به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از بیتوته، سمبوسه، فلافل سلف سرویس، آیس پک، پیتزا 6 تومنی با نوشابه و ... مواردی هستند که به خاطر مزه، ایده تازه یا قیمت مناسب چند وقت یک بار بین مردم محبوب می شدند و تب تندی راه می انداختند؛ طوری که بعد از موفقیت نسبی آن ایده، یکهو شهر پر می شد از آن خوراکی. خیلی ها بی خیال کسب و کار قبلی می شدند تا از موج تازه عقب نمانند. به طور مثال حدود سال های 92 و 93 بیشتر ساندویچی های مرکز و پایین کلان شهرها تبدیل شدند به محل عرضه فلافل سلف سرویس. این تب تند جوری بود که حتی در فیلم «ابد و یک روز» سعید روستایی، شخصیتی که پیمان معادی نقش آن را بازی می کرد هم سوپرمارکتش را تعطیل کرد تا یک فلافلی سلف سرویس راه بیندازد. چون به قول خودش هزینه کل مواد اولیه می شد 600 تومن اما فلافل فروخته می شد دو هزار تومان. کاری نداریم که حالا این عددها شوخی هستند و یک کیک ساده 10 هزار تومان است، چه رسد به ساندویچ. 12 ژوئن یعنی امروز، روز جهانی فلافل است با هدف تشویق افرادی که هرگز فلافل نخورده اند تا آن را امتحان کنند. به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی سلام، خاطره بازی خواهیم داشت با مُدهای غذایی که ناغافل روی بورس می آمدند و یکهو حذف می شدند. پس با ما باشید.
پدیده سال 92
چی بود؟ فلافل سلف سرویس
چه زمانی فراگیر شد؟ سال 92 - 93
فلافل سلف سرویس بین سال های 92 و 93 به طرز عجیبی فراگیر شد. بعضی ها گاهی تا 10 فلافل را در یک نان می گذاشتند، ترشی، خیارشور و انواع دورچین ها هم از مخلفات ماجرا بود. نقطه ضعف فلافل سلف سرویس این بود که امکان «بیرون بر» را در بیشتر مواقع نداشت و اگر خود ساندویچی نان را پر می کرد، بیشتر از چهار فلافل داخلش نمی گذاشت. موج فلافل سلف سرویس با همان سرعتی که راه افتاد فروکش کرد چون ملت آن قدر فلافل خوردند که دیگر میلی به آن نداشتند. حدود سال 97 - 98 فلافلی ها با ایده جدید برگشتند: هر سه فلافل یکی رایگان.
بوی خوش قهوه
چی بود؟ قهوه بیرون بر
در چه سالی؟ حدود 94
یک مدت هم قهوه بیرون بر با هدف حمایت از زندانیانی که تازه آزاد شده بودند، روی بورس آمد. توی حال خودت از کنار خیابان رد می شدی و بوی خوب قهوه می زد توی دماغ مبارکت. هنوزهم این قهوه ها در گوشه و کنار شهر هستند. اما این مُد هم خیلی گذرا بود.
هر ایرانی یک بستنی فروشی
چی بود؟ انواع بِرند بستنی میوه ای
از چه سالی؟ حدود 90
بستنی میوه ای خوراکی خوشمزه ای بود و هست اما عموماً در آب میوه فروشی ها تهیه می شد تا این که در ابتدای دهه 90 یکهو سرو کله بِرندهای بستنی میوه ای معروفی پیدا شد که نمایندگی جذب می کردند و ناغافل چشم چرخاندیم و دیدیم سر هر چهارراه یک بستنی میوه ای با اسم و دکور ثابت وجود دارد. تنوع طعم و رنگ، امکان انتخاب اسکوپ های جذاب و ترکیب های جالب، انتخاب مخلفات روی بستنی و ... از جمله دلایل مشهور شدن این بستنی ها بود که زمانی هر اسکوپ شان 250 تومان بود و امروز به هر اسکوپ پنج هزار تومان رسیده. مثل آیس پک و ... بستنی میوه ای هنوز هم هست اما دیگر مغازه مستقل ندارد.
تو خیلی خوشمزه ای
چی بود؟ فرچیپس
چه سال هایی فراگیر شد؟ حدود 87
فرچیپس یک ایده خوشگل و خوشمزه بود اما حیف شکم سیرکن نبود و برای همین نتوانست خودش را تثبیت کند. ویژگی بارز فرچیپس راحت خوردنش بود، به خصوص وسط خرید و دور دور. ولی اگر فرچیپس تازه می خواستیم معطلی بخش اصلی ماجرا بود. یک وقت هایی هم سیب زمینی به سیخی که از بینش رد شده بود می چسبید و بخشی از چیپس می شد حکایت پالپ ته قوطی رانی. فرچیپس هنوز هم هست اما دیگر جذابیت قبل را ندارد.
خوراک پارک های قدیمی
چی بود؟ پشمک
در چه سالی؟ دهه های 60 و 70
پشمک خوراکی جذاب و نوستالژیک دهه شصتی ها بود به خصوص برای پارک ها و شهربازی ها. انتخاب سختی بود بین این که بستنی نونی بخوریم یا پشمک. پشمک خوشمزه نبود اما هر وقت دست بچه ای می دیدیم که پشمک دارد افسوس می خوردیم. یادش به خیر پشمک داغ با آن بوی جالبش.
حیف گرون بودی
چی بود؟ شکلات بارها
از چه سالی؟ حدود 93
شکلات بارها از سال 93 و با محوریت یک برند خارجی در کشور فراگیر شدند، انواع نوشیدنی و خوراکی های سرد و گرمی که با این شکلات ها سرو می شدند، جذاب و خوردنی اما گران بودند. شکلات بارها یک ایده در حاشیه داشتند که مبتنی بر خوشمزه فروشی های خارجی بود. چیدن میز و صندلی کنار خیابان و در حاشیه مغازه این اجازه را می داد که هم مشتری بنشیند، هم از هوا لذت ببرد، هم با تجمع خوشگل کنار مغازه بقیه دل شان آب شود و شاید جذب شوند. با این که هنوز در گوشه و کنار شهرها از این مغازه ها می بینیم، فراگیری آن ها به دلیل قیمت و نوع خدمات در حد فلافل و... نبود.
شکم سیرکُن
چی بود؟ ذرت مکزیکی
از چه سالی؟ حدود 88
بریم آیس پکی؟
چی بود؟ آیس پک
چه سال هایی فراگیر شد؟ حدود 85 - 86
در روزگاری که بهترین بستنی لیوانی در نهایت 400 تومان بود یک پدیده جدید در حوزه شکمی ها ظهور کرد: آیس پک دوهزار تومانی. یادش به خیر، مثل الان نبود که در آب میوه فروشی و کافی شاپ، توی منو اسم آیس پک را بنویسند بلکه مغازه هایی که آن زمان دکور یکسانی داشتند یکی یکی در گوشه وکنار شهر سبزمی شدند و آیس پک می فروختند. طعم های مختلف، امکان انتخاب حجم اسمارتیز و موز و توت فرنگی داخل بستنی و... از آپشن های آیس پک ها بود. آیس پک بیشتر از آن که محبوب شود یک نوع مُد بود که همه می خواستند یک بار تجربه اش کنند. آیس پک برخلاف «پیتزا 6 تومنی» کلاً محو نشد اما حالا دیگر لاکچری و خاص نیست.
معمای بزرگ تاریخ
چی بود؟ پیتزا 6 تومنی با نوشابه
چه زمانی فراگیر شد؟ حدود سال 95 -96
هرچند الان چنین عددهایی شبیه شوخی است، چون فقط نوشابه شده شش هزار تومان اما همان موقع هم قیمت این پیتزاها یک معمای بزرگ بود و با هیچ منطقی نمی شد قبول کرد یک پیتزا، با کلی کالباس، خمیر پیتزا، پنیر پیتزا و... و تازه با یک نوشابه فقط شش هزار تومان باشد. جالب است هنوز بعضی از ساندویچی ها تابلوهای پیتزا شش تومانی با نوشابه را جمع نکرده اند اما دیگر همچین چیزی و حتی نزدیکش را هم در منو ندارند. آن موقع پیتزا شش هزار تومانی برای مهمانی های ساده و به خصوص تولدها خیلی محبوب شد چون صاحبخانه با هزینه کم و بدون نیاز به ظرف و... می توانست از تعداد زیادی مهمان پذیرایی کند هرچند خیلی از متخصصان بهداشت هشدار می دادند مواد موجود در این پیتزاها قطعاً پنیر و کالباس تاریخ مصرف گذشته است و گرنه چنین عددی ممکن نیست. ساندویچی ها هم مدعی بودند خرید کُلی و سود کم باعث کاهش قیمت شده و از کیفیت پایین خبری نیست.
و اما در پایان پیراشکی، قارچ سوخاری، سیب زمینی و...
خب در این بین خیلی چیزها هم بودند که یکهو مد و یکهو حذف هم نشدند، همیشه هستند اما چندان مورد توجه ویژه نیستند، اصلاً علت ماندگاری شان همین است که روی بورس نیامدند تا حسابی دیده شوند و دل ملت را بزنند. به طور مثال پیراشکی، یک خوراکی باحال است که می شود گوشه خیابان خرید و زد به بدن. خوبی پیراشکی این است که همیشه طرفدار دارد. برخلاف خوراکی هایی مثل ذرت مکزیکی می شود طعم های مختلفی به آن داد. راحت خورده می شود؛ یا قارچ سوخاری. البته پروژه قارچ سوخاری بیرون بر کمی شکست خورد و این خوراکی خوشمزه تبدیل شد به دورچین غذاهای فست فودی. سیب زمینی سرخ کرده در یک ظرف پلاستیکی ساده با یک چنگال هم که همیشه و همه جا خریدار دارد. حتی یخ دربهشت های رنگی جذابی که پر از ضرر هستند یا شربت خاکشیر. شاید هم شما طرفدار بستنی قیفی هایی باشید که از دستگاه می خریدیم. همیشه خوشمزه بود و پراسترس. به خصوص تابستان که می شد پدر و مادرها روی خرید این نوع بستنی ها سخت گیرتر می شدند. خلاصه این که خوراکی ها خوب و بد می آیند و می روند و به خاطره تبدیل می شوند. شما کدام یک از این موارد را به حافظه سپرده بودید؟
ماجرای عجیب زنی جوان که قصد ازدواج با خود را دارد!
