، انواع خاص اسهال عفونی، عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های پوستی، تب تیفوئید و عفونت‌های دستگاه ادراری و درمان طاعون است. این آنتی بیوتیک را می‌توان به شکل قرص، قطره‌های چشمی یا تزریق داخل وریدی استفاده کرد.
مصرف این دارو برای درمان عفونت ادراری در بارداری توصیه نمی‌شود و باید از داروهای ایمن و جایگزین استفاده کرد؛ زیرا نتایج برخی از مطالعات بر روی حیوانات سبب ایجاد نگرانی‌هایی در مورد استفاده از سیپروفلوکساسین در بارداری شده است. با این حال، در کودکان زنانی که در بارداری از این دارو مصرف می‌کردند، مشکلی مشاهده نشده است. همچنین اگرچه که به نظر می‌رسد مصرف آن در دوران شیردهی بی‌خطر باشد، اما بهتر است از مصرف سیپروفلوکساسین در شیردهی نیز صرف نظر کرد.
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
احساس بیماری: غذاهای ساده بخورید.
اسهال: مقدار زیادی مایعات بنوشید تا جایگزین آب از دست رفته از بدنتان شود.
واکنش‌های آلرژیک: مانند تورم اطراف چهره و دهان، بثورات پوستی و یا هر مشکل تنفسی
درد یا تورم در مفاصل
اختلال فکری در مورد آسیب رساندن به خودتان
نتایج برخی از مطالعات بر روی حیوانات سبب ایجاد نگرانی‌هایی در مورد استفاده از سیپروفلوکساسین در بارداری می‌شود. با این حال، در کودکان زنانی که در بارداری از این دارو مصرف می‌کردند، مشکلی مشاهده نشده است. همچنین اگرچه که به نظر می‌رسد مصرف آن در دوران شیردهی بی‌خطر باشد اما بهتر است که در دوران شیردهی نیز مصرف نشود.
