بیوگرافی ادوین هابل دانشمند و اخترشناس آمریکایی

ادوین پاول هابل (به انگلیسی: Edwin Powell Hubble)، دانشمند اخترشناس آمریکایی (۱۸۸۹ - ۱۹۵۳) کسی بود که ثابت کرد برخی از سحابی های بیضی شکلی که در آسمان دیده می شوند، کهکشانهایی هستند که در فاصله ای بسیار دور از کهکشان ما قرار دارند. مرگ: هابل در سال ۱۹۵۳ بر اثر حمله قلبی درگذشت و همسرش به دلایلی که همچنان در هاله ای از ابهام مانده از برگزاری مراسم تشییع جنازه او خودداری کرد و به کسی هم نگفت که بر سر جنازه هابل چه آورد.

زندگی نامه ادوین هابل

ادوین پاول هابل در سال ۱۸۸۹ در مارشفیلد واقع در ایالت میسوری آمریکا متولد شد. هابل در آکسفورد در رشته حقوق تحصیل کرد. او به قانون مدنی بریتانیا علاقه مند بود زیرا خانواده اش سال ها پیش از انگلیس به آمریکا مهاجرت کرده بودند. اوسه سال را در آکسفورد گذراند. هابل در سال ۱۹۱۳ در لوئیزویل واقع در ایالت کنتاکی دفتر وکالت گشود. پس از مدت کوتاهی دریافت که نمی تواند وکیل باشد و به دانشگاه شیکاگو بازگشت. آنجا برای بار دیگر تحصیل در رشته ستاره شناسی را آغاز کرد. او کسی است که اولین طبقه بندی را از شکل کهکشان ها ارائه کرد. طبقه بندی او تا مدت ها توسط اخترشناسان مورد استفاده بود. ادوین هابل برای اولین بار رابطه ای میان سرعت و فاصلهٔ کهکشان ها بدست آورد که می توانست مقیاسی از عالم را نتیجه دهد.

شروع فعالیت کاری ادوین هابل

اولین شغل هابل، آموزش زبان اسپانیایی و فیزیک در دبیرستان بود. ادوین هابل در تابستان سال ۱۹۱۳ به آمریکا بازگشت. او به عنوان معلم زبان اسپانیایی و فیزیک در دبیرستان نیو آلبانی در ایندیانا استخدام شد. علاوه بر آن او مربی تیم بسکتبال مدرسه نیز بود و شغلی پاره وقت نیز به عنوان مترجم زبان آلمانی داشت. اگرچه هابل معلم محبوبی بود اما از شغل خود لذت نمی برد. به همین خاطر او مکاتبه ای با فارست ری مولتن، استاد ستاره شناسی در دانشگاه شیکاگو داشت و از او برای همکاری در پروژه های ستاره شناسی و تحصیلات عالی در این زمینه مشاوره خواست. مولتن نیز هابل را به ادوین فراست، مدیر رصدخانه ی یرکیز در ویسکانسین معرفی کرد. او در نامه ی خود هابل را فردی سختکوش، مشتاق علم و مفید برای فراست معرفی کرد. در نهایت ادوین در ۲۴ سالگی وارد زمینه ای از علوم شد که نزدیک به دو دهه قبل با مشاهده ی فضا از دریچه ی تلسکوپ پدربزرگ به آن علاقه مند شده بود. او با ورود به رصدخانه، دوره ی دکترای خود را در ستاره شناسی شروع کرد و در سال ۱۹۱۷ با رساله ای با عنوان Photographic Investigations of Faint Nebulae مدرک خود را دریافت کرد. با شروع جنگ جهانی اول، هابل یک سال در ارتش خدمت کرد و با وجود درگیر نشدن جدی در نبردها، به درجه ی سرهنگی رسید. او پس از آن برای تحقیقات نجوم به دانشگاه کمبریج رفت. ادوین هابل در سال ۱۹۱۹ و در سن ۳۰ سالگی در رصدخانه ی مونت ویلسون در کالیفرنیا مشغول به کار شد. این رصدخانه به هوای عالی و شرایط رصد ممتاز مشهور است. همین عوامل باعث شد هابل تا پایان عمر در این مکان به تحقیق بپردازد.

دستاوردهای علمی ادوین هابل

همان طور که گفته شد هابل رساله ی دکترای خود را پیرامون سحابی ها تالیف کرد. او در ادامه تحقیقات خود را در مونت ویلسون و با استفاده از بزرگترین تلسکوپ جهان یعنی تلسکوپ هوکر ادامه داد. اکتشافات بزرگ هابل از جمله کهکشان هایی فراتر از کهکشان راه شیری و پدیده ی انتقال به سرخ، نتایج تحقیقات این ستاره شناس با استفاده از تلسکوپ هوکر بودند. در سال ۱۹۱۲، هنریتا لیویت ستاره شناس آمریکایی کشفی مهم در ارتباط با ستاره ها با عنوان Cepheid variable یا متغیر دلتا قیفاووسی منتشر کرد. با شروع دهه ی ۱۹۳۰، هابل با استفاده از تلسکوپ هوکر توانست ستاره هایی مشابه را در سحابی ها کشف کند. او که در حال مطالعه ی سحابی آندرومدا بود، متوجه شد که این ستاره ها در فواصلی بسیار دور از زمین و بسیار دورتر از ستاره های کهکشان راه شیری قرار دارند. کشف کهکشان های دیگر و بزرگی جهان هستی، بزرگترین دستاورد این دانشمند بود در نهایت هابل متوجه شد که سحابی آندرومدا در واقع یک کهکشان است. تا آن زمان، اغلب ستاره شناسان بر این عقیده بودند که کهکشان راه شیری و جهان هستی یا کیهان، یک موجودیت واحد هستند. هابل متوجه شد که جهان هستی بسیار بزرگتر از راه شیری و متشکل از «کیهان های جزیره ای» است. یافته های او در این کشف تاریخی به طور خلاصه عبارتند از:

• تصاویر باکیفیت او از آندرومدا و سحابی سه سو (Triangulum)، ازدحام تعداد بسیار زیادی ستاره را نشان داد.
• بسیاری از ستاره ها از نوع قیفاووسی بودند.
• سحابی مورد مطالعه یک میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد. ۴ برابر بیشتر از تمام اجرامی که تا آن زمان کشف شده بودند. (البته این فاصله امروز برابر با ۲.۵ میلیون سال نوری اثبات شده است.)
• قطر سحابی آندرومدا ۳۰ هزار سال نوری است. (این ابعاد امروز ۲۲۰ هزار سال نوری اثبات شده است.)
• کهکشان آندرومدا نوری برابر با یک میلیارد خورشید منظومه ی ما منتشر می کند.

هابل سه روز پس از تولد ۳۵ سالگی خود، یافته هایش را منتشر کرد. البته کشفیات او نه در یک ژورنال علمی بلکه در نیویورک تایمز منتشر شدند. نتایج تحقیقات او برای مدتی میان ستاره شناسان به بحث و گفتگو گذاشته و شد و در نهایت در جلسه ی انجمن ستاره شناسان آمریکایی در یکم ژانویه ی سال ۱۹۲۵، مقاله ی او بررسی شد. هابل با کشفیات خود دید همگان را نسبت به جهان هستی تغییر داد. او ثابت کرد کهکشان وسیع ما، میزبان خوردشید و صدها میلیارد ستاره ی مشابه، تنها یکی از میلیاردها کهکشان موجود جهان است.

افتخارات ادوین هابل

• مدال بروس در ۱۹۳۸
• مدال فرانکلین در ۱۹۳۹
• مدال طلائی انجمن سلطنتی اختر شناسان در ۱۹۴۰
• جایزه مریت به خاطر مشارکت های بی نظیر در بالستیک در ۱۹۴۶.
• سیارک هابل ۲۰۶۹
• دهانه هابل در ماه
• تلسکوپ فضایی هابل

زندگی شخصی و مرگ ادوین هابل

ادوین هابل در سال ۱۹۲۴ در سن ۳۴ سالگی با گریس بورک لیب ازدواج کرد. آنها هیچ فرزندی نداشتند. یکی از تفریحات هابل، جمع آوری کتاب بود. او عموما به کتاب های مرتبط با تاریخ علم علاقه مند بود. هابل علاوه بر تحقیقات علمی، عضو هیئت معتمدین کتابخانه ی هانتیگتون در سن مارینو نیز بود. کشف کهشکان های دوردست او را به حدی مشهور کرد که در سال ۱۹۴۸ تصویرش روی مجله ی تایم جاپ شد. او و همسرش رابطه ی نزدیکی با ستارگان هالیوود و هنرمندانی همچون آلدوس هاکسلی داشتند. ادوین هابل در سال ۱۹۴۹ و در سن ۵۹ سالگی در تعطیلات خود در کلرادو یک سکته ی قلبی داشت و پس از آن با پرستاری همسرش سلامت خود را بازیافت. البته پس از این اتفاق شدت فعالیت های تحقیقاتی او کم شد تا این که در ۲۸ سپتامبر سال ۱۹۵۳ بر اثر لخته ی خونی در مغز، از دنیا رفت. او وصیت کرده بود که مکان دفنش مشخص نشود و یادداشت های شخصی نیز به دست همسرش از بین رفت. گریس نیز در سال ۱۹۸۰ از دنیا رفت و در محل مخفی در کنار همسرش دفن شد.

بیوگرافی احمد شاملو شاعر ایرانی