وجه امری در زبان فارسی از وجه التزامی درست می شود. در زبان ترکی استانبولی، در همه شخص ها می توان وجه امری ساخت. در فارسی با کلمه بگذار وجه امری برای همه صیغه ها درست می شود مثلا بگذار بروم، بگذارید بیاید و …
برای دوم شخص مفرد و جمع با اضافه کردن ب به ابتدای بن مضارع وجه امری ساخته می شود مثلا بخور، بروید.
در زبان ترکی، پسوندهای وجه امری برای اول شخص مفرد و اول شخص جمع همانند حالت التزامی است.
حالت مثبت
| Biz (y) -elim/-alım | Ben (y) -eyim/-ayım |
| Siz (y) -in/-ın/-un/-ün | Sen ø |
| Onlar -sinler/-sınlar/-sunlar/-sünler | O -sin/-sın/-sun/-sün |
نکته:
حالت دوم شخص جمع، علاوه بر پسوندهای -in/-ın/-un/-ün حالت مودبانه نیز دارد و در حالت مودبانه از پسوندهای -iniz/-ınız/-unuz/-ünüz استفاده می شود که در ترجمه فارسی می توان از واژه لطفا برای معادل سازی استفاده کرد، مثلا:
Kapıyı açın (در را باز کنید)
kapıyı açınız (لطفا در را باز کنید)
حالت منفی
| نمانیم | kalmayalım | Biz -meyelim/-mayalım | نمانم | kalmayayım | Ben -meyeyim/-mayayım |
|
نمانید (لطفا نمانید) |
Kalmayın (kalmayınız) |
Siz -meyin/-mayın (-meyiniz/-mayınız) |
نمان | kalma | Sen -me/-ma |
| نمانند | kalmasınlar | Onlar -mesinler/-masınlar | نمانَد | kalmasın | O -mesin/-masın |
حالت مثبت و منفی وجه التزامی در زبان ترکیهسوالی مثبت و منفی
برای سوالی کردن مافی است بعد از فعل پسوند سوالی mi/mı/mu/mü را بیاوریم، مثلا gideyim mi? (بروم؟) دقت کنید که دوم شخص مفرد و دوم شخص جمع در وجه امری حالت سوالی ندارند.
