متاسفانه، شپش سر به آسانی منتقل می شود و کودکان پیش دبستانی، ابتدایی (11-3 ساله) و خانواده های آنان بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. اما شپش سر چیست؟ چگونه می توانید آن را تشخیص دهید و نشانه های آن چیست؟ در متن زیر به این پرسش ها پاسخ داده ایم. پس، با ما همراه شوید.
شپش یک نوع حشره ریز است که روی پوست سر و موهای انسان زندگی می‌کند. این حشره هر 12 تا 24 ساعت یک بار از خون انسان تغذیه می‌کند و از همین رو نمی‌تواند بیشتر از یک روز خارج از سر انسان زنده بماند. شپش‌ها به 3 شکل مختلف روی پوست سر زندگی می‌کنند. تخم شپش که در ظاهر حالتی شبیه به شوره سر دارد به ریشه موها می‌چسبد و با ذره‌بین قابل‌مشاهده است. تخم بالغ شپش که به رنگ سفید مایل به خاکستری است و شپش بالغ با رنگ قهوه‌ای مایل به زرد که در لابه‌لای موها حرکت می‌کند. شپش سر یک نوع حشره ریز است که روی پوست سر و موهای انسان زندگی می‌کند. برخلاف تصور برخی افراد باید بدانید که شپش نمی‌پرد و ابتلا به آن ربطی به رعایت بهداشت ندارد. علت شپش سر بسیار ساده است. درواقع شایع‌ترین روش انتقال این مشکل تماس با سر فرد است. اگر با دست یا سرتان سر فردی که مبتلا به شپش است را لمس کنید، خیلی زود شما هم با این مشکل مواجه خواهید شد.
شپش سر انگلی است که روی سر انسان یافت می شود. شپش سر از راه تماس مستقیم با موی فرد آلوده انتقال می یابد.با اینکه خیلی معمول نیست، اما شپش سر از طریق تماس افراد یا استفاده از شانه، برس، کلاه و لباس های آلوده ی مشترک هم می تواند منتقل شود. شپش یک مشکل رایج در کودکان پیش دبستانی و مدارس ابتدایی است.
احساس حرکت یک حشره روی سر، خارش و وجود زخم های ناشی از آن از نشانه های شپش است.
فرد درگیر و اعضای خانواده ی وی هم باید درمان شوند.
به یاد داشته باشید: یک شپش سر + یک شپش سر = دو شپش سر = شروع عفونت شپش سر.
کودکان بسیار کوچک، پیش از مصرف دارو باید توسط پزشکارزیابی شوند.
آلودگی شپش سر بسیار رایج است و از دوران باستان وجود داشته است. میزان دقیق شیوع شپش سر مشخص نیست، اما به نظر می رسد سالانه بین6 تا 12 میلیون بچه در سنین 3 تا 11 سال در آمریکا به شپش سر دچار می شوند.
هر کسی که با فرد آلوده یا لباس ها و متعلقات او تماس داشته باشد، ممکن است به شپش مبتلا شود. در واقع، شپش سر به آسانی منتقل می شود. کودکان پیش دبستانی و ابتدایی (11-3 ساله) و خانواده های آنان بیشتر به شپش سر مبتلا می شوند. همچنین، دختران بیشتر از پسران و زنان بیشتر از مردان به این مشکل مبتلا می‌شوند.
کودکان ممکن است به شیو های مختلفی شپش بگیرند:
تماس با فرد آلوده (تماس فردی طی بازی یا ورزش در مدرسه، خانه، خوابگاه، اردو)
پوشیدن لباس های آلوده ای مانند کلاه، روسری، کت، لباس های ورزشی یا انواع گُل سر
استفاده از شانه، برس یا حوله ی آلوده
دراز کشیدن بر تخت، نیمکت، بالش، فرش یا عروسک پشمالویی که به تازگی فرد آلوده با آن تماس داشته است. (اگرچه برخی شواهد نشان می دهد، اگر بیش از 48 ساعت از تماس فرد آلوده با این ابزارها گذشته باشد، امکان انتقال شپش بسیار کم است)
نکته: عفونت شپش سر هیچ ارتباطی با بهداشت شخصی ندارد. هر فردی ممکن است مورد هجوم شپش سر قرار بگیرد.
تخم (NIT): نیت ها تخم شپش هستند. مشاهده ی تخم ها دشوار است. تخم شپش اغلب با شوره ی سر یا قطره های اسپری مو اشتباه گرفته می شود. تخم ها سفت به ساقه ی مو می چسبند. بیضی شکل اند، 3-2 میلی متر طول دارند و معمولاً به رنگ زرد یا سفیدند. تخم شپش بعد از حدود یک هفته باز می شود.
شفیره (NYMPH): تخم ها به شفیره تبدیل می شوند. شفیره شبیه شپش بالغ، اما کوچکتر از آن است. نیمف ها حدود هفت روز پس از بیرون آمدن از تخم به شپش بالغ تبدیل می شوند همچنین شفیره برای زنده ماندن باید از خون انسان تغذیه کند.
شپش بالغ: شپش بالغ تقریباً به اندازه ی دانه ی کنجد است، شش پا دارد و برنزه ی مایل به خاکستری-سفید است. در افرادی که موهای تیره ای دارند، شپش بالغ تیره تر به نظر می رسد. ماده ها تخم می گذارند و معمولاً بزرگتر از نرها هستند. شپش بالغ می تواند تا 30 روز روی سر فرد زندگی کند. برای زنده ماندن، باید از خون انسان تغذیه کند. اگر شپش با موجود زنده در تماس نباشد، در عرض دو روز می میرد.
چرخه ی زندگی: تخم ها به شفیره هایی (نیمف) تبدیل می شوند که به صورت شپش کامل رشد می کنند. شپش بالغ برای تولید تخم های بیشتر، باید جفت گیری کند.
شپش سر اغلب روی قسمت هایی مانند پوست سر پشت گوش و نزدیک خط گردن در پشت گردن دیده می شود. این حشره با چنگک های قلاب مانند خود که در انتهای هر یک از شش پای آن وجود دارد، مو را نگه می دارد. شپش سر به ندرت روی بدن، مژه یا ابرو یافت می شود.
اغلب، شپش سر را با شوره سر اشتباه می گیرند. شوره ی سر به راحتی با شانه کردن مو یا مالیدن آن قابل تشخیص است. شوره ی سر به راحتی برداشته می شود، اما تخم شپش، محکم به ساقه ی مو می چسبد.
احساس غلغلک ناشی از راه رفتن یک حشره در سر
خارش سر (ناشی از واکنش آلرژیک به نیش)
وجود زخم روی سر (ناشی از خراشیدن)
زخم ها گاهی عفونی می شوند
تحریک پذیری
شپش سر را می توانید با نگریستن نزدیک به مو و پوست سر پیدا کنید. باید به دنبال تخم، شفیره یا شپش بالغ باشید. پیدا کردن شپش نابالغ یا بالغ ممکن است دشوار باشد. معمولاً فقط تعداد کمی از آنها وجود دارد که از انگشتان دست جستجوگر به سرعت فرار می کنند. با این حال، حضور تخم نزدیک به پوست سر تأیید می کند که فرد آلوده شده است. اگر تخم ها بیشتر از 5 میلی متر از پوست سر را درگیر کرده باشد، احتمالاً آلودگی قدیمی است. اگر مطمئن نیستید که فرد به شپش آلوده شده یا نه، می توانید از متخصص مراقب های بهداشتی، مربی بهداشت مدرسه یا متخصص پوست و مو کمک بگیرید. تخم شپش سر به راحتی با میکروسکوپ قابل مشاهده است. نتایج یک تحقیق نشان می دهد که استفاده از شانه ی شپش بهتر از بازرسی بصری صرف است. یعنی با استفاده از شانه ی شپش در هنگام غربالگری، بهتر می توان آلودگی را تشخیص داد.
گاهی اوقات، شپش سر را با کمک لامپ های فرابنفش خاصی که اصطلاحا به black light معروف هستن، تشخیص می دهند. با black light می توان بررسی کرد که آیا تخم شپش لابلای موها وجود دارد یا خیر؛ چرا که طبق این مقاله گزارش ها نشان داده اند که تخم شپش در این نور می درخشد.
بنابراین بررسی علائم و نشانه‌های شپش می‌تواند به درمان زودهنگام این مشکل کمک کند. اولین نشانه‌ای که باید به آن توجه داشته باشید، خارش سر است. خارش سر درواقع یک واکنش آلرژیک به مواد شیمیایی موجود در بزاق شپش است. هر چند که همه افراد بلافاصله خارش را تجربه نمی‌کنند، اما معمولاً خارش از اولین نشانه‌های ابتلا به شپش است. از طرف دیگر مشاهده موجوداتی ریز یا تخم شپش در پوست کف سر و لابه‌لای موها نیز از علائم شپش سر است. امیدوارم از محتوای پوست و مو نهایت لذت را برده باشید و برای کسانی که به زیبایی ظاهر خود اهمیت میدهند، میتوانید ارسال نمایید. همچنین برای مشاهده ی مطالب مرتبط دیگر میتوانید به بخش سلامت خانواده ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم.
