برای بیشتر افراد پایان دادن و تمام کردن رابطه عاطفی بسیار سخت است چرا که یک رابطه عاطفی کل زندگی و احساسات یک فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و پایان دادن به آن می تواند فرد را دچار حالتی از سوگواری و یا دچار عذاب وجدان ناشی از آزردن احساس طرف مقابل کند. لذا برخوردی منطقی و اخلاقی در هنگام تصمیم برای تمام کردن یک رابطه با کسی که زمانی دوستمان داشته است و شاید هنوز هم دوستمان داشته باشد، ضروری و از طرفی سخت است. ما باید بتوانیم هم برای خودمان و هم برای طرف مقابل احترام قائل باشیم و کاری کنیم که دو طرف بعد از این شکست، بتوانند هر چه زودتر به زندگی عادی و دور از سوگواری برگردند.
بیشتر ما با این امید وارد رابطه ای می شویم که انتهایی آن جدایی نباشد. به خصوص ازدواج که بر این پایه است که دو طرف تا زمان مرگ از هم جدا نشوند.از جمله دلایل پایان یافتن رابطه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اختلافات شخصی
نداشتن وقت کافی برای باهم بودن
عدم تعامل با یکدیگر
نارصایتی جنسی
در کل نارضایتی از رابطه
پایان دادن به یک رابطه، سخت ترین کاری است که انجام می دهیم. مهم نیست در کدام مرحله از هم جدا شدن هستید، دانستن نحوه جدا شدن می تواند این جدایی را برای شما هموارتر کند و آسیب و ضربه کمتری به هر دو طرف وارد شود
به‌هر حال این امر غیر قابل انکار است که در یک رابطه هر دو طرف بعد از مدتی به‌هم وابسته می‌شوند و ترک این وابستگی کار دردناکی است. اما همیشه در زندگی باید واقع بین بود، اگر به این نتیجه رسیدید که باید این رابطه را پایان دهید ما به شما راهکارهایی ارائه می‌دهم تا با استفاده از آن بتوانید به‌طور مسالمت آمیز و با کمترین تنش این کار را انجام دهید.
کسی که آغازگر پایان دادن به رابطه است می‌تواند بدون هیچ اطلاعی به شریک عاطفی‌اش در مورد این جدایی، ناپدید شود. در این شرایط تمام راه‌های ارتباطی قطع می‌شود، شریک عاطفی سابق رابطه را بدون هیچ خاتمه‌ای ترک کرده، و فردی که ترک شده در وضعیت عدم قطعیت، شوکه شدن از اینکه چه اتفاقی افتاده، چه مشکلی وجود داشته، و چرا رابطه به این شکل قطع شده، باقی می‌ماند. معمولاً این شیوه ی جدایی در روابطی که تعهد کمی در آنها وجود دارد و در روابط کوتاه مدت بیشتر رخ می‌دهد .
همچنین زمانی که جذابیت در رابطه از بین می‌رود و ادراکات منفی ظاهر می‌شود، این شیوه اغلب به دلیل راحتی (مثلاً فرصت اجتناب از گفتگو در مورد جدایی) بهترین گزینه به نظر می‌رسد . تمام کردن رابطه به طور ناگهانی و کامل و بدون اطلاع به طرف مقابل، یکی از تهدیدآمیزترین شیوه‌های جدایی است که به نیازهای روانی آسیب می‌زند و احساس قوی طردشدن را القا می‌کند .
در این شیوه نیز اغلب مانند شیوه قبلی فرد ناگهانی و یک طرفه رابطه را قطع می‌کند، اما بخشی که این شیوه را متمایز می‌کند، باقی ماندن ارتباطات مجازی است. کسی که رابطه را ترک کرده ممکن است همچنان پست‌های طرف مقابل را لایک کند و یا هر نحوی به طرف مقابل نشان دهد به او توجه می‌کند و از او بی‌اطلاع نیست. ناهماهنگی بین قطع ناگهانی رابطه و نگه داشتن رابطه بدین شکل، فردی که آغازگر جدایی نبوده را دچار گیجی و ناراحتی می‌کند. این شیوه نسبت به مورد اول، تأثیرات نامطلوب کمتری بر فردی که آغازگر جدایی نبوده می‌گذارد. شاید به این دلیل که این روش از او در برابر اثرات نامطلوب طردشدن محافظت می‌کند .
در این روش فرد در مورد تصمیمش برای تمام کردن رابطه در پیام صحبت می‌کند و فرصتی برای گفتگوی حضوری و رودررو در این باره در نظر نمی‌گیرد. طبیعتاً این روش کمتر مشفقانه ارزیابی می‌شود. در این شیوه کسی که آغازگر جدایی نبوده در وضعیت عدم قطعیت رها نمی‌شود اما کمتر احتمال دارد با شریک عاطفی سابقش دوست باقی بماند. سه روشی که تا الان گفته‌ایم از نظر محققان به عنوان شیوه‌های اجتنابی در پایان دادن به رابطه دسته‌بندی می‌شوند.این روش‌ها و شیوه‌های دیگری که اجتناب و دوری کردن را به عنوان راهی برای جدایی در نظر می‌گیرند، اثرات نامطلوبی همراه با خشم و تنش بالا به همراه دارد .
به جای اینکه خود آغازگر جدایی باشیم، چرا کاری نکنیم تا شریک عاطفی‌مان مایل به پایان دادن به رابطه شود؟! افرادی که این شیوه را انتخاب می‌کنند معمولاً با شریک عاطفی‌شان دعوا راه می‌اندازند و یا از قصد بدخلق، سخت‌گیر، و آزارگر می‌شوند. این افراد ممکن است طرف مقابلشان را فریب دهند، چرا که می‌دانند ممکن است دستشان رو شود. افرادی که این شیوه را برای خاتمه دادن به رابطه انتخاب می‌کنند، ممکن است فاصله گرفتن برای مدتی کوتاه را به شریک عاطفی‌شان پیشنهاد دهند در حالی که می‌دانند که برای همیشه می‌خواهند این رابطه پایان یابد. همچنین این افراد ممکن است از دوستانشان برای خاتمه‌ی رابطه کمک بگیرند. این شیوه معمولاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و جزء روش‌های جدایی مشفقانه در نظر گرفته نمی‌شود.
افرادی که آغازگر تمام کردن رابطه هستند می‌توانند انتخاب کنند که جنبه‌های مثبت رابطه و شریک عاطفی‌شان را بازگو کنند و خود را مقصر جدایی بدانند. این روش مشفقانه است . اما لزوماً مفید نیست. فردی که می‌خواهد به رابطه پایان دهد ممکن است به طور فعالانه نسبت به کسی که به زودی شریک عاطفی سابق وی محسوب می‌شود، حساس باشد و تلاش کند به او آسیب نرساند. اما این شیوه ممکن است صادقانه و رضایت بخش به نظر نرسد . چرا که شریک عاطفی ممکن است از خود بپرسد “اگر من عالی هستم، چرا او می‌خواهد رابطه‌اش را با من تمام کند؟!”. این شیوه در میان کسانی که دلبستگی اضطرابی دارند شایع‌تر است، همچنین این شیوه با تمایل به بازگشت احتمالی به رابطه ارتباط دارد .
این روش ممکن است سخت باشد اما تأثیرات مطلوبی به همراه دارد. این شیوه که مشفقانه است ، گفتگوی صادقانه را شامل می‌شود و با تصور افراد از شیوه‌ی ایده آل پایان رابطه همسو است. در این شیوه افراد کمتر احتمال دارد به رابطه‌ی خود بازگردند اما احتمال خشمگین بودن از شریک عاطفی نیز کمتر می‌شود.
زمانی که هر دو طرف رابطه متوجه می‌شوند که در مورد پایان دادن به رابطه همسو و در یک وضعیت هستند و می‌توانند در مورد آن صحبت کنند، تأثیرات نامطلوبی که جدایی بر هر کدام از آنها می‌گذارد بسیار کمتر خواهد بود. در این وضعیت افراد هیجانات مثبت بیشتری را تجربه می‌کنند و یادآوری خاطرات همراه با افسوس و پشیمانی کمتری در مورد پایان رابطه است .در حالی که در این روش هم غمی که افراد پس از جدایی تجربه می‌کنند قابل ملاحظه است، اما زمانی که هر دو نفر به طور متقابل تصمیم به جدایی می‌گیرند، این غم کمتر می‌شود .
هفت شیوه‌ای که در این مقاله به آن پرداختیم شیوه‌های اصلی خاتمه دادن به رابطه را نشان می‌دهد، اما احتمالاً تمام شیوه‌ها را در بر نمی‌گیرد. به طور کلی، شیوه‌هایی که بیشتر غیرمستقیم و اجتنابی هستند، پیامدهای نامطلوب بیشتری برای فردی که آغازگر جدایی نیست به همراه دارد، در حالی که برای فرد آغازگر راحت‌تر است. بالعکس، شیوه‌های مستقیم پایان دادن به رابطه ممکن است به تلاش و انرژی بیشتری نیاز داشته باشد اما پایانی شفاف و مشخص لازم است تا به افراد در پذیرش تمام شدن رابطه، طی کردن مسیر جدایی، و ادامه دادن بعد از آن، کمک کند.
اگر احساسات یا نیازهایتان تغییر کرده است، اگر رویاهایتان دیگر به هم شباهتی ندارد یا زندگی تان در مسیرهایی متفاوت است، شجاع باشید و این را صریح اعلام کنید، نه اینکه طوری با شریک زندگی تان برخورد کنید تا او مجبور شود اینها را به زبان بیاورد.
قطع رابطه را رو در رو انجام دهید. در یک قطع رابطه رو در رو ممکن است اشاره‌های غیرکلامی را حس کنیم که به ما اطمینان می‌دهند که همچنان قابل دوست داشتن هستیم. روش‌های از راه دور به شخصی که خبر قطع رابطه را دریافت کرده این پیام اضطراب آور را در خودش دارد:«تو اهمیت نداری».
سعی کنید پیش از تمام کردن رابطه عاطفی به تک تک توهین‌هایی که خواهید شنید و تک تک فحش‌هایی که احتمالا خواهید داد فکر کنید. اینجوری موقع دعوا معقول‌تر حرف می‌زنید. محترم شمردن طرف مقابل باعث می‌شود او هم با احترام بیشتری با شما حرف بزند.
به اندازه لازم صادق باشید. اینکه بگویید «دیگر عاشقت نیستم» خوب است اما نباید از صداقت چماق بسازید یا همه چیز را فاش کنید. مهمترین وظیفه شما این است که مراقب اعتماد به نفس طرف مقابل باشید. شما قصد دارید یک پیام را به طرف مقابل برسانید «تو آن کسی که من می‌خواهم نیستی». همین. پس نباید او را به این نتیجه برسانید که مشکل بزرگی دارد و پر از کمبود است.
کلیشه‌هایی مثل «مشکل تو نیستی، منم» را رها کنید. در هنگام تمام کردن رابطه عاطفی شما به طرف مقابل یک توضیح درست (حتی مختصر) بدهکارید. باید به او توضیح دهید که چرا اوضاع آنطور که می‌خواستید پیش نرفته است، ضمنا نیاز نیست طرف مقابل را وادار کنید که دلایلتان را بپذیرد، به خصوص که چنین بحث‌هایی عموما به خشونت منجر می‌شود.
تحلیل جزء به جزء ماجرا نیز ایده خوبی نیست چون امکان ندارد به توافق برسید. بحث در مورد ماجرا اکثر اوقات به دعوا یا بدتر از آن منجر می‌شود. بدتر از دعوا این است که شما در بحث ببازید و طرف مقابل شما را وادار به بازگشت کند، آن هم بازگشت به رابطه‌ای ناکارآمد که خودتان به دنبال پایان دادنش بودید.
رابطه خود را کاملا قطع کنید. برای اینکه جلوی ضربه را بگیرید نگویید که بیا از این به بعد دیدارهای دوستانه داشته باشیم. این ممکن است باعث شود او به اشتباه به آینده و بازگشت شما امیدوار شود و این امیدواری جلوی حرکت دو طرف به سمت زندگی بهتر را می‌گیرد.
موقع تمام کردن رابطه عاطفی قدرشناس باشید. خوب است که حس ناراحتی‌تان را (از اینکه امیدهای مشترکتان به رابطه به ناامیدی تبدیل شد) بروز دهید. چنین کارهایی به طرف مقابل ثابت می‌کند که شخص ارزشمندی بوده است.
به تصمیم طرف مقابل اعتراض نکنید و التماس نکنید تا از تصمیمش صرفنظر کند. بهترین راه این است که بپذیرید این رابطه به پایان کامل خودش رسیده است. اینگونه روند بهبود عاطفی سریع‌تر می‌شود. هرگونه ارتباط با شخصی که با شما به هم زده را قطع کنید. به او زنگ نزنید و بیخود تلاش نکنید که با او دوست بمانید.
بی‌خیال نقشه انتقام شوید؛ چون این باعث می‌شود که طرف مقابل بیشتر از قبل در تفکرات شما حضور داشته باشد و این یعنی عقب افتادن روند بهبود.
فکر نکنید کلا یک آدم برای شما روی زمین وجود داشته است و حالا او را از دست دادید. درست بعد از تمام کردن رابطه عاطفی، نمی‌توان اینگونه فکر کرد اما بدانید در واقع در روی زمین تعداد زیادی آدم وجود دارند که می‌توانید با آنها رابطه خوبی داشته باشید و احساس خوشبختی کنید.
