به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، در حدود ۱۶ تا ۲۰ هفتگی وقتی سونوگرافی می کنید، احتمالا جنسیت جنین مشخص می شود. (با فرض اینکه جنین در یک زاویه ی دید مناسب قرار داشته باشد)
بعضی زن ها وقتی جنسیت بچه را می فهمند و آن چیزی نیست که انتظارش را داشتند، ناراحت می شوند. این ناراحتی برای بعضی بسیار عمیق تر و غیر قابل هضم تر است. فرق زیادی وجود دارد بین کسی که شاید کمی حسرت جنسیتی را بخورد که آرزویش را داشت با کسی که نمی تواند این نارضایتی را رها کند و حتی ممکن است منجر به افسردگی مادر و مشکل ش در برقراری ارتباط با نوزاد بشود.
دلایل زیادی برای ناراضی بودن زنان از جنسیت فرزند شان وجود دارد. بعضی ها تصورات بدی از رابطه شان با فرزند دختر یا پسر دارند، بعضی ها فرزند دوم شان است و دوست دارند جنسیت اش متفاوت از اولی باشد، اما مشکل برخی هم در اثر فرهنگ های غلط یا فشار خانواده است. اما برای بعضی زن ها دلیا این نارضایتی به نوع رابطه شان با والدین خود در کودکی برمی گردد. به طور مثال اگر در گذشته رابطه ی خوبی با مادر خود نداشتند اکنون دلشان پسر می خواهد، زیرا تصور می کنند که رابطه ی خودشان با دخترشان درست مثل رابطه ای خواهد بود که با مادر داشتند و بالعکس اگر رابطه ی بسیار خوبی با مادرشان داشتند دلشان دختر می خواهد تا بتوانند رابطه ای به همان خوبی با او داشته باشند.
کنار آمدن با نارضایتی از جنسیت جنین:
احساسات خود را بپذیرید:
اولین گام در حل کردن این موضوع این است که احساستان را بپذیرید. جامعه از شما این طور انتظار دارد که فرزندتان را هر چه که هست، دوست داشته باشید و جنسیت او برایتان مهم نباشد. شاید حتی از شنیدن حرف هایتان عصبانی شوند و شما را به والد بد بودن متهم کنند.
ایرادی ندارد که شما یک جنسیت دیگر را دوست دارید و در حال حاضر کمی ناراحت هستید. این مشکل رایج است و بسیاری از خانواده ها آن را تجربه می کنند.
از داشتن این حس شرمنده نباشید. این فقط یک حس است. اگر آن را مخفی کنید، پذیرش نوزاد برایتان سخت تر می شود.
دلیلتان برای ناراحتی از جنسیت جنین چیست؟
از خودتان بپرسید چرا چنین حسی دارید. آیا از پسر داشتن خوشتان نمی آید چون در گذشته برادرانی داشتید که همیشه وسط خانه در حال کشتی گرفتن بودند و شما را اذیت می کردند؟ در خیالتان موهای دختران را می بافید و با او به خرید می روید؟ تصور می کنید دختر داشتن به معنی دردسر و ترس برای آینده اوست؟ خانواده همسرتان دوست دارند نوه پسر داشته باشند؟
شاید ترس های شما ناشی از اولین مرتبه والد شدن باشد. تصور می کنید که نمی دانید چطور باید با این جنسیت رفتار کنید.
دلیلتان هر چیز که هست، با استراتژی و برنامه ریزی می توانید مشکل را حل کنید.
به توانایی خود برای دوست داشتن ایمان داشته باشید:
مطمئن باشید که در بیشتر موارد احساس گناه، ناامیدی و نارضایتی از جنسیت جنین تا ابد ادامه نمی یابد. وقتی آن بدن ظریف را در آغوش بکشید، تمام این نگرانی ها و غم ها دود می شود و در هوا می رود.
معمولا این حس تا روز تولد کودک ادامه می یابد و بعد از آن همه چیز خوب می شود. هورمون هایی که در طول زایمان در مغزتان ترشح می شوند به شما کمک می کنند که بی قید و شرط فرزندتان را دوست داشته باشید.
با کسی حرف بزنید:
حرف زدن یکی از بهترین مکانیسم های سازگاری انسان برای برخورد با مشکلات است. کسی را پیدا کنید که بدون آنکه شما را قضاوت کند، احساس بدی به شما بدهد یا شما را متهم به بی عاطفگی کند به حرف هایتان گوش دهد. این فرد می تواند همسر، دوست یا یکی از اعضای خانواده باشد.
دقت کنید کسی را باید پیدا کنید که صرفا به حرف هایتان گوش دهد و به احساستان احترام بگذارد. این فرد باید امین و رازدار باشد و در آینده چیزی از حرف هایتان به فرزندتان نگوید.
انتخاب یک مشاور می تواند به شما این اطمینان را بدهد که ضمن تخلیه فشارهای روحی و دریافت مشاوره، هرگز مورد قضاوت قرار نمی گیرید و کسی از حرف هایتان باخبر نخواهد شد.
فعالیت های لذت بخش داشته باشید:
توصیه هایی نظیر برنامه ریزی فعالیت های لذت بخش، وقت گذرانی با دوستان و اقوام شاد و مثبت، ورزش هایی نظیر یوگای بارداری نیز می توانند برای شما بسیار مفید باشند.
ناراحتی همسر از جنسیت جنین:
معمولا خانم ها بهتر و زودتر با جنسیت فرزند خود کنار می آیند. این بدان دلیل است که فرزندشان را در درونشان حس می کنند و پیوند بیشتری با او دارند.
نارضایتی همسر از جنسیت جنین برای بسیاری از خانم ها ناراحت کننده تر از هر چیزی است. از راهکارهای زیر برای کنار آمدن با موضوع استفاده کنید:
نگران نباشید:
اجازه دهید این چند ماه باقی مانده طی شود. تقریبا در اکثر موارد با به دنیا آمدن کودک، ناراحتی پدر به یک عشق واقعی تبدیل می شود.
او را با جذابیت های این جنسیت آشنا کنید:
ناآشنایی با داشتن فرزندی از این جنسیت می تواند دلیل ناراحتی پدر باشد. به تدریج و در آرامش او را با جذابیت های داشتن فرزند پسر/دختر آشنا کنید. لباس های زیبا را از پشت ویترین مغازه به او نشان دهید. مثال هایی از افراد موفق بزنید. او را با اسباب بازی های مناسب آشنا کنید.
همراه او غصه نخورید:
همراهی کردن او در این ناراحتی به معنی تایید این مسئله است. شما نباید به نحوی رفتار کنید که احساس او تشدید شود. عذاب وجدان نداشته باشید وحالت مقصر به خود نگیرید. شاد باشید و به آینده امیدوار باشید.
ناراحتی های همسرتان را نادیده بگیرید:
شما در حال حاضر در یکی از مهم ترین و سخت ترین دوره زندگی خود هستید. بارداری به تنهایی دوره سختی است و همراهی آن با مشکلاتی که از سوی همسر و خانواده وارد می شود آن را سخت تر می کند. هورمون های بارداری را نیز فراموش نکنید که حتی در یک بارداری راحت نیز مادر را اذیت می کنند.
شما به مشکلات بیشتری نیاز ندارید. به جای اینکه به این نگرانی و ناراحتی دامن بزنید، برای درمان اقدام کنید. یا در خوشی های خودتان غرق شوید و منتظر روز زایمان شوید.
او را برای مشاوره ارجاع دهید:
اگر همسرتان در کنار آمدن با جنسیت جنین مشکل دارد و نمی تواند آن را بپذیرد، از یک مشاور کمک بگیرید. حرف زدن با مشاور در از بین بردن کلیشه های ذهنی و نگرانی های فرد موثر است. در مواردی نیز دارودرمانی توصیه می شود.
ناراحتی از جنسیت جنین پس از تولد:
معمولا این طور است که احساس نارضایتی با دیدن صورت معصوم نوزاد از بین می رود، اما گاهی حتی پس از تولد نیز این احساس ادامه می یابد.
این بدان معنا نیست که شما والد بدی هستید یا فرزندتان را دوست ندارید، بلکه به کمک برای کنار آمدن با این احساس نیاز دارید.
بهتر است در ابتدا از نظر ابتلا به افسردگی پس از زایمان بررسی شوید و پس از آن به کمک یک مشاور با احساس خود کنار بیایید.
