به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،بهانه گیری کودک ناشی از ناتوانی او در بیان احساسات و انتظاراتش است زیرا بیشتر کودکان کلمه هایی که می شنوند را درک می کنند اما نمی توانند آنها را درست و کامل بیان کنند و نمی تواند منظور خود را توضیح دهند به همین علت نا امید شده و شروع به جیغ کشیدن و بهانه گیری می کنند.
دلیل بهانه گیری کودک
عوامل زیادی موجب بهانه گیری کودک می شوند که برخی از آن ها عبارتند از:
• خستگی
• گرسنگی
• ناکامی
• ترس یا اضطراب کودکان
• ناتوانی در بیان خواسته خود
• مقاومت در برابر تغییر (مانند ترک یک مکان)
• کسل شدن
• احساس عدم راحتی
• تحریک بیش از حد
• بیماری یا درد
• سر در گمی
• ناراحتی از پیروی از دستور شما
• نیاز خاصی داشتن
هنگامی که بهانه گیری و نق زدن کودک شروع می شود، والدین چه عکس العملی باید داشته باشند ؟
کودک، کودک است و نیازهای خاص خودش را دارد. نکته کلیدی اینجا است که زمانی که با نق زدن کودکتان مواجه می شوید، بدانید او در آن زمان نیاز دارد یک کودک دیگر در مقابل او قرار گیرد نه یک بزرگسال با انگشت اشاره و صورتی اخمو.
هنر آنجا است که در دوره کودکی فرزند، والدین نیز کودکانه رفتار کنند. با بلوغ نوجوان، از مسائل روز آن دوران باخبر باشند و همینطور در هنگام جوانی فرزند نیز یک والد جوان باشند .
نوع رفتار و برخورد والدین با کودک در هنگام بهانه گیری او است که می تواند زمینه ساز بهانه گیری های بعدی او شود. پس والدین دقت کنند نباید در هنگام غرغر کردن کودک رفتاری غیر منطقی از خود بروز دهند.
موقعیت را ترک کنید:
زمانی که کودک شما عصبانی است، فقط صدای خودش را می شنود و فقط توقع دارد که خودش در همان لحظه تنها غر زننده باشد و کسی دیگر به نوبه ای ادای او را در نیاورد. اگر والدین در این صورت صدای خودشان را مانند کودک بالا ببرند، صدای کودک نه تنها قطع نخواهد شد بلکه این صحنه تبدیل به یک صحنه جنگ خواهد شد که از طرفی کودک جیغ می زند و از طرفی هم والد. در این هنگام بهتر است برای آرام شدن کودک و همینطور تخلیه هیجانی اش، محل حضور کودک را ترک کنید و سکوت کنید. پس از آرام شدن کودک به محل بازگردید و او را در آغوش بگیرید و در مورد بهانه گیری اش با او صحبت کنید.
مهربان باشید:
والدین یاد بگیرید همیشه و در هر لحظه با کودک خود مهربان باشید. در این صورت زمانی که کودک بهانه می گیرد محبت شما نسبت به او واقعی تر خواهد بود.
جلوگیری از بهانه گیری کودک:
از موقعیت هایی که می دانید ممکن است کودکتان شروع به بهانه گیری کند دوری کنید. مثلا از رفتارهایی که می دانید کودک تان از آن خوشش نمی آید دوری کنید یا آنکه غذای او را زود تر از زمان موعدش بدهید تا کودک از لحاظ روانی آرام باشد.
باج ندهید:
درست است که خستگی و فشار کاری شما را کلافه کرده است و تحمل شنیدن نق و بهانه های کودک را ندارید، اما برای ساکت کردن او به هر وسیله ای چنگ نزنید. هر چیزی که می خواهد را فوری به او ندهید و به او نگویید «باشه، فقط غر نزن.»
این به او نشان می دهد که به ابزار بسیار موثری دست یافته است. پس دفعه بعد با شدت و استقامت بیشتری بهانه گیری می کند.
در عوض، به او بگویید که وقتی گریه می کند و غر می زند، متوجه حرف هایش نمی شوید. ساکت شود و با صدایی آرام و ملایم به شما بگوید که چه چیزی می خواهد.
وقتی ساکت شد، در زمان مناسب چیزی که می خواهد را به او بدهید. اگر تامین خواسته اش مقدور نیست، به راهکار اول برگردید و موقعیت را ترک کنید و سر و صدای او را نشنیده بگیرید.
مدیریت احساسات را به فرزندتان آموزش دهید:
تکنیک های تنفس عمیق و آرام کردن خود را به کودکتان یاد دهید تا به هنگام عصبانیت و قبل از بروز جیغ و داد آن را کنترل کند.
این همان تکنیکی است که به جای باج دادن باید به فرزندتان آموزش دهید.
صبوری را به فرزندتان آموزش دهید:
برای این کار باید از دو سالگی شروع کرده باشید. اما برای آموزش صبوری هیچ وقت دیر نیست. وقتی فرزندتان از شما بستنی می خواهد، به او بگویید صبر کن تا اول دست هایم را بشویم. وقتی می خواهد برایش اسباب بازی بخرید، به جای اینکه همان لحظه ترمز کنید و وارد فروشگاه شوید، به او بگویید که صبر کند تا شما اول ماه حقوق بگیرید یا جمع امتیازهایش به رقم مشخصی برسد.
بدین ترتیب، در مقابل بهانه گیری کودک همیشه می توانید سلاح صبوری را استفاده کنید.
برای بهانه های بی دلیل و عادتی، مجازات تعیین کنید:
در صورتی که تمام اصول رفع مشکل را رعایت کرده اید و خستگی یا گرسنگی عامل نق زدن نیست، مجازات تعیین کنید. گاهی نق زدن می تواند به عادتی در کودک برای جلب توجه تبدیل شود. اگر کودکتان تا مدت ها به غر زدن و نق زدن ادامه داد او را از عواقب کاری که انجام می دهد آگاه کنید. به او بگویید اگر این بحث را تمام نکنی، از بازی با تبلت محروم می شوی.
برای کنترل رفتار کودک بهانه گیر با مشاور کودک صحبت کنید:
در مواردی، نق زدن و بهانه گیری می تواند به دلیل اضطراب و استرس در کودک باشد. اگر فرزندتان به تازگی تروما یا تغییری را از سر گذرانده است یا علائم اضطراب را در او تشخیص می دهید، برای دریافت مشاوره با مشاور کودک صحبت کنید.
بهانه گیری کودکان 3 تا 4 ساله:
لجبازی و بهانه گیری کودک سه یا چهار ساله گاهی ناشی از حس مالکیت و استقلال در آن سن می تواند باشد. در این سن کودک فقط در جواب سوالات و درخواست های والدین پاسخ هایی مثل نمی خواهم، نمی خورم و نه و… می دهد و این نشان از حس استقلال و مالکیت اوست نه صرفا بهانه گیری و لجبازی کودک.
از دیگر رفتارهای طبیعی در این سن عبارتند از:
کودک مدام با والد خود دعوا می کند و از خواسته های والدین خود نیز سرپیچی می کند، زیرا از این کار احساس قدرت و ابراز وجود می کند.
از روی عمد باعث ناراحتی دیگران می شود، تا مرزها و خطوط قرمز رفتاری خود را بهتر بشناسد و آنها را آزمایش کند.
گاهی کودک فقط می خواهد بداند چرا. کودکان منطق اطراف خود را متوجه نمی شوند و خواهان یافتن دلیل محدودیت ها هستند.