کدام مردان همسرشان را كتك مي‌زنند؟ 

كساني كه با همسرشان رفتاري خشونتگرانه دارند چه کسانی هستند و آنهايي كه ترجيح مي دهند جسم و روان شان در رابطه زن و شوهري آسيب ببيند اما مهر طلاق به شناسنامه شان وارد نشود، چه ويژگي هايي دارند.

بيمار رواني است؟

تنها برخي از افرادي كه دست به خشونت مي زنند، دچار اختلالات رواني هستند. گرچه برخي از افرادي كه دست به خشونت خانگي مي زنند دچار اختلال شخصيت هستند، اما هميشه بيماران رواني نيستند كه مرتكب اين رفتارها مي شوند.
در صورتي كه فرد مقابل شما به اختلال شخصيت دچار باشد، مي توانيد پيش از اينكه پاي خشونت به رابطه تان باز شود، با تشخيص برخي رفتارهاي شديد و كاملا مشخص از بيماري او باخبر شويد. اين افراد داراي افكاري ناسالم هستند و البته از نظر خودشان رفتارهاي شان كاملا طبيعي و سالم است. آنها ناگهان خشمگين مي شوند، از كوره در مي روند، در كنترل رفتارهاي شان ناتوان هستند و گاهي دچار سوء مصرف مواد مخدر هم مي شوند كه باعث تشديد رفتارهاي نادرست شان مي شود.

چهار ستون روانش سالم است؟

تنها مبتلايان اختلال شخصيت نيستند كه دست به خشونت خانگي مي زنند. گاهي فرد دچار اين اختلال نشده اما رگه هايي از آن را در رفتارها و شخصيتش می توان دید. فردي كه همه علائم اين اختلال را ندارد اما رگه هايش را در رفتارهاي خود نشان مي دهد، تكانه اي است. يعني نمي تواند هيجان هايش را كنترل كند و به اين هيجانات اجازه مي دهد كه ناگهان به عمل تبديل شوند.
خشم آنها مي تواند به آزار جسمي هم تبديل شود و نشان دادن رفتار انفجاري هم مي تواند يكي ديگر از ويژگي هاي اين افراد باشد. اين افراد گرچه به طور كامل علائم اختلال شخصيت را ندارند، اما مي توانند به شدت آسيب زننده باشند و خشمشان به سادگي به رفتار تبديل شود. البته اگر آنها را در شرايط و محيطي ديگر ببینيد، ممكن است از اين واقعيت بي خبر بمانيد، چراكه اين افراد در مواقع ديگر مي توانند بسيار آرام و راحت به نظربرسند.

ظاهري مودب و باوقار دارد؟

براي تشخيص اينكه آیا فرد در آينده رفتارهاي خشونت آميز در محيط خانه از خود نشان دهد یا نه، نمي توانيد رفتارهاي اجتماعي او را مبناي قضاوت قرار دهيد. شما به محيطي نياز داريد كه فرد معمولا در آن به چنين رفتارهايي دست مي زند و واقعيت تلخ اين است كه در بسياري موارد، شكل گيري رابطه زن و شوهري است كه به او بستري براي نشان دادن اين رفتارها مي دهد.
گذشته از اين، در اغلب موارد حتي خود فرد هم نمي داند كه قرار است در آينده به يك خشونتگر تبديل شود. براي مثال همسرش را كتك بزند و اگر پيش از اين چنين رابطه اي را تجربه نكرده باشد، احتمالا از داشتن چنین قابلیتی، بي خبر خواهد بود. در بسياري موارد دشواري تشخيص اين آدم ها بيشتر از آنچه تاكنون گفتيم، است چراكه آنها ممكن است با روي آوردن به يك مكانيسم دفاعي، در مواقع ديگر رفتاري كاملا متضاد از خود نشان دهند و كاملا آرام و مبادي آداب باشند.

زود از كوره در مي رود؟

آدم هايي كه كمي تند مزاج هستند، پتانسيل تبديل شدن به يك خشونتگر را دارند اما هميشه به چنين فردي تبديل نمي شوند اما اگر فردي كه اهل خشونت است، به شكل مرضي اين رفتار را ابراز كند، خشونتگري او تنهامحدود به چهارديواري خانه نمی شود؛ چنين فردي ممكن است هر كسي را مورد ضرب و شتم قرار دهد و مشكلش آنقدر واضح است كه به راحتي مي توان آن را تشخيص داد. اما همان طور كه گفتيم، همه خشونتگر ها بيمار نيستند و در بسياري مواقع، در مقابل كسي دست به خشونت مي زنند، آزار جسمي مي رسانند، فحاشي مي كنند و او را در معرض آزار رواني قرار مي دهند كه اجازه اين كار را به آنها مي دهد.

خشونت خانگي تنها كتك زدن نيست

• خشونت جنسی یا جسمی؟ کدام بدتر است؟

قربانيان چه کسانی هستند؟

خشونت خانگي تنها كتك زدن نيست؛ ما در ادامه به شما مي گوييم كه چه كساني در يك رابطه پر از خشونت قرار می گیرند؟

اعتماد به نفس شان پايين است
كساني كه به فرد خشونتگر اجازه نشان دادن چنين رفتار هايي را مي دهند، اغلب اعتماد به نفس پاييني دارند. اين افراد قدرت بيان خواسته هاي شان را ندارند و نمي توانند در مقابل آنچه كه از نظرشان نادرست يا حتي ظالمانه است، ايستادگي كنند.

مي ترسند

ترس از آينده باعث مي شود قربانيان در رابطه اي ناسالم بمانند. ازدواج به دليل ترس از ماندن در خانه پدر، ترس از تنها ماندن، ترس از مسخره شدن به خاطر تجرد در سن بالا و. . . قطعا تبعات خوشايندي نخواهد داشت.

به خاطر ترس به خانه بخت رفته اند

افرادي كه از سر ترس ازدواج مي كنند، حتي اگر خودشان هم ندانند اين پيام را به فرد مقابل شان هم منتقل مي كنند. همسر آنها فكر مي كند «هركاري بكنم او می ماند» و به همين دليل تلاشي براي هدايت رابطه به مسيري سالم نمي كند. همه ما از لحظه اي كه با هم آشنا مي شويم به شكل خودآگاه و ناخودآگاه همديگر را چك مي كنيم و با جمله هايي كه مي گوييم و رفتارهايي كه انجام می دهیم، خود را به ديگري معرفي مي كنيم و حتي به بخش گسترده اي از رفتار او هم شكل مي دهيم.
آدمي كه ناخودآگاه اين باور را منتقل مي كند كه من از تنهايي مي ترسم و از اينكه تو از رابطه بيرون بروي مي ترسم، به فرد مقابلش اين پيام را مي دهد كه حتي اگر قرباني خشونت شوم هم چاره اي جز ماندن در اين رابطه ندارم. مثال ساده اش خانمي است كه مي گفت: «به خواستگارم گفتم كه من از پدرم خيلي مي ترسم و نبايد بعد از ساعت 10 به خانه ما زنگ بزني.» آقاي خواستگار بعد از اين ساعت به او زنگ زده بود و خانم مي گفت: «من 45 دقيقه با او صحبت كردم كه چرا 10 به بعد زنگ زدي.» همين اتفاق ساده چه پيامي را به مردي كه در اين رابطه است مي دهد؟ درواقع به او مي گويد كه من از تو بيشتر از پدرم مي ترسم و به سادگي زمينه قرار گرفتن در رابطه اي يكطرفه و حتي خشونت آميز را فراهم مي كند.

حواس شان به خط قرمز ها نيست

هر فرد خط قرمزهايي براي خودش دارد و وقتي طرف مقابل آگاهانه يا ناآگاهانه آنها را زير پا بگذارد، به او واكنش نشان مي دهد. اين واكنش مي تواند كلامي يا غيركلامي باشد و باعث شود در آينده اين خطوط قرمز به رسميت شناخته شده يا شكسته شوند. وقتي فرد به شكسته شدن اين مرز ها واكنش نشان مي دهد اما فرد مقابل دوباره اين رفتار را تكرار مي كند، چه پيامي منتقل مي شود؟ اين پيام كه «هركاري مي خواهي بكن؛ من خيلي ناراحت مي شوم اما در رابطه مي مانم».

• حرفه ای ترین آکادمی کنکور آنلاین کشور

• چطور با بحران در خانواده کنار بیاییم؟

جاي بهتري براي رفتن ندارند

همه افرادي كه مورد خشونت خانگي قرار مي گيرند به بيرون آمدن از رابطه ناسالم فكر نمي كنند. در شرايطي كه حمايت اجتماعي چنداني از اين افراد صورت نمي گيرد، قرباني به خود مي گويد اگر رنج ماندن در اين رابطه را بكشم، بهتر از آن است كه تنها شوم و به خيال خودش بين بد و بدتر يكي را انتخاب مي كند. طلاق و زن مطلقه بودن در جامعه ما هنوز کاملاً پذيرفته شده نيست و از آنجا كه هر كشوري فرهنگ خود را دارد، نمي توان انتظار داشت فردي كه بعد از طلاق آينده تلخ تري در انتظارش است و از حمايت اجتماعي و حتي خانوادگي برخوردار نيست، به خاطر ترك اين خشونت، به بستر خشونت بارتري وارد نشود.

نمي خواهند به ضعف شان اعتراف كنند

كتك خوردن به معنی ضعيف بودن است و خيلي سخت است كه فرد اعتراف كند كه «من ضعيف هستم!». بيان خشونت و صحبت كردن در مورد آن، در درجه اول يعني قبول چنين ضعفي. به همين دليل بسياري از قربانيان سكوت را انتخاب مي كنند و توان به اشتراك گذاشتن اندوه شان را با ديگران ندارند.

آينده روشني براي خود نمي بينند

«طلاق بگيرم بعد چه كنم؟» اين سوالي است كه خيلي از قربانيان پاسخ خوشايندي برايش ندارند. اگر به خانه پدرم برگردم و آنجا هم مورد خشونت قرار بگيرم چه؟ اگر از پس تنها زندگي كردن بر نيايم چه؟ اگر دوباره با كسي ازدواج كنم كه من را كتك بزند چه؟ پاسخ مبهمي كه براي همه اين سوالات وجود دارد، مي تواند ميل قرباني به ماندن در رابطه را بيشتر از ترك كردن همسر خشونتگرش كند.