ویژگی گیاه الوا
- درخشنده ، زودشکن و بدون ريگ است.
- مزاج :خشک و گرم .
- خاصيت :گيرنده و خشکاننده بدن و خواب آور است .
موارد استفاده از گیاه الوا
- آرایش: الوا و عسل علاج اثر ضربه و شفا بخش کژدمه چرکین است.
- ورم و جوش: اگر با آب انگور کهنه یا عسل باشد در علاج ورم پس و پیش (مقعد و ذکر) و ورم ماهیچه های پهلوگیر زبان بسیار مفید است.
- زخم و قرحه: قرحه های سر سخت را دوا می کند بینی ،دهان یا ناصور باشند.
- مفاصل: داروی درد مفاصل است.
- سر: سر را زائده های صفرایی می پالاید .الوا و روغن را بر پیشانی و گیجگاه بمالند سردرد را از بین می برد .الوا و روغن گل در علاج قرحه بینی و دهان و کوفتگی گوش و آماس ماهیچه های پیرامون زبان خوب است . به شرطی که با آب انگور کهنه یا عسل باشد و بر پوست بمالند.
- چشم: الوا در علاج قرحه و گری و درد چشم و خارش گوشه چشم و در خشکانیدن رطوبت چشم بسیار مفید است.
- اندام های غذا: خوردن دو قاشق الوا با آب سرد یا ولرم معده را از زائده های بلغمی و صفرایی پاک کرده و اشتهای تباه و دروغین را رد می کند.
- سوزش و التهاب زبان کوچک: که ناشی از گرمی زرداب معده باشد چاره اش با الوا است.
- کبد: بندآمده های کبد را باز می کند لیکن به زیان کبد است و از اسهالی که می دهد داروی یرقان است.
- اندام های راننده: خوردن آن با آب گرم اسهال می آورد. اگر با آب عسل بخورند بلغم و صفرا را بیرون می آورد. الوا با هر داروی مسهلی باشد معده را از زیان حفظ می کند. بهترین و سالم ترین مسهل برای معده است. الوای شسته کمتر اسهالی است اما برای معده سودآورتراست، با عسل که باشد از قوتش می کاهد و اسهالش از جذب کردن نیست، بلکه با هر چه برخورد کند بیرون می آورد. خالص که خورده شود اثرش از کبد خارج نمی شود و به معده نمی رسد.
- خوردن الوای عربی: افسردگی می آورد، درد و پیچ روده و اسهال به دنبال دارد.
نکته های مهم در استفاده گیاه الوا
- در روزهای سرد خوردن الوا خطرناک است.
- شاید اسهال خونی بدهد.
- مخلوط آن را با آب انگور کهنه شیرین بر بواسیر برآورده و ترک های لبه پیزی بگذارند مفید است.
- خونریزی پیزی را قطع می کند.
- ورم مقعد را درمان می کند.
- شفای ورم ذکر است به شرطی که با آب انگور کهنه و عسل باشد و بر ورم بمالند.
- الوا و آب انگور کهنه را برسر بمالند از ریزش مو جلوگیری می کند .
خواص گیاه سداب در طب سنتی
