بیوگرافی و زندگی شخصی و اجتماعی جو بایدن و همسرش + فیلم و عکس های جذاب و دیدنی

زندگی سیاسی و اجتماعی جو بایدن

بایدن به نیلیا گفت که قصد دارد تا 30 سالگی به یک سناتور تبدیل شده و بعد برای ریاست‌جمهوری تلاش کند. در 1968، بایدن پس از پایان تحصیلاتش به مدت 6 ماه در یک مؤسسه حقوقی در ویلمینگتون به عنوان منشی کار کرد و هم زمان به عنوان وکیل تسخیری کار می‌کرد. ویلیام پریسکت که از جمهوری‌خواهان مطرح منطقه بود ریاست آن مؤسسه را برعهده داشت و بایدن بعداً گفت «خودم را یک جمهوری‌خواه می‌دانستم.» جو از فرماندار دموکرات دلاور، چارلز تری که سیاست‌های نژادی محافظه‌کارانه‌ای داشت حمایت نمی‌کرد و در عوض سیاست‌های راسل پترسون که یک جمهوری‌خواه و لیبرال‌تر بود و در 1968 تری را شکست داد، را می‌پسندید. جمهوری‌خواهان تلاش کردند بایدن را جذب کنند اما او به دلیل اینکه از رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه، ریچارد نیکسون، خوشش نمی‌آمد درخواستشان را رد کرد و از خود به عنوان یک مستقل نام می‌برد. او در سال 1969 به عنوان یک دموکرات نامزد شورای شهرستان نیوکاسل در ایالت دلاور شد. عمده وعده‌های انتخاباتی او شامل حمایت از مسکن دولتی بود. بایدن با تفاوت 2000 رأی موفق به پیروزی در انتخابات شد. او از سال 1970 تا 1972 عضو این شورا بود و همزمان به وکالت ادامه داد.

بایدن در سال 1972 نامزد سنای آمریکا از ایالت دلاور شد. جی. کیلب بوگز رقیب با سابقه او در این انتخابات شکست خورد و به این ترتیب بایدن به عنوان یکی از جوان‌ترین سناتورها وارد مجلس سنا شد.

اقدامات اولیه در سنا

جو در اولین سال‌های حضورش در سنا تمرکز خود را بر مسائل زیست‌ محیطی و حمایت از مصرف‌کننده گذاشت و به دنبال آن بود که توانست سطح پاسخگویی دولت را افزایش دهد. در اواسط 1974، مجله تایم او را یکی از 200 چهره آینده دانست. در مصاحبه‌ای با واشینگتنین به سال 1974، بایدن خود را در مسائلی چون حقوق و آزادی‌های شهروندی و مسائل افراد مسن لیبرال توصیف کرد اما اعلام داشت که در باقی موارد، نظیر سقط جنین و سربازی محافظه‌کار است.

انتخابات ریاست‌جمهوری 1988

بایدن که به تاریخ 9 ژوئن 1987 در ایستگاه قطار ویلمینگتون قصد خود برای نامزد شدن را اعلام کرده بود، در انتخابات مقدماتی 1988 حزب دموکرات شرکت کرد. او می‌خواست به جوان‌ترین رئیس‌جمهور از زمان جان اف. کندی تبدیل شود. در آغاز یکی از بخت‌های اصلی به‌شمار می‌رفت. کمپین بایدن در ربع‌سال اول 1987 موفق شد 1٫8 میلیون دلار کمک جمع‌آوری کند، بیش از هر نامزد دیگری.

تا اوت 1987، به نظر می‌رسید بایدن از مایکل دوکاکیس و دیک گفاردت عقب افتاده‌است. علی‌رغم این که کمک‌ها به کمپین بایدن هنوز از سایرین بیشتر بود، دوکاکیس در نظرسنجی‌های ایووا پیشی گرفته بود. در سپتامبر 1987، بایدن متهم شد که از سخنرانی نایل کیناک، رهبر حزب کارگر بریتانیا، سرقت ادبی کرده‌است. علی‌رغم این که سیاستمداران از ایده‌ها و سخنرانی‌های یکدیگر الگو می‌گیرند، آنچه بیشتر بایدن را زیر ذره‌بین قرار داد این بود که او پیشینه خانوادگی خودش را هم تغییر داده بود تا با پیشینه کیناک هم‌خوانی داشته باشد. به زودی مشخص شد بایدن قبلاً از یک سخنرانی 1967 رابرت کندی، سخنرانی 1961 جان اف کندی و یک سخنرانی 1976 هیوبرت هامفری هم کپی برداری کرده‌است.

او که پایگاه هواداری گسترده‌ای نداشت، در 23 سپتامبر 1987 تعلیق کمپین خودش را اعلام کرد. به عقیده او، «سایه‌های اغراق‌شده» اشتباهات گذشته موضوعی بود که باعث شد کمپینش در آن سال شکست بخورد.

بعد از انصراف بایدن، فاش گردید که کمپین دوکاکیس به صورت مخفیانه فیلم مقایسه سخنرانی‌های بایدن و کیناک را کنار یکدیگر قرار داده و در اختیار رسانه‌ها گذاشته‌است.

کمیته روابط خارجی سنا

بایدن عضو دیرپای کمیته روابط خارجی سنای ایالات متحده آمریکا بود. در سال 1997، ارشدترین عضو حزب در اقلیت در کمیته شد و در ژانویه 2001 و از ژوئن 2001 تا 2002 ریاست آن را بر عهده داشت. با افتادن مجدد کنترل سنا به دست دموکرات‌ها در پی انتخابات سال 2006، بایدن مجدداً ریاست کمیته را به دست گرفت. او در سیاست خارجی عموماً یک انترناسیونالیست لیبرال بود. او به‌طور مؤثری با سناتورهای جمهوری خواهی چون ریچارد لوگر و جسی هلمز همکاری می‌کرد و گاهی علیه عناصری از حزب خود موضع می‌گرفت. بایدن یکی از دو رئیس گروه ناظر بر ناتو در سنا بود. او در این بازه با 150 رهبر از نزدیک به 60 کشور و سازمان بین‌المللی دیدار کرد. او به عنوان رئیس کمیته، جلسات استماع متعددی برگزار می‌کرد و همچنین در طی سه باری که ریاست سوکمیته امور اروپایی را بر عهده داشت، جلسات استماع متعددی در آن برگزار می‌کرد.

بایدن به اجازه به دولت برای جنگ خلیج فارس در سال 1991 به همراه 45 نفر از 55 سناتور دموکرات رای منفی داد، او گفت تقریباً همه بار ائتلاف ضد عراق بر دوش آمریکا قرار دارد.

کارنامه سنا و ثروت

بعد از اولین انتخابات خود در 1972، بایدن شش مرتبه دیگر (1978، 1984، 1990، 1996، 2002 و 2008) هم در انتخابات سنا به پیروزی رسید، معمولاً با کسب حدود 60٪ آرا. او با رقبای جدی روبرو نشد؛ پیت دو پونت، فرماندار وقت، در 1984 تصمیم گرفت در انتخابات شرکت نکند. ویلیام روث، سناتور جمهوری‌خواه ایالت، دو سال زودتر از بایدن وارد سنا شد و نتیجتاً، او برای 28 سال ارشدِ بایدن در سنا بود. در 2000، تام کارپر موفق شد در انتخابات سنا روث را شکست دهد و بدین ترتیب، بایدن به سناتور ارشد ایالت دلاور تبدیل شد. بایدن از همه سناتورهای ایالت خود مدت طولانی‌تری در سنا حضور داشته‌است و در سطح کشور، تا سال 2018، در رتبه هجدهم از این حیث قرار دارد. او در مه 1999 به جوان‌ترین سناتور تاریخ تبدیل شد که 10٬000 مرتبه رای می‌دهد.

در سال‌های حضورش در سنا، بایدن برای خود به عنوان فردی «وراج» و کسی که «پای خود را در دهان خود می‌گذارد» (یعنی حرف‌های خجالت‌آور می‌زند) شهرت پیدا کرد. او یک سخن‌ور و بحث‌کننده ماهر بود که معمولاً به تاک شوهای صبح یکشنبه دعوت می‌شد. او معروف بود به این که در سخنرانی‌هایش به متن از قبل آماده‌شده وفادار نمی‌ماند و به گفته نیویورک تایمز، ممکن است هر چیزی را به زبان بیاورد.

کمپین ریاست‌جمهوری 2008

بعد از شکست در 1988، بایدن چند بار دیگر احتمال کاندید شدن برای ریاست‌جمهوری را بررسی کرده بود و سرانجام در 31 ژانویه 2007 قصد خود برای نامزد شدن را اعلام کرد. او در برنامه ملاقات با مطبوعات به مجری آن تیم راسرت در این مورد گفت که او تلاش می‌کند «بهترین بایدنِ ممکن» باشد. در ژانویه 2006، هری اف. تمال، ستون‌نویس اهل دلاور نوشت که بایدن در مرکز حزب دموکرات قرار دارد و این جایگاهی است که جو بایدن آن را می‌خواهد. به گفته او، جو قصد داشت در کمپین خود به شهروندان آمریکایی گوش زد کند که آن‌ها علاوه بر خطر تروریسم، با خطراتی چون مشکلات نظام درمانی آمریکا، جرم و وابستگی به واردات انرژی از مناطق بی‌ثبات جهان هم روبرو هستند.

معاونت ریاست‌جمهوری (2009–2017)

ظهر 20 ژانویه 2009، بایدن به چهل و هفتمین معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده بدل شد. در ماه‌های ابتدایی دولت اوباما، اوباما اقدامات بایدن را به یک بازیکن بسکتبال «که کارهایی انجام می‌دهد که در آمار دیده نمی‌شود» تشبیه کرد. بایدن با اعزام 21٬000 سرباز جدید به افغانستان مخالف بود اما در این موضوع نظر وزیر امور خارجه هیلاری کلینتون که موافق این موضوع بود، ترجیح داده شد. علی‌رغم این، دولت اوباما تردیدهای او برای اعزام نیرو را جدی گرفت. بایدن تقریباً هر دو ماه یک‌بار به عراق می‌رفت و مجموعاً هشت سفر به آنجا داشت. او همچنین مسئولیت نظارت بر هزینه‌ها در زیرساخت‌ها جهت مقابله با رکود اقتصادی را عهده‌دار شد.

در اواخر آوریل 2009، پاسخ خارج از موضوع بایدن به سؤالی درباره شیوع آنفلوانزای خوکی (مبنی بر این که او به خانواده‌ها توصیه می‌کند از سفر با هواپیما یا مترو پرهیز کنند) منجر به این شد که کاخ سفید سریعاً آن را رد کند. این اظهار نظر دوباره سابقه بایدن در گاف‌دادن را یادآور شد. در 23 مارس 2010، بایدن به رئیس‌جمهور گفت که امضای لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون‌به‌صرفه «یک اقدام لعنتی بزرگ» بود. اوباما و بایدن علی‌رغم این که شخصیت‌های متفاوتی داشتند، توانستند با یکدیگر دوستی نزدیکی شکل دهند.

بعد از معاونت ریاست‌جمهوری (2017–2021)

بایدن در سال 2017 در دانشگاه پنسیلوانیا مشغول به کار شد تا سیاست خارجی، دیپلماسی و امنیت ملی تدریس کند. او رئیس مرکز دیپلماسی و تعامل جهانی پن بایدن نیز هست. بایدن همچنین به مبارزه علیه سرطان می‌پردازد و آن را «تنها چیز فرا حزبی باقی‌مانده در آمریکا» می‌داند.

بایدن برای بیش از 30 سال با سناتور جان مک‌کین دوستی نزدیکی داشت. در سال 2018، مک کین در 81 سالگی به دلیل ابتلا به سرطانی مشابه با بو بایدن، درگذشت. بایدن در مراسم تشییع جنازه مک‌کین در فینیکس صحبت کرد. او سخنان خود را با «نام من جو بایدن است. من یک دموکرات هستم؛ و من جان مک‌کین را دوست داشتم» آغاز کرد. بایدن مک‌کین را «برادر» خود نامید. بایدن همچنین در مراسم یادبود مک‌کین در کلیسای ملی واشینگتن در کنار وارن بیتی و مایکل بلومبرگ زیر تابوت مک‌کین را گرفت.

کمپین ریاست‌جمهوری 2020

بین سال‌های 2016 و 2019، رسانه‌ها اغلب از بایدن به عنوان نامزدی احتمالی برای ریاست‌جمهوری در سال 2020 نام می‌بردند. وقتی از او دربارهٔ نامزد شدن سؤال می‌شد، پاسخ‌های مبهم و متفاوتی می‌داد و می‌گفت: «هرگز نگو هرگز.» یک مرتبه گفت که پیش آمدن شرایطی که در آن دوباره نامزد شود را محتمل نمی‌داند اما چند روز بعد گفت «اگر بتوانم راه بروم نامزد می‌شوم.»

بایدن گفت که تصمیمش را تا ژانویه 2019 خواهد گرفت، اما در آن زمان هیچ چیزی اعلام نکرد. دوستانش گزارش دادند که او «به بله گفتن بسیار نزدیک است» اما نگران تأثیری است که یک انتخابات ریاست‌جمهوری دیگر می‌تواند بر خانواده و شهرتش بگذارد. همچنین جمع‌آوری کمک مالی، نظرات درباره سن و میانه‌گرایی نسبی او نیز موضوعات مهمی بودند. از سوی دیگر، «احساس وظیفه»، نگرانی درباره ریاست‌جمهوری ترامپ، فقدان تجربه در سیاست خارجی بین سایر نامزدهای دموکرات او را بر آن می‌داشت که دوباره کاندید شود. بایدن در تاریخ 25 آوریل 2019 رسماً کمپین خود را اعلام و فیلادلفیا در پنسیلوانیا را به عنوان مقر ستاد انتخاباتی خود انتخاب کرد.

ریاست‌جمهوری (2021–تاکنون)

بایدن با شکست‌دادن دونالد ترامپ در نوامبر 2020، به عنوان چهل و ششمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب شد. بدین ترتیب برای اولین بار از زمان جرج اچ. دابلیو بوش یک رئیس‌جمهور در حال کار نتوانست در دومین انتخابات خود پیروز شود. بایدن در روز معارفه خود در 21 ژانویه 2021 پیرترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا و اولین رئیس‌جمهور از ایالت دلاور بود. همچنین او یکی از دو معاون رئیس‌جمهوری است که در حالی در انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی می‌رسد که دوره معاونتش تمام شده‌است. بایدن دومین رئیس‌جمهور کاتولیک رومی و غیر پروتستان پس از جان اف. کندی، و اولین رئیس‌جمهور از نسل خاموش است. رئیس‌جمهور مستقر دونالد ترامپ از شرکت در مراسم تحلیف او خودداری کرد، اتفاقی که اولین بار در 100 سال گذشته رخ می‌دهد. آخرین بار اندرو جانسون که از مشکلات سلامتی رنج می‌برد در مراسم تحلیف وودرو ویلسون شرکت نکرد.

بایدن در روز اول ریاست‌جمهوری خود تعدادی فرمان اجرایی مبنی بر اجباری‌شدن پوشیدن ماسک در بناهای دولت فدرال، پیوستن مجدد آمریکا به توافق اقلیمی پاریس، پایان دادن به وضعیت اضطراری ملی در مرز ایالات متحده آمریکا–مکزیک و پی‌ریزی مقدمات پیوستن دوباره ایالات متحده به سازمان جهانی بهداشت صادر کرد.

فیلمی از سخنرانی کامل بایدن در مورد نتیجه انتخابات_ در راه پیروزی هستیم