قرص آسپرین و ویتامین دی برای دندان ها 

آسپرین

پوسیدگی دندان شایع ترین مشکل دندانی در سراسر جهان است. پوسیدگی دندان منجر به تخریب ساختار دندان، تشکیل حفره ها و التهاب ناشی از عصب دندان و در نهایت دندان درد می شود. درمان فعلی پوسیدگی دندان، پر کردن آن است و دندانپزشکان حفره یا سوراخ ایجادشده در دندان را با استفاده از مواد مصنوعی که شبیه ساختار دندان طبیعی نیست، ترمیم کرده و ممکن است در طول عمر دندان چندین بار این ماده تعویض شود. محققان دانشگاه کوئین ایرلند دریافته اند آسپرین می تواند راه حل جایگزین ترمیم دندان پوسیده باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد آسپرین می تواند عملکرد سلول های بنیادی یافت شده در دندان ها را افزایش داده و بدین ترتیب با بازسازی ساختار از بین رفته دندان، به دندان ها در ترمیم خود کمک کند. محققان ژنوم ها و بیوانفورماتیک های جدید را برای شناسایی آسپرین به عنوان یک داروی دارای خواص تحریک کننده سلول های بنیادی موجود در دندان تلفیق کردند تا بازسازی ساختار دندان آسیب دیده تقویت و تشدید شود. درمان سلول های بنیادی دندان ها با آسپیرین با دوز کم موجب افزایش کانی سازی و تجلی ژن های مسئول تشکیل عاج دندان، که معمولا بواسطه پوسیدگی دندان آسیب می بینند، می شود. این کشف جدید همراه با اثرات ضدالتهابی و کاهش دهنده درد آسپرین می تواند یک راه حل منحصر به فرد برای کنترل التهاب عصب دندان و درد در حین ترمیم دندان های طبیعی باشد.

کلسیم و ویتامین D: برای محافظت از دندان ها به مدت طولانی

به نظر می رسد که این مکمل ها برای کاهش افتادن دندان ها نیز مفید باشند. آنچه هم برای استخوان ها و هم برای دندان ها مفید است. همراه با افزایش سن، استخوان ها تمایل به از دست دادن کلسیم دارند که این امر منجر به از بین رفتن تراکم آنها خواهد شد. این پدیده که پوکی استخوان نامیده می شود، علاوه بر مجموعۀ استخوان های اسکلت بدن، هم دندان ها را در برمی گیرد و منجر به افتادن آنها می شود.
آیا می توان از بروز پوکی استخوان پیشگیری کرد یا حداقل به کمک تغذیۀ سرشار از کلسیم و ویتامین D، یا حتی به کمک مکمل های تغذیه ای، مانع از افتادن دندان ها شد؟
پاسخ به این سئوال مثبت است و حداقل می توان این پدیده را ده سال به تأخیر انداخت.

کلسیم و ویتامین D برای پیشگیری از افتادن دندان ها

۱۴۵ نفر، فرد سالخورده که بالای ۷۱ سال سن داشتند، در یک دورۀ پنج ساله مورد بررسی قرار گرفتند. در طی سه سال نخست، برخی از آنها روزانه کلسیم و ویتامین D دریافت کردند، در حالی که بقیه فقط پلاسبو می خوردند. متوسط سنی، جنسیت، سطح تحصیلات و تعداد افراد سیگاری در هر دو گروه یکسان بود. به جز همان دریافت کلسیم و ویتامین D، هیچ عامل متمایز کنندۀ دیگری میان این دو گروه وجود نداشت.
در طی دو سال پس از شروع دورۀ درمان، افرادی که کلسیم و ویتامین D مصرف می کردند، کمتر دندان شان می افتاد (۴۰%) در حالی که افرادی که فقط پلاسبو می خوردند بیشتر دچار این مشکل می شدند (۵۹%).
بنابراین کم کردن احتمال افتادن دندان ها با تکمیل تغذیۀ افراد به کمک کلسیم و ویتامین D ممکن است. پس منتظر نشوید که لثه تان خالی شود، پیش دستی کنید!● چه طور تغذیه مان را سرشار از کلسیم کنیم؟
کلسیم به مقدار زیاد در فرآورده های لبنی (شیر، پنیر، ماست و...) وجود دارد. کلسیم را می توان در میوه ها و سبزیجات نیز یافت. آب آشامیدنی هم منبع بسیار خوبی برای تأمین کلسیم است، شما می توانید یک آب معدنی یا آب چشمه که سرشار از کلسیم باشد، انتخاب کنید.

چه طور تغذیه مان را سرشار از ویتامین D کنیم؟

ویتامین D در ماهی های چرب، در زردۀ تخم مرغ، در جگر، شیر و تمام فرآورده های لبنی که چربی شان گرفته نشده، خصوصاً در کره وجود دارد. روغن ماهی نیز به طور ویژه سرشار از ویتامین D است.
بدن مان هم می تواند این ویتامین را در درون خود به وجود بیاورد. فقط کافی است در یک ربع ساعت، در معرض نور آفتاب قرار بگیریم. در موارد ضرورت، کلسیم یا ویتامین D را می توان به صورت مکمل غذایی مورد استفاده قرار داد. اما در این موارد، رعایت میزان تجویز شده از سوی پزشک معالج بسیار مهم است، زیرا زیاده روی خصوصاً در مصرف ویتامین D می تواند مسموم کننده باشد.