در شمال کشورمان روستای چشم نواز با طبیعت دست نخورده ای با نام شکردشت قرار گرفته است. ییلاق خوش آب و هوای شکردشت با مناظری بدیع در 1700 متری از سطح دریا قرار دارد و انواع درختان راش و افرا پوشش گیاهی آن را تشکیل می دهند. در گذشته های بسیار دور، دریا این منطقه را در برگرفته بود ولی امروزه به دشتی حاصلخیز تبدیل شده و فضای مناسبی را برای کشاورزی و دامپروری بومیان آن فراهم آورده است.
هر کدام از فصل های سال تصاویری را در شکردشت به نمایش می گذارد که در نوع خود کم نظیر هستند و به همین دلیل به آن لقب عروس تالش را داده اند. بهار بر دامنه های شکردشت لباسی از انواع گل های وحشی از جمله شقایق های زیبا قرمزرنگ را بر تن می کند. این دشت های خوش رنگ و نگار از پر طرفدارترین نقاط گردشگری تالش به شمار می روند و همچنین بافت روستایی و دست نخورده شکردشت، زیبایی آن را چندین برابر می کند. در برخی از مواقع سال روستا غرق در مه غلیظی می شود و تصویری رویایی را رقم می زند.
شکردشت که به شکردشت سوباتان نیز شهرت دارد، یکی از جذابترین مقاصد طبیعتگردی و جاهای دیدنی استان گیلان است. از این منطقه در گذشته بهعنوان ییلاق پادشاهان استفاده میشد و با توجه به حاصلخیزی خاک و آبوهوای مطبوع، برای پرورش محصولات مناسب بوده است و به همین دلیل به آن شکردشت میگویند. این منطقه در زمانهای دور زیر سطح دریا قرار داشت و به مرور که دریا عقبنشینی میکند، کوهستان و جلگه سرسبز تالش به وجود میآید و سکونتگاهها از کوهستان بهطرف جلگه منتقل میشود. از ویژگیهای شکردشت، نزدیکی به جنگل است؛ هرچند که پراکندگی کلبهها، وجود دشتهای شقایق و طبیعت ییلاق شکردشت نیز در نوع خود جذاب به نظر میرسند.
متاسفانه چیدن بیش از حد گلهای شقایق توسط گردشگران که بهنوعی شکل تخریب به خود گرفته، این روزها عمر طبیعی اینگونه زیبای شقایق وحشی را به حداقل رسانده و در معرض نابودی قرار داده است. زمان باز شدن گلهای شقایق معمولا اواسط بهار است و در این زمان زنبورهای عسل برای به دست آوردن گرده به سراغ این گلها میآیند. به همین دلیل ییلاق شکردشت، عسل بسیار خوشمزهای داد که در کنار لبنیات مرغوب آن میتواند یک سوغاتی عالی باشد.
برخلاف بسیاری از نقاط دیدنی ایران که بهدلیل حضور گردشگران، بهتدریج زیبایی اولیه خود را از دست میدهند، شکردشت تالش هنوز تا حد زیادی دستنخورده باقی مانده است و بهعنوان سکونتگاهی ییلاقی در بهار و تابستان مورد استفاده مردم مناطق کمارتفاع و روستاهای اطراف قرار میگیرد؛ هرچند که سرما و برف شدید در فصل پاییز و زمستان هم مانع از این نمیشود که بعضی از ساکنان این منطقه را ترک کنند.
برای رسیدن به شکردشت باید بهسمت رشت-انزلی و تالش حرکت کنید؛ اما اگر بهدنبال مسیر کوتاهتری هستید، بعد از رشت از جاده ضیابر بهطرف تالش بروید تا با طی مسافتی کوتاه به ابتدای ییلاق شکردشت برسید که از اینجا، جاده آسفالت به پایان میرسد. 27 کیلومتر آنطرفتر به این ییلاق جذاب خواهید رسید.
آدرس: ایران، استان گیلان، تالش، 29 کیلومتری شهر تالش
از آنجا که جادههای شکردشت آسفالت نیست، تردد با خودروی سواری دشوار است؛ به همین دلیل روستاییان این منطقه برای رفتوآمد از تراکتور یا وانت نیسان استفاده میکنند؛ پس شما نیز برای رفتن به شکردشت، باید از چندصد متر قبل از روستا، قید خودروی خود را بزنید و بقیه مسیر را با پای پیاده طی کنید یا کنار جاده منتظر شوید تا یکی از ساکنان محلی، شما را ببیند و سوار بر نیسانش به شکردشت برساند.
از خود شهر تالش حدود دوساعت رانندگی تا شکردشت، فاصله است که با عبور از روستای توریستی جنگلی «کیشون بن» و سپس گذر از جاده زیبای گردنه کوهستانی، در نهایت به ییلاق شکردشت خواهید رسید.
در گذشته های بسیار دور، دریا این منطقه را در برگرفته بود ولی امروزه به دشتی حاصلخیز تبدیل شده و فضای مناسبی را برای کشاورزی و دامپروری بومیان آن فراهم آورده است. شکردشت حد فاصل استانهای گیلان و اردبیل در 20 کیلومتری تالش بوده و در بهار و تابستان از ییلاقات دامداران تالشی است. سوباتان در شمالغرب تالش و جنوبشرق دریاچه نئور واقع شده است که جلوه خاصی از طبیعت را به نمایش گذاشته است.این منطقه زیبا در ارتفاعات بالاتر از 1700 متر به دلیل کوهستانی بودن و سختی مسیر، بیشتر مورد توجه پادشاهان بود و برای تفریح و شکار به این منطقه ییلاقی می آمدند.
ییلاق شکردشت از زیباترین مناطق ییلاقی استان گیلان در حد فاصل شهرهای تالش تا ضیابر واقع شده است، مسیر دسترسی به این منطقه کمی صعب العبور بوده که در روزهای سرد زمستانی مراجعه به آن بسیار خطرناک خواهد بود، این مکان همیشه در لیست بهترین جاذبه های طبیعی تالش با گونه های نادر گیاهی و جانوری، لوکیشن های ناب عکاسی، مناطق ویژه پیک نیک، چشمه سارهای کاملا طبیعی و مسیرهای متعدد کوهنوردی قرار دارد.
