نام : حسین
نام خانوادگی : امیر عبداللهیان
متولد : 1343
تحصیلات : دکترای روابط بین الملل
سمت فعلی : وزیر امورخارجه
حسین امیرعبداللهیان در سال 1343 در دامغان متولد شد. او در 6–7 سالگی پدرش را از دست داد و مسئولیت اداره زندگی آنها بر دوش مادر و برادر بزرگش افتاد. در اوایل در منطقه هفده شهریور واقع در جنوب غربی تهران پایینتر از مهرآباد (متفاوت از هفده شهریور سمت شهداء) زندگی میکردهاست.
امیرعبداللهیان دارای مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه کارشناسی ارشد روابط بینالملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (1375) و دکترای روابط بینالملل از دانشگاه تهران است.
حسین امیرعبداللهیان در سال 1373 ازدواج کرد.
امیرعبداللهیان صاحب یک دختر و پسر میباشد.
میرعبداللهیان دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بینالملل مجلس شورای اسلامی از سال 1395 تا 1400 بودهاست. وی در دورهٔ وزارت علیاکبر صالحی به عنوان معاون وزیر خارجه منصوب گشت که در سه سال اول وزارت محمدجواد ظریف هم در این سمت ابقا شد. وی مشاور سیاسی ظریف و استاد دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه نیز بودهاست. برکناری او از سمت معاونت عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه و انتصابش به عنوان سفیر ایران در عمان، توسط محمدجواد ظریف با انتقاداتی از سمت جریان اصولگرا همراه بود که وی حاضر به پذیرش این سمت نشد.
وی به علت دو دهه مسئولیت در وزارت خارجه بهخصوص در پست عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه ایران ارتباط نزدیکی با قاسم سلیمانی داشت. زمانی که سلیمانی، فرمانده نیروی قدس میشود و عبداللهیان کارشناس عراق در وزارت خارجه بودهاست. در جریان تحولات عراق در سال 2003 با سرنگونی صدام مسئول پرونده عراق در وزارت خارجه میشود. سلیمانی بعد از هماهنگیهای کلان برای پیگیری امور مرتبط شخصاً با وی تماس میگیرد. عبداللهیان بعدها عنوان میکند که این روحیه سلیمانی او را شیفته خودش کردهاست. وی در ملاقات با هیئتها و مقامات اروپایی گفته بود.
وی معتقد است اگر سلیمانی نبود کشورهای بزرگ منطقه تجزیه میشدند.
وی سال 1386 در نشست سه جانبه ایران-آمریکا-عراق که در بغداد برگزار شد سرپرست تیم مذاکره کننده ایرانی بود. این نشست با هدف تأمین امنیت عراق به درخواست آمریکاییها که شرایط عراق را خطرناک خوانده بودند برگزار شده بود. سیدعلی خامنه ای نیز اجازه داده بود بخاطر شرایط عراق و درخواستی که دولت عراق کرده است، ایران فقط در موضوع عراق در این مذاکرات حضور پیدا کند. این مذاکرات پس از سه جلسه بدون نتیجه ناکام ماند. عبداللهیان بعدها درباره این مذاکرات گفته بود.
پس از استعفای ضمنی محمدجواد ظریف، نام امیرعبداللهیان به عنوان یکی از گزینههای تصدی سمت وزارت که نزدیک به علی لاریجانی، رئیس مجلس وقت ایران بود توسط برخی از رسانهها مطرح شد.
وی در 20 مرداد 1400 به عنوان وزیر امور خارجه پیشنهادی دولت سیزدهم توسط سید ابراهیم رئیسی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
و در 3 شهریور 1400 با کسب 270 رأی موافق در برابر تنها 6 رأی مخالف و 10 رأی ممتنع از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت و رسماً به عنوان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران معرفی شد.
وی در مذاکرات هستهای دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی عضو کمیته سیاسی و امنیتی مذاکرات هستهای بود و در سال 1386 عضو کمیته مذاکره ایران و آمریکا در بغداد بود و حتی مذاکرهکننده در کمیته سیاسی این مذاکرات بودهاست. او اولین مقام رسمی ایرانی است که پس از بازگشایی سفارت لندن در تهران در دور اول ریاست جمهوری حسن روحانی برای مذاکرات منطقهای به لندن دعوت شد و با فیلیپ هموند وزیر خارجه وقت انگلیس دیدار کرد. وی مذاکرات مفصل منطقهای با فدریکا موگرینی را در پرونده خود دارد و دیدارهای مفصلی با دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کیمون و دبیرکل حزبالله لبنان، سید حسن نصرالله داشتهاست.
موضعگیریهای او بهشکلی است که از جبهه موسوم به جبهه مقاومت که به مجموعه حزبالله لبنان، سوریه و سایر جریانات همسو با جمهوری اسلامی ایران که در تضاد با اسرائیل قرار دارند، حمایت میکند.
دکتر حسین امیرعبداللهیان برعکس دکتر جواد ظریف وزیر سابق ، به زبان عربی مسلط است و کم و بیش زبان انگلیسی هم می فهمد.
امیرعبداللهیان می گوید اولین ملاقات من بصورت مستقیم با «حسن نصرالله» در سال 1389 بود و بعد از آن تقریبا هم چند ماه یکبار ایشان را می بینم. میانگین جلساتی که با هم داریم بین 3/5 تا 6 ساعت است و جالب است وقتی با ایشان ساعت سه بامداد صحبت می کنید چنان سرحال هستند که انگار ساعت 6 صبح است و نماز خود را خوانده و صبحانه را میل کرده و انرژی لازم برای صحبت کردن را دارد.
حسین امیرعبداللهیان هم اکنون وزیر امورخارجه ایران می باشد.
حسین امیرعبداللهیان در اینستاگرام از طریق صفحه خود با نام کاربری amirabdollahianhossein با مخاطبان خود در ارتباط است.