دلایل و نشانه های بیماری هیدرونفروز در نوزادان 

هیدرونفروز بیماری است که در صورت ابتلا به آن، شاید یکی از کلیه ها و یا ممکن است هر دو کلیه در نوزادان دچار تورم شده باشند. در چنین شرایطی، کلیه نوزاد شما قادر به تخلیه ی کامل ادرار از کلیه به مثانه نخواهد بود. در نتیجه انسداد در دستگاه ادراری باعث دفع دردناک ادرار در فرزند شما خواهد شد.

عوامل به وجود آمدن بیماری هیدرونفروز چیست؟

به وجود آمدن این بیماری برای خیلی از نوزادان ممکن است بدون علائم و علامت باشد. خیلی ها این تصور را دارند که این بیماری ماندگار نیست و زود گذرا است. این بیماری اول از همه روی دستگاه ادرار، برگشت جریان ادرار به کلیه و مثانه به جود می آید. عواملی میتواند باعث بروز این بیماری شوند مانند:

باریک شدن مجاری ادرار:

این بیماری زود از بین میرود ولی میتواند از زمان رشد اولیه جنین به وجود آید و زمانی که فرد به بلوغ برسد از بین میرود و اثری از آن نمی ماند.

محل اتصال مجاری ادرار:

انسداد ادرار جایی که کلیه و حالب ها به یکدیگر میرسند اتفاق می افتد و یکی از علت های بیماری هیدرونفروز در بیماران است.

محل اتصال حالب:

این انسداد در جایی که حالب ها به مثانه وصل میشوند اتفاق می افتد.

محل اتصال دریچه ادرار:

زمانی این اتفاق می افتد که در مجرای ادرار پروستات تکه های غیر طبیعی وجود داشته باشد.

ادراروسل:

حالب به وجود آمده به طور طبیعی رشد نمیکند و کیسه کوچکی به وجود می آورد که باعث انسداد آن میشود.

ریفلاکس وزیکورورترال:

زمانی که عضلات حالب و مثانه نتوانند کار خودشان را انجام دهند باعث میشوند که ادرار به کلیه برگردد و یکی از علت های به وجود آمدن هیدرونفروز در نوزادها است.

نشانه های ورم کلیه در کودکان

نوزادان و خردسالان مبتلا به هیدرونفروز اغلب علائمی را در خود نشان نمی دهند. کودکان بزرگتر که ورم کلیه متوسط تا شدید دچار هستند ممکن است دچار علائم زیر شوند:

• خون در ادرار
• درد در پهلو و شکم

همچنین نوجوانان بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های ادراری هستند که دارای علائم زیر است:

• احساس نیاز به تخلیه ادرار به صورت مداوم
• احساس درد در ناحیه زیر شکم در هنگام تخلیه ادرار
• ادرار کف آلود یا مشاهده خون در ادرار
• درد در ناحیه پشت و پهلو
• تب
• استفراغ

چه عوامل خطرناکی برای هیدرونفروز وجود دارد؟

این بیماری عامل خطرناکی ندارد.دلیل ژنتیکی هم ندارد و حتی ارثی هم نیست. این بیماری در فرزندان اول به وجود می آید. ممکن است در کودک های آینده تا 50 درصد به وجود بیاید. باوجود شرایط ژنتیکی کیست در کلیه ها به وجود می آید و باعث جمع شدن ادرار میشود. اگر که فرزند اولتان دچار این بیماری شود احتمالا 25 درصد از کودکان آینده دچار این بیماری شوند.

چگونه هیدرونفروز را تشخیص دهیم؟

در دوران بارداری زمانی که به سونوگرافی میروید میتوانید این بیماری را تشخیص دهید. پزشکتان ممکن است بعد از هفته 20 ام بارداری زمانی که ببیند اندازه کلیه هایکی نیست آن را تشخیص دهد. بعد زایمان زمانی که برای معاینه میروید امکان تشخیص این بیماری با آزمایش و چکاپ وجود دارد.

پیگیری بعد از تولد نوزادان با سابقه هیدرونفروز جنینی چیست؟

در اكثر موارد معاینه نوزاد طبیعی است اما ممكن است توده ای در ناحیه پهلو و یا بالای مثانه لمس شود كه احتمال ضایعات انسدادی را مطرح می كند. در تمام نوزادان با سابقه هیدرونفروز زمان جنینی سونوگرافی باید در روز 7-3 بعد از تولد توسط سونوگرافیست با تجربه انجام شود. حتی اگر نتیجه سونوگرافی بعد از تولد طبیعی باشد، جهت بررسی برگشت از مثانه به حالب، ضایعات انسدادی در مسیر مجرای خروجی ادرار، مثانه عصبی و ... رادیوگرافی مخصوص (VCUG) ضروری است. اگر نتیجه VCUG طبیعی باشد، احتمال ضایعات انسدادی در قسمت های بالاتر سیستم ادراری وجود دارد كه جهت تشخیص این موارد اسكن ایزوتوپ از كلیه ها ( MAG3 یا DTPA) باید انجام شود.

آیا نوزاد متولد شده با سابقه هیدرونفروز طبیعی نیاز به مصرف دارو دارد؟

تمام نوزادانی كه سابقه هیدرونفروز جنینی یا هیدرونفروز نوزادی را دارند تا هنگام بررسی تشخیصی كامل و تعیین تكلیف قطعی باید از آنتی بیوتیك جهت پیشگیری از عفونت های ادراری استفاده كنند. آنتی بیوتیك آموكسی سیلین در دو ماه اول عمر مناسب است.