هر آنچه باید در مورد کلوئید پوستی بدانید

کلوئید چیست؟

هنگامی که پوست آسیب می بیند، بافت گرانولیشن ایجاد میشود تا روی زخم را بپوشاند اگر بافت گرانولیشن بتواند به پوست طبیعی تبدیل شود تقریبا اثری از زخم به جا نمی ماند ولی در صورتی که این مسیر با مشکل یا تاخیر مواجه شود بافت فیبری به نام بافت اسکار بر روی زخم ایجاد می شود تا آسیب را ترمیم و محافظت کند که اغلب از لحاظ نوع بافت ،تراکم عروق و اعصاب و حتی رنگ ، کمی با پوست طبیعی متفاوت است. در برخی موارد، این بافت اضافی بیشتر رشد می کند و فراتر از ناحیه زخم می شود و بافت صاف و سختی به نام کلوئید یا اسکار هایپرتروفیک را تشکیل می دهد.

کلوئیدها می توانند بسیار بزرگتر از زخم اصلی باشند. آنها معمولاً در کمربند شانه ای و لگنی یعنی سینه، شانه ها، باسن و ران و نیز لاله گوش دیده می شوند. با این حال کلوئیدها می توانند بر روی هر قسمت از بدن تأثیر بگذارند. اندازه کلوئید ها می تواند از کوچکتر از یک اینچ تا 12 اینچ یا بیشتر باشد.
گرچه کلوئیدها برای سلامتی شما مضر نیستند، اما بیشترین نگرانی که ایجاد می کنند، عدم زیبایی در نواحی ایجاد شده می باشد.

علائم کلوئید چیست؟

کلوئیدها از رشد بیش از حد بافت اسکار ناشی می شوند. جای زخم های کلوئیدی بیشتر از خود زخم اصلی است. تکامل آنها ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد.
از زمان ظاهر شدن کلوئید رشد آن به آرامی ادامه پیدا می کند. ممکن است 3 ماه تا یک سال طول بکشد تا اولین علائم کلوئید را مشاهده کنید. سپس هفته ها یا ماه ها طول می کشد تا رشد کند. گاهی اوقات، آن ها سالها به رشد آهسته خود ادامه می دهند.
علائم کلوئید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• منطقه ای از پوست که به صورت گوشتی و به صورت زخم صورتی، قرمز یا بنفش باشد.
• معمولاً یک زخم برجسته با سطح صاف است. در انتها معمولاً تیره تر از پوست فرد است و حاشیه آن از مرکز آن تیره تر است.
• ناحیه برآمده از پوست که معمولاً برجسته است و با گذشت زمان ممکن است بزرگتر شود.
• در ناحیه زخم کلوئید احساس متفاوتی در اطراف پوست وجود دارد. دربعضی از زخم های کلوئیدی فرد احساس نرمی و خمیری می کند و گاهی سخت و لاستیکی مانند است.
• کلوئید می تواند دردناک باشد، لکه های خارش دار یا حساسیت دار باشد.

این علائم معمولاً با توقف رشد کلوئید متوقف می شوند.
گرچه ممکن است جای زخم های کلوئیدی خارش داشته باشد، گاهی این خارش و سوزش انقدر شدید است که روی کیفیت زندگی بیمار تاثیر می گذارد ولی گاهی ممکن است فقط درحد حساسیت به لمس یا تحریک احتمالی باشد. در هرصورت اغلب کلوییدها برای سلامتی جسمی فرد مشکلی ایجاد نمی کنند مگر کلوییدها و اسکارهایی که اغلب بدنبال صدمات جدی سوختگی و جراحی های وسیع ایجاد می شوند که ممکن است کانترکشن و انقباض ایجاد کنند و حتی عملکرد صحیح عضلات و تاندونها را در قسمتهای مختلف بدن تحت تاثیر قرار بدهند.

چه کسانی بیشتر احتمال دارد به کلوئید مبتلا شوند؟

عوامل مختلفی می توانند احتمال ایجاد زخم های کلوئیدی را افزایش دهند، از جمله:

• ژنتیک: حدود یک سوم افرادی که به کلوئید مبتلا می شوند، یک خویشاوند نزدیک دارند که این بیماری را دارند.
• قومیت: طبق بررسی های انجام شده، در ایالات متحده آمریکا، کلوئیدها بیشتر در نژاد آسیایی، لاتین و آفریقایی دیده می شوند.
• سن: کلوئیدها بیشتر دربین افراد 10 تا 30 ساله دیده می شود.
• محل آسیب: احتمال رشد کلوئیدها در قسمت فوقانی کمر، شانه ها و سینه، جایی که پوست سفت است، وجود دارد.
• نوع آسیب: از بین رفتن بافت سالم با جراحی و سوختگی و هر علت می تواند زمینه ساز کلویید باشد. مثلا بدنبال سوراخ کردن لاله گوش یا جراحی قلب باز درسینه و یا جراحی های زیبایی کاهش سایز شکم و بازو ها و سینه اغلب بافت اسکار هایپرتروفبک یا کلویید دیده میشود. در اثر سوختگی های شدید با حرارت یا مواد شیمیایی نیز ممکن است کلوییدهای وسیع رخ دهد. در فرد مستعد گاهی جوش یا آکنه باعث ایجاد کلویید در ناحیه سینه و کمر می شود و در برخی ممکن است بطور خود به خود و بدون هیچ علت و آسیبی کلویید بروز کند.

آیا زخم های کلوئیدی همیشه خودشان از بین می روند؟

کلوئید ها خود به خود ناپدید نمی شوند. با این حال، ممکن است با گذشت زمان کوچکتر شوند و تفاوت رنگ کمتری با پوستتان پیدا کنند. پیشگیری از کلوئید یادگیری نحوه خلاص شدن از کلوئید ها در وهله اول با یادگیری نحوه جلوگیری از آنها شروع می شود. اگر شما مستعد ابتلا به کلوئید هستید یا اگر کسی در خانواده شما کلوئید دارد، باید اقداماتی را برای جلوگیری از تشکیل کلوئید ها انجام دهید.

درمان پزشکی کلوئیدها چیست؟

درمان جای زخم کلوئید ممکن است دشوار باشد و همیشه موثر نباشد. به همین دلیل، مهم است که سعی کنید از آسیب های پوستی که منجر به زخم کلوئید می شود، جلوگیری کنید. استفاده از پد فشار یا پد ژل سیلیکون پس از آسیب نیز ممکن است به جلوگیری از کلوئید کمک کند. بعد از سوختگی یا جراحی حتما از داروهای خوراکی تقویت کننده ترمیم زخم مانند اناهیل که حاوی عصاره آناناس است و کرمهای ترمیم کننده مخصوص طبق نظر پزشک متخصصتان استفاده کنید.
قرار گرفتن در معرض آفتاب یا برنزه شدن ممکن است باعث تغییر رنگ بافت اسکار شود و آن را کمی نسبت به پوست اطراف تیره کند. این می تواند باعث برجسته شدن بیشتر کلوئید شود. برای جلوگیری از تغییر رنگ، هنگام آفتاب گرفتن جای زخم را پوشیده نگه دارید. درباره کرم ضد آفتاب و سایر روش هایی که می توانید از پوست خود محافظت کنید بیشتر توجه کنید.

استفاده از کرم های ترمیم کننده و مرطوب کننده:

در ابتدا پزشک سعی می کند درمان های کم تهاجمی همچون استفاده از کرم های ترمیم کننده مناسب، یا کرم هایی که توان برگشت کلوئید در مراحل اول را دارند و روغن های مرطوب کننده خاص پوست که به کاهش اندازه کلوئید کمک می کند را انتخاب کند. با این کار کلوئیدها تمایل پیدا میکنند، با گذشت زمان، منقبض شده و صاف شوند.

استفاده از پد سیلیکون، پانسمان فشاری یا تزریق:

لیزر درمانی:

برای انواع خاصی از اسکارها (از جمله برخی کلوئیدها)، پزشک ممکن است لیزر درمانی را توصیه کند. این روش برای ایجاد ظاهری نرم و صاف تر، در سطح کلوئید و پوست انجام می شود. با این حال، این خطر وجود دارد که لیزر درمانی با افزایش زخم و قرمزی باعث بدتر شدن کلوئیدهای شما شود. در حالی که این عوارض جانبی گاهی بهتر از جای زخم اصلی است، اما شما هنوز هم ممکن است نوعی زخم داشته باشید. از لیزر درمانی برای انواع دیگر اسکارهای پوستی استفاده می شود که همگی دارای مزایا و خطرات مشابه هستند.

سرمادرمانی یا کرایوتراپی کلوییدها:

جراحی کلوئید:

در آخر برای درمان کلوئید می توان از روش جراحی استفاده کرد. ممکن است پزشک برای کاهش التهاب و کاهش خطر بازگشت کلوئید، تزریق کورتون را بعد از جراحی توصیه کند. درهرصورت با توجه به احتمال بزرگتر شدن کلوئید با جراحی این روش فقط باید توسط پزشکان متخصص انجام شود.

درمان خانگی کلوئیدها چیست؟

ممکن است فردی با استفاده از موارد زیر سعی در درمان کلوئیدها داشته باشد، اما قبل از هرگونه اقدامی تاکید می کنم درمان های خانگی نمی تواند 100% مفید باشد، لذا بهتر است قبل از انجام هر کاری با کلینیک های زیبایی تماس بگیرید.تصمیم برای درمان خانگی کلوئید می تواند تصمیمی دشوار باشد. اسکار کلوئید نتیجه تلاش بدن برای ترمیم خود است. پس از برداشتن خانگی کلوئید، بافت اسکار ممکن است دوباره رشد کند و گاهی اوقات بزرگتر از قبل شود. لذا هر نوع دستکاری عمقی یا جراحی غیرتخصصی کلویید اصلا توصیه نمی شود.

سیر

در سیر آنزیم هایی وجود دارد که باعت متوقف شدن ساختن بافت و رنگدانه ها در کلوئید می شود، البته امکان تحریک در ناحیه هم وجود دارد که این بستگی به نوع پوست و کلوئید دارد. اگر استفاده از سیر در محل باعث ایجاد هرگونه تحریک شد، بلافاصله آن را متوقف کنید. با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن واکنش بدن به این نوع درمانهای خانگی تا جایی که مقدور هست از این نوع درمان ها پرهیز کنید.

عسل

عسل می تواند اندازه کلوئیدها را کاهش دهد زیرا التهاب را مهار می کند. ممکن است شخصی سعی کند عسل خام را در منطقه آسیب دیده استفاده کند. بعد از بسته شدن سطح زخم در صورتی که عسل الودگی نداشته باشد گزینه مناسبی برای ترمیم زخم است ولی روی زخم باز الودگی های موجود در عسل ممکن است منجر به سمیت با توکسین بوتولینوم و بروز بیماری بوتولیسم شود. این نکته بویژه در زخم های کودکان بسیار حائز اهمیت است.

پیاز

پیاز می تواند سلول هایی به نام فیبروبلاست را که باعث ایجاد بافت زخم در پوست می شوند را متوقف کند. آب پیاز را به جای زخم بمالید. ژل پیاز باعث کاهش اندازه کلوئید می شود. ولی همانطور که در مورد سیر گفته شد ممکن است بدلیل بروز حساسیت و واکنش پوستی منجر به بزرگتر و وسیع تر شدن کلویید شود.

آیا با کلوئیدها می توان زندگی کرد؟

کلوئیدها اغلب برای سلامتی شما مضر نیستند. اگرچه کلوئیدها بندرت عوارض جانبی نامطلوبی ایجاد می کنند، اما ممکن است از ظاهر آنها بیزار باشید. این می تواند به عزت نفس شما آسیب برساند. بیشتر افرادی که تحت درمان کلوئید قرار می گیرند به این علت است که شکل ظاهری آنها را دوست ندارند. خوشبختانه، درمان های بسیاری در دسترس هستند که کم هزینه و بدون درد هستند ومی توانند کلوئیدها را بهبود بخشند، البته تکنولوژی جدید در دست متخصصان فعال و بروز می باشد.

مواد غذایی موثر در کلاژن سازی پوست