قرنیه مخروطی چیست ؟

کراتوکونوس با برآمدگی مخروطی شکل قرنیه و نازک شدن همزمان آن توام با آستیگماتیسم نامنظم مشخص می شود. این بیمار ارثی است و بیشتر در زنان دیده می شود. این بیماری در سطح بلوغ شروع می شود پس از 20 سالگی ممکن است پیشرفت کند و به صورت دو طرفه در بیاید. در موارد شدید بافت جوشگاه در قرنیه بوجود می آید. نشانه شایع آن تیرگی دید است. لنزهای تماسی سخت با قابلیت نفوذ گاز آستیگماتیسم نامنظم را اصلاح کرده و سبب بهبود بینایی می شوند. پیشرفت هایی که در طرح لنزهای تماسی پدید آمده است نیاز به جراجی را کاهش داده است. کراتوپلاستی سوراخ کننده در مواردی ضرورت می یابد که اصلاح بوسیله لنزهای تماسی موثر واقع نشود.

علایم بیماری قوز قرنیه

علایم اولیه این بیماری عموما شامل:

• ایجاد آستیگماتیسم بالا یا پیشرونده
• نازک شدن قرنیه چشم، به ویژه در قسمت تحتانی قرنیه
• قرمزی یا تورم چشم
• تاری دید خفیف

اگر در این مرحله فرد درمان نشود، در ادامه ممکن است درگیر علایم بعدی آن که شامل: ضخیم شدن شدید قرنیه، عدم تحمل انواع لنز های تماسی، کاهش دید شدید، حساسیت به نور، ایجاد اسکار قرنیه، پارگی در قسمت قرنیه و درد شدید شود..

قوز قرنیه معمولاً سالها طول می کشد تا از مراحل اولیه به مرحله آخر برود. گرچه برای بعضی از افراد قوز قرنیه میتواند به سرعت بدتر شود. قرنیه می تواند به طور ناگهانی متورم شود و شروع به زخم شدن کند. وقتی قرنیه دارای بافت اسکار باشد، صافی خود را از دست می دهد و شفافیت آن کمتر می شود. در نتیجه، بینایی حتی بیشتر مبهم و دچار تاری می شود.

قرنیه مخروطی چه عوارضی دارد؟

در این بیماری، به دلیل آسیب دیدن سلول های درون قرنیه مایعی به داخل قرنیه نفوذ پیدا می کند و سبب تورم قرنیه می شود؛ تورم قرنیه می تواند باعث کم شدن ناگهانی بینایی شخص شود، این تورم خود به خود برطرف می شود اما ممکن است قرنیه ی شخص به خصوص در قسمتی که برآمدگی شدید است آسیب جدی ببیند و به این ترتیب شدت مشکلات بینایی او افزایش یابد و حتی در موارد پیشرفته ی این بیماری ممکن است شخص به عمل پیوند قرنیه نیاز پیدا کند، از این رو مراجعه به موقع به پزشک برای تشخیص قرنیه مخروطی و راه های درمان آن اهمیت زیادی دارد.

التهاب قرنیه ی چشم چیست؟

روش های تشخیص قرنیه مخروطی

برای تشخیص قرنیه مخروطی یا قوز قرنیه، چشم پزشک شما (چشم پزشک یا بینایی سنج) پیشینه پزشکی و خانوادگی شما را مرور کرده و معاینه چشمی را انجام خواهد داد. او ممکن است سایر تست ها را برای تعیین جزئیات بیشتر درباره شکل قرنیه شما انجام دهد. تست هایی که برای تشخیص قرنیه مخروطی استفاده می شوند، عبارتند از:

• انکسار چشمی: در این تست، پزشک از ابزار خاصی استفاده می کند تا چشم شما را نسبت به مشکلات بینایی ارزیابی کند. او ممکن از از شما بخواهد که به داخل یک دستگاه نگاه کنید، دستگاهی که شامل چندین لنز است (فوروپتر) تا به وی در تعیین ترکیب لنزها در جهت ایجاد واضح ترین بینایی، به وی کمک کند. برخی پزشکان ممکن است از ابزار دستی (رتینوسکوپ) برای ارزیابی چشم شما استفاده کنند.
• تست اسلیت لمپ: در این تست، پزشک شما یک پرتو عمودی نور را بر سطح چشم شما می تاباند و از میکروسکوپ توان پایین برای دیدن چشم شما استفاده می کند. او شکل قرنیه شما را ارزیابی کرده و سایر مشکلات بالقوه را در چشم شما بررسی می کند.
• کراتومتری: در این تست، چشم پزشک یک دایره نورانی بر روی قرنیه شما متمرکز می کند و انعکاس آن را بررسی می کند تا شکل قرنیه شما را تعیین نماید.
• تصویربرداری قرنیه کامپیوتری: تست های تصویربرداری خاصی نظیر توموگرافی قرنیه ای، تصاویری را ثبت می کند تا شکل دقیقی از قرنیه شما را ایجاد نماید. توموگرافی قرنیه ای می تواند ضخامت قرنیه شما را بسنجد. توموگرافی قرنیه ای می تواند اغلب علائم اولیه قرنیه مخروطی را قبل از اینکه بیماری با معاینه اسلیت لمپ شناسایی شود، تشخیص دهد.