به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، بیضه ها قسمتی از دستگاه تناسلی در مردان است. بیضه ها دو اندام بیضی شکل هستند که در کیسه بیضه (پوست کیسه مانند گشاد که در پشت آلت تناسلی مردان آویزان است) قرار دارند. وظیفه بیضه ها ساخت هورمون های مردانه مانند تستوسترون و اسپرم (سلول های مولد مردانه) است. وجود مشکل در بیضه ها می تواند منجر به بروز مشکلات جدی در فرد مانند ناهماهنگی هورمون ها، اختلالات جنسی و ناباروری شود.
هرگونه احساس ناراحتی در کیسه بیضه ها ممکن است ناشی از بیماری های اپیدیدیمت یا اورکیت و یا هر دو باشد. داغ شدن بیضه ها و یا احساس گرمی در بیضه ها می تواند به خودی خود نگران کننده باشد، چرا که بیضه ها محل نگهداری اسپرم در خارج از بدن هستند و حفظ ساختار اسپرم برای باروری حیاتی است. در این پست قصد داریم تا شما را با عفونت بیضه ، یکی از دلایل بالقوه علت داغی بیضه ها بیشتر آشنا کنیم با ما همراه باشید.
اپیدیدیمیت بیضه چیست؟
اپیدیدیمت به التهاب اپیدیدیم ها اطلاق می گردد. اپیدیدیم لوله ای است که در پشت بیضه ها قرار داشته و وظیفه ذخیره و حمل اسپرم را بر عهده دارد. زمانی که این لوله متورم شود، می تواند باعث درد و ورم در بیضه ها شود. اپیدیدیمیت می تواند مردان را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد، اما این علت داغ شدن بیضه ها بیشتر در مردان بین سنین 14 تا 35 سال مشاهده می شود. بطور کلی تاثیر گرما بر بیضه ها اینست که قادر به تغییر ساختار اسپرم بوده و لزوم بررسی های دقیق تر علت داغ شدن بیضه ها را بیشتر می کند. این وضعیت معمولاً با آنتی بیوتیک بهبود می یابد.
اپیدیدیمیت حاد شش هفته یا کمتر طول می کشد. در بیشتر موارد اپیدیدیمیت حاد، بیضه ها نیز ملتهب هستند. به این بیماری اپیدیدیمو-ارکیت گفته می شود. تشخیص اینکه آیا بیضه، اپیدیدیم یا هر دو ملتهب هستند دشوار است. به همین دلیل است که اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت معمولاً استفاده می شود. سوزاک و کلامیدیا شایعترین علت داغ شدن بیضه ها در مردان 35 ساله یا کمتر است. از طرف دیگر اپیدیدیمیت مزمن شش هفته یا بیشتر طول می کشد. علائم آن شامل ناراحتی یا درد در کیسه بیضه، اپیدیدیم یا بیضه ها است. این حالت ممکن است در اثر واکنش های گرانولوماتوز ایجاد شود، که می تواند منجر به کیست یا کلسیفیکاسیون شود.
علائم اپیدیدیمیت
اپیدیدیمیت ممکن است فقط با چند علائم خفیف مانند داغ شدن بیضه ها شروع شود. با این حال، وقتی این بیماری درمان نشود، علائم بدتر می شوند. افراد مبتلا به اپیدیدیمیت ممکن است موارد زیر را تجربه نمایند:
- تب خفیف
- لرز
- درد در ناحیه لگن
- فشار در بیضه ها
- حساسیت در بیضه ها
- قرمزی و گرما در کیسه بیضه
- بزرگ شدن غدد لنفاوی کشاله ران
- درد در هنگام مقاربت جنسی و انزال
- درد در هنگام دفع ادرار یا حرکات روده
- ادرار فوری و مکرر
- ترشحات غیر طبیعی آلت تناسلی مرد
- خون در منی
اپیدیدیمیت در کودکان
کودکان می توانند مانند بزرگسالان به اپیدیدیمیت مبتلا شوند، اگرچه احتمالاً التهاب علت دیگری دارد.
علل شایع اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:
- ضربه مستقیم
- عفونت ادراری که به مجرای ادرار و اپیدیدیم گسترش می یابد
- رفلاکس یا برگشت ادرار به اپیدیدیم
- پیچش اپیدیدیم
علائم اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:
- ترشحات از مجرای ادرار
- ناراحتی در لگن یا پایین شکم
- درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن
- قرمزی یا حساسیت کیسه بیضه
- تب
درمان اپیدیدیمیت در اطفال
درمان بیماری اپیدیدیمیت کودکان به علت اصلی بیماری بستگی دارد. در بسیاری از دلایل، این بیماری ممکن است به کمک مسکن هایی مانند ایبوپروفن خود به خود برطرف شود. در یک عفونت باکتریایی، مانند عفونت ناشی از عفونت ادراری، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. همچنین به کودکان توصیه می شود در هنگام نیاز به دستشویی از نگه داشتن آن خودداری کنند و آب بیشتری بنوشند.
تشخیص اپیدیدیمیت
پزشک در ابتدا یک معاینه بالینی انجام می دهد. آنها به دنبال تورم بیضه ها، تورم غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران و ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی خواهند بود. در صورت وجود ترشحات، پزشک از پنبه ای برای جمع آوری نمونه و آزمایش عفونت های مقاربتی استفاده می کند. پزشک همچنین ممکن است آزمایش ها و روش های زیر را انجام دهد:
- معاینه مقعدی، که می تواند نشان دهنده بزرگ شدن پروستات و علت وضعیت شما باشد.
- آزمایش خون، مانند شمارش کامل خون (CBC)، برای تعیین وجود عفونت در بدن
- نمونه ادرار، که می تواند نشان دهنده عفونت ادراری یا عفونت های منتقله از راه جنسی باشد.
- آزمایشات تصویربرداری ممکن است برای رد سایر شرایط انجام شود. پزشک شما ممکن است سونوگرافی بیضه را به منظور مشاهده دقیق تر بیضه ها و بافت های اطراف آن در کیسه بیضه درخواست نماید.
درمان عفونت بیضه
درمان اپیدیدیمیت شامل درمان عفونت زمینه ای و کاهش علائم است. درمان های معمول شامل:
- آنتی بیوتیک هایی که به مدت 4 تا 6 هفته برای اپیدیدیمیت مزمن تجویز می شوند و می توانند شامل داکسی سایکلین و سیپروفلوکساسین باشند.
- مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن می توانند کمک کننده باشند.
- داروهای ضد التهابی مانند پیروکسیکام یا کتورولاک
- استراحت در رختخواب
درمان های اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بالا بردن کیسه بیضه، در صورت امکان حداقل برای دو روز
- استفاده از کمپرس سرد بر روی کیسه بیضه
- پوشیدن یک شورت ورزشی به منظور راحتی بیشتر
- اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین
در موارد عفونت های جنسی STI، شما و همسرتان باید از رابطه جنسی خودداری کنید تا زمانی که دوره آنتی بیوتیک خود را به پایان برسانید و به طور کامل بهبود پیدا کنید.
این روش ها معمولاً موفقیت آمیز هستند. گاهی اوقات ممکن است چندین هفته طول بکشد تا ناراحتی و احساس داغ شدن بیضه ها به طور کامل از بین برود. بیشتر موارد اپیدیدیمیت طی 3 ماه برطرف می شود. با این حال، ممکن است در برخی موارد به درمان تهاجمی بیشتری نیاز باشد.
اگر روی بیضه ها آبسه ایجاد شده باشد، پزشک با استفاده از سوزن یا با جراحی چرک را تخلیه می کند.
اگر هیچ روش درمانی موفقیت آمیز نباشد، جراحی گزینه دیگری برای خلاصی از علت داغ شدن بیضه ها است. این روش شامل حذف همه یا بخشی از اپیدیدیم است. عمل جراحی اپیدیدیمیت برای اصلاح نقایص جسمانی ممکن است لازم باشد.
