آشنایی با حکم سجده کردن با وجود دمل در پیشانی
سَجده عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین به نشانه خضوع فرد در مقابل خدا است که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است. بر مسلمانان واجب است در نمازهای روزانه، در هر رکعت دو بار سجده کنند.در فقه شیعه سجده در نماز تنها بر زمین و روییدنی های آن صحیح است؛ ولی اهل سنت سجده بر فرش و مانند آن را نیز جایز شمرده اند. به باور همه مسلمانان سجده برای غیر خدا حرام است.اما شاید خیلی از مواقع برای شما اتفاق افتاده باشد که روی پیشانی شما دمل یا زخمی قرار گرفته باشد و شما به سختی بتوانید سجده کنید و یا حتی نتوانید سجده کنید. در چنین موقعیتی کسی که در پیشانی خود، دمل یا زخم دارد، چنانچه ممکن است باید با جای سالم پیشانی سجده کند.
واجبات سجده
- در سجده باید تمام اعضای هفت گانه بر روی زمین قرار بگیرد.
- ذکر سجده باید در حال آرامش گفته شود.
- سر برداشتن از سجده نخست و نشستن با آرامش لازم بوده و ترک عمدی آن موجب بطلان نماز است.
- کم و زیاد کردن عمدی یک سجده باعث باطل شدن نماز است ولی چنانچه سجده ای را فراموش کند و قبل از رکوع رکعت بعد یادش بیاید، لازم است بنشیند و سجده فراموش شده را انجام دهد، پس از پایان نماز نیز دو سجده سهو واجب است؛ ولی اگر بعد از رکوع یادش بیاید نماز را ادامه داده و پس از پایان نماز، علاوه بر قضای سجده فراموش شده دو سجده سهو انجام دهد.
سجده با وجود زخم یا دمل چگونه باید انجام شود؟
پاسخ سوال: اگر در پیشانی دمل یا زخم و مانند آن باشد و نتواند آن را بدون فشار بر زمین بگذارد، چنانچه ممکن است باید با جای سالم پیشانی سجده کند و اگر ممکن نیست، زمین را گود کند و دمل را در گودال و جای سالم را به مقداری که برای سجده کافی است، بر زمین بگذارد یا اگر مهر دارد، مهر را در کنار پیشانی یا در هر دو طرف دمل قرار دهد و آن قدر از زمین بلند کند که دمل در وسط آن قرار گیرد؛ البته باید دقت کند که مهر از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد. بعضی ها می گویند: اگر دمُل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد، باید به یکی از دو طرف پیشانی سجده كند (آیت الله صافی، احتیاط در تقدم طرف راست بر چپ است) و اگر ممكن نیست به چانه و اگر به چانه هم ممكن نیست، باید به هر جا از صورت كه ممكن است سجده كند و اگر به هیچ جای از صورت [نیز] ممكن نیست، با جلوی سر، سجده نماید.
پاسخ آیت الله سیستانی : اگر دمُل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد، باید بنا بر احتیاط واجب دو طرف آن را كه مابقی پیشانی است یا یکی از آ نها را به هر نحو كه می تواند بر زمین بگذارد و اگر نتواند باید به بعضی از اجزای صورت خود سجده كند و احتیاط لازم آن است كه اگر می تواند به چانه سجده كند و اگر نمی تواند به یکی از دو طرف پیشانی سجده كند و اگر سجده كردن با صورت، به هیچ وجه ممكن نیست باید برای سجده اشاره كند.
پاسخ آیت الله مکارم شیرازی : هرگاه در پيشانى دمل و مانند آن باشد و نتواند آن را بر مهر و مانند آن بگذارد مى تواند مهر را دركنار پيشانى يا در هر دو طرف قرار دهد و مهر را در هر دو طرف آن قدر از زمين بلند كند كه دمل در وسط آن قرار گيرد به شرط اينكه از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و هرگاه دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف بيرون پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست چانه را بر مهر مى گذارد و اگر آن هم ممكن نيست هر جاى از صورت كه ممكن شود بر مهر بگذارد و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نشود بايد به اندازهاى كه مى تواند خم شود.
پاسخ آیت الله بهجت : اگر دُمل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد، باید به یکی از دو طرف پیشانی سجده كند و احتیاط در این است كه اگر طرف راست ممكن است ،آن را بر طرف چپ پیشانی مقدم بدارد و اگر ممكن نیست به چانه و اگر به چانه هم ممكن نیست، باید با سر اشاره كند و اگر آن هم نشد با بستن و باز كردن چشم ها سجده را انجام دهد.
آشنایی با نماز استیجاری
