اختلال عصبی توره چیست و چگونه درمان می شود؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، سندرم Tourette، نوعی بیماری عصبی است که با حرکات تکراری، غیر ارادی و تولید صدا، به نام tics شناخته می شود. این اختلال برای اولین بار توسط Dr. Georges Gilles de la Tourett، روانشناس پیشگام فرانسوی در سال 1885، در یک نجیب زاده فرانسوی 86 ساله، توصیف شد.

علائم اولیه TS معمولاً ابتدا در دوران کودکی مشاهده می شود که متوسط ​​شروع آن بین سنین 3 تا 9 سال است. سندروم تورت TS در افراد از همه گروه های قومی رخ می دهد. مردان حدود سه تا چهار برابر بیشتر از زنان مبتلا می شوند.

تخمین زده می شود که 200000 آمریکایی شدیدترین نوع سندروم TS را دارند و حتی در یک نفر از هر 100، علائم خفیف تری از قبیل حرکات مزمن یا تیک های صوتی وجود دارد. اگرچه TS می تواند یک بیماری مزمن با علائم ماندگار در طول زندگی باشد، اما اکثر مبتلایان به این بیماری در نوجوانی، بدترین علائم تیک را تجربه می کنند و در اواخر نوجوانی بهبود می یابند و به بزرگسالی ادامه می یابد.

نشانه های اختلال توره

نشانه های اختلال توره شامل موارد زیر است.

• تیک های حرکتی متعدد. این تیک ها می تواند در ناحیه سر، شانه، گردن یا کل بدن باشد. بالا انداختن شانه، حرکت سر و گردن، چشمک زدن، پلک زدن متناوب، شکلک درآوردن و لمس کردن می تواند وجود داشته باشد. همچنین تیک های حرکتی پیچیده و حرکات قالبی مثل باز و بسته کردن در، بو کردن، روشن و خاموش کردن چراغ و... می تواند بروز کند.
• تیک های صوتی متعدد. شامل صدا درآوردن، سرفه کردن، صاف کردن گلو، بالا کشیدن بینی، خندیدن غیرارادی، فریاد کشیدن، گفتن برخی کلمات و عبارات غیرارادی یا حتی گاهی اکولالیا (تکرار کلمات شنیده شده) و کپرولالیا (گفتن کلمات زشت و ناسزا به طور غیرارادی) می باشد.
• علائم و نشانه های تیک می تواند دوره ای و دارای نوسان باشد. به طوری که فرد ممکن است در دوره ای علائم شدید تیک نشان دهد و در مدتی دیگر نشانه ها کلا ناپدید شود.
• انقباض عضلات و نشانه های تیک غیر ارادی است. با وجود اینکه کودکان سعی می کنند آن را سرکوب کنند اما خیلی مواقع به شدت بیشتری تکرار می شود.

برای تشخیص اختلال توره باید ویژگی های زیر حتما وجود داشته باشد.

• تیک قبل از 18 سالگی شروع شود.
• علائم حداقل یکسال طول بکشد.
• بیمار هم تیک صوتی و هم حرکتی داشته باشد که می تواند در برهه زمانی مختلف رخ دهد.
• شدت تیک ها نوسان دارد و کم و زیاد می شود. ممکن است برخی تیک ها در دوره ای از بین برود و تیک های دیگری ظاهر شود.
• علت پزشکی دیگری وجود تیک ها را توجیه نمی کند.
• اختلال ناشی از تاثیر فیزیولوژیک یک ماده یا اختلال طبی کلی نیست.

اختلالات همراه توره

مشکلات و اختلالاتی که همراه سندروم توره ممکن است ظاهر شوند شامل اختلالات توجه و بیش فعالی، اختلالات وسواسی، اضطراب، افسردگی، اختلالات یادگیری، مشکلات رفتاری، اختلالات خواب و اختلالات کنترل تکانه می باشند.

علت بروز اختلال توره

دلایل اصلی ایجاد اختلال توره به طور کامل شناخته شده نیست اما دانشمندان نقش عوامل زیستی را در ایجاد آن دخیل دانسته اند. براساس مطالعات ایجاد اختلال توره تا حد زیادی تحت تاثیر وراثت است. کودکان دارای توره به احتمال بیشتری در خویشاوندان خود افراد دچار تیک یا وسواس دارند.

اختلالاتی که ممکن است با تیک اشتباه گرفته شود

اختلال کره آتتوئید: اختلال حرکتی نابهنجار و غیر ارادی که علامت مشخص آن انقباضات نامنظم، کوتاه و فاقد ریتم است.

اختلال دیستونی عضلانی: این اختلال شامل انقباضات غیرارادی شدید، دردناک و پایدار عضلات مثل دیستونی گردن است.

میوکلونوس: این اختلال همراه با گرفتگی ماهیچه به پرش و انقباضات سریع و غیر ارادی عضلات گفته می شود. سکسکه کردن در واقع نوع طبیعی آن است.

درمان اختلال توره

تیک های خفیف گاهی اوقات گذرا بوده و بدون اقدام درمانی یا با تمرین کاهش استرس و اضطراب خود به خود برطرف می شود. با وجود این خیلی اوقات تیک ها شدیدتر بوده یا پایدار است و نیازمند اقدامات درمانی است. توجه داشته باشید که نخستین گام در تعیین مناسب ترین شیوه درمانی اختلالات تیک بررسی کارکرد کلی کودک یا نوجوان است. درمان های به کار رفته برای اختلال توره معمولا شامل درمان های رفتاری و درمان های دارویی است.

درمان رفتاری

برخی از درمان های رفتاری به کار رفته شامل موارد زیر هستند.

وارونه سازی عادت: در این روش با استفاده از ایجاد عادات معکوس به فرد کمک می شود با تیک ها مقابله کند. با استفاده از تقویت حرکات خنثی کننده به فرد آموزش داده می شود که تیک های عصبی به مرور کاهش می یابد.

ای آر پی: در این روش با قرار گیری فرد در موقعیت تیک به فرد آموزش داده می شود که موقعیت ایجاد تیک را پیش بینی و آن را به تدریج کنترل کند.

درمان دارویی

یکی از قدم های اصلی درمانی برای اختلال توره درمان دارویی است. داروهای مورد استفاده عمدتا شامل موارد زیر است.

• داروی های نورولپتیک (از قبیل ریسپریدون، ریموزاید، آریپرازول)
• کلونیدین
• کلونازپام
• تترابنازین
• هالوپریدول
• آنتاگونیست های دوپامین