به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، آنورگاسمی در زنان (Anorgasmia in women) یک اصطلاح پزشکی برای توصیف مشکل در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی فراوان است. فقدان ارگاسم می تواند برای فرد مبتلا ناراحت کننده بوده و حتی بر روی روابط با همسر اثر منفی بگذارد. ارگاسم از نظر شدت تفاوت داشته و خانم ها از نظر تعداد دفعات ارگاسم و میزان تحریک مورد نیاز برای ارگاسم متفاوت خواهند بود. اکثر خانم ها برای ارگاسم نیاز تحریک مستقیم و غیر مستقیم کلیتورال داشته و تنها با دخول به ارگاسم نمی رسند. علاوه بر این ارگاسم غالباً با افزایش سن، مسائل پزشکی یا داروهای مصرفی فرد تغییر خواهد کرد. اگر از اوج فعالیت های جنسی خود در روابط راضی هستید، دیگر نیازی به نگرانی و پیگیری این موضوع نخواهد بود. با این حال، اگر از عدم ارگاسم یا شدت ارگاسم خود ناراضی هستید، بهتر است با پزشک خود در مورد آنورگاسمی صحبت کنید.
علت آنورگاسمی در زنان
ارگاسم یک واکنش پیچیده است که عوامل مختلف جسمی، عاطفی و روانی می تواند بر روی آن اثر گذار باشد. مشکل در هر یک از این مسائل می تواند بر توانایی شما در ارگاسم تأثیر گذار باشد.
دلایل فیزیکی آنورگاسمی
طیف گسترده ای از بیماری ها، تغییرات جسمی و داروها می توانند آنورگاسمی در زنان ایجاد کنند که معمولاً این عوامل شامل موارد زیر می شوند:
- بیماری ها. بیماری های جدی مانند بیماری اسکلروز چندگانه و بیماری پارکینسون و اثرات مرتبط با آن می تواند مانع به ارگاسم رسیدن فرد مبتلا شود.
- مسائل زنان و زایمان. جراحی های زنان مانند هیسترکتومی یا جراحی های سرطان می توانند بر ارگاسم اثر بگذارند. همچنین، عدم ارگاسم اغلب با نگرانی های جنسی دیگر مانند مقاربت ناراحت کننده یا دردناک همراه خواهد بود.
- داروها. بسیاری از داروهای بدون نسخه و تجویزی می توانند مانع به ارگاسم رسیدن فرد مصرف کننده شوند. این داروها شامل داروهای فشار خون، داروهای ضد روان پریشی، آنتی هیستامین ها و داروهای ضد افسردگی بخصوص مهار کننده های انتخابی بازگشت سروتونین (SSRIs) می شوند.
- الکل و سیگار کشیدن. مصرف الکل و مواد مخدر یا سیگار توانایی شما در به اوج رسیدن در روابط جنسی را مختل خواهد کرد. سیگار کشیدن می تواند شدت جریان خون به اندام های جنسی شما را محدود کند.
- افزایش سن. با افزایش سن تغییراتی در آناتومی، هورمون ها، سیستم عصبی و سیستم گردش خون به وجود می آید که می تواند بر روی فعالیت جنسی فرد نیز اثرگذار باشد. کاهش سطح استروژن در دوره یائسگی و علائمی مثل تعریق شبانه و تغییر خلق و خوی فرد از جمله مواردی است که بر فعالیت جنسی زنان اثرگذار خواهد بود.
دلایل روانشناختی
بسیاری از عوامل روانشناختی در توانایی شما در ارگاسم نقش دارند.
این عوامل شامل موارد زیر می شود:
- تصویر بد از بدن
- خجالت کشیدن
- فشارهای استرس و مالی
- اعتقادات فرهنگی و مذهبی
- احساس گناه در صورت لذت بردن از رابطه جنسی
- مشکلات بهداشت روانی مانند اضطراب یا افسردگی
- سوء استفاده های جنسی قبلی یا سوء استفاده های احساسی
مسائل مربوط به روابط
مشکلات زوجین در خارج از تختخواب از جمله عواملی است که می تواند بر روی رابطه جنسی آن ها تأثیر گذار باشد.
این مشکلات معمولاً شامل موارد زیر می شود:
- خشونت شریک جنسی
- خیانت یا از بین رفتن اعتماد بینابین
- ارتباط ضعیف و ترجیحات جنسی همسر
- عدم ارتباط مناسب با شریک زندگی خود
- درگیری ها و مشکلات حل نشده بین زوجین
روش های درمان اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی در زنان
مشکلات پزشکی و افسردگی درمان نشده باید برای درمان اختلال ارگاسم مورد توجه قرار گیرند. نقش هورمون درمانی و خطرات دراز مدت آن برای درمان اختلال ارگاسم هنوز مشخص نیست. اگر یک بیماری مانع توانایی برای رسیدن به ارگاسم شده باشد، درمان علت زمینه ای ممکن است مشکل شما را حل کند. تغییر یا تعدیل داروهایی که موجب مهار ارگاسم می شوند نیز ممکن است علائم را از بین ببرند.
استروژن درمانی، می تواند اثر مثبتی بر عملکرد مغز و خلق و خویی که از عوامل مستقیم بر روی پاسخ جنسی هستند، داشته باشد. استروژن درمانی موضعی در شکل های کرم واژینال یا یک شیاف هستند که در واژن قرار داده شده یا مالیده می شوند و موجب افزایش جریان خون و بهبود تحریک جنسی خواهند شد. در برخی موارد، ترکیبی از استروژن و پروژسترون برای درمان اختلال آنورگاسمی در زنان تجویز می شود.
اگر اختلالات جنسی دیگر (مانند عدم علاقه و درد هنگام رابطه جنسی) با هم اتفاق افتد، به عنوان بخشی از برنامه درمان باید مورد توجه قرار گیرد.
مشکلات زناشویی نقش بسیار مهمی در اختلال ارگاسم دارند. تحریک جنسی در رابطه زناشویی می تواند همه چیزهایی را که برای یک زن برای رسیدن به اوج لذت جنسی ضروری است فراهم آورد. درک عملکرد های مختلف بدن و امتحان کردن انواع مختلف تحریک جنسی نیز کمک کننده می باشد.
برخی از بانوان برای رسیدن به ارگاسم نیاز به تحریک مستقیم یا غیر مستقیم کلیتوریس دارند. برای تحریک بیشتر این منطقه از ناحیه تناسلی می توانید پوزیشن های مختلف را برای رابطه جنسی امتحان کنید. در این تغییر وضعیت، قطعا می توانید پوزیشنی را انتخاب کنید که در آن کلیتوریس و واژن بیشتر تحریک می شوند. ضمن این که لمس این نواحی از سیستم تناسلی و ایجاد ارتعاش در آن می تواند به ارگاسم شما کمک کند. برخی از افراد نیز با تصویرسازی ذهنی در هنگام رابطه جنسی به ارگاسم خود کمک می کنند.
اينکه چه نوع تحريک لمسي رضايت جنسي بهتري براي شما فراهم مي کند، بسيار مهم است. مي توانيد از دکترتان بخواهيد در مورد آناتومی دستگاه تناسلی تان شما را راهنمايي يا منابعي براي شناخت آن به شما معرفي کند.
درگیری ها و اختلافات در زندگی زناشویی یکی از دلایل آنورگاسمی در زنان است. در این حالت یک مشاور از طریق حل اختلافات و تنش ها می تواند زندگی جنسی شما را به مسیر قبلی خود بازگرداند.
درمان رفتاری شناختی بر روی تغییر افکار منفی که ممکن است شما درباره رابطه جنسی داشته باشید تمرکز دارد. در این درمان تمام افکار منفی از شما دور خواهد شد.
درمانگران جنسی، درمان گرانی هستند که در زمینه مسائل جنسی تخصص دارند. افراد معمولا از مراجعه به درمانگران جنسی به دلیل خجالت سر باز می زنند اما درمانگران جنسی می توانند در درمان آنورگاسمی بسیار مفید باشند. در این نوع درمان مسائل زیر گنجانده شده است:
- آموزش های جنسی
- کمک به مهارت های ارتباطی
- تمرینات رفتاری
خود ارضایی می تواند برای رسیدن به ارگاسم در بانوان موثر باشد ولی همیشگی نیست و تنها همسرتان می تواند شما را به اوج لذت جنسی و آرامش برساند.
همچنین مهم است مطمئن شوید مسئله تنها یک اختلال ارگاسمی است و مربوط به کم بودن میل جنسی نیست. گاهی اوقات هیپنوتیزم و گروه درمانی بانوان می توانند با افزایش تمرکز و غلبه بر ناخودآگاه فرد و به حداقل رساندن اضطراب کمک کننده باشند.
میزان موفقیت در درمان رابطه جنسی می تواند بین 65 تا 85 درصد باشد. در اختلال ارگاسم اولیه درمان معمولا بین 75 تا 90 درصد موارد موفقیت آمیز است. موفقیت در درمان اختلال ارگاسم معمولا با سن زوجین، روان سالم و داشتن رابطه عاشقانه مرتبط است.
