معرفی کشور زیبای کیپ وردہ(دماغه سبز)

دماغه سبز یا کیپ ورد با نام رسمی جمهوری کیپ ورد (به پرتغالی: [Cabo Verde] متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است یک کشور جزیره ای متشکل از ۱۰ جزیره آتشفشانی در اقیانوس اطلس مرکزی است. این جزیره ها در فاصله ۵۷۰ کیلومتری از منطقه آفریقای غربی قرار دارد و وسعتی کمی بیشتر از ۴۰۰۰ کیلومتر مربع دارد. پایتخت کیپ ورد، شهر پرایا با ۱۲۴٬۶۶۱ نفر جمعیت واقع در جزیره سانتیاگو می باشد. مساحت کیپ ورد ۴٬۰۳۳ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۵۵۰۵۰۰ نفر است.در فارسی گاه به این کشور دماغهٔ سبز یا کاپ ورد هم گفته اند.کیپ ورد تا پیش از قرن پانزدهم میلادی خالی از سکنه بود و توسط کاوشگران پرتغالی کشف و مستعمره امپراتوری پرتغال گردید و اولین سکونت گاه های اروپایی را در آن تأسیس شدند. این منطقه به طور ویژه به عنوان منطقه تجارت برده در اقیانوس اطلس بنا گذاشته شد و در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی رشد کرد و تاجران، کشتی ها و دزدان دریایی را به این منطقه جذب کرد. با پایان برده داری در قرن نوزدهم میلادی رونق اقتصادی این منطقه از بین رفت و مهاجرت به آن نیز پایان یافت. دماغهٔ سبز به تدریج دوباره وضعیت تجاری خود را به عنوان توقف گاه میانی، در مسیرهای تجاری کشتی ها بازیافت. مجمع الجزایر دماغهٔ سبز از سال ۱۹۵۱ خواستار استقلال از پرتغال شد و در سال ۱۹۷۵ به طور صلح آمیز مستقل شد.دماغهٔ سبز همواره کشوری باثبات و دارای رتبه بالایی در مردم سالاری است.نظام حاکم بر کشور دماغهٔ سبز، جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور و ۷۲ عضو مجلس ملی را مردم برای یک دورهٔ پنج ساله انتخاب می کنند و رهبر حزب اکثریت، مقام اجرایی نخست وزیری را برعهده می گیرد.

تاریخچه کشور کیپ ورد یا دماغه سبز

این جزایر از گدازه های آتشفشانی کف اقیانوس تشکیل شده اند و تا قرن پانزدهم میلادی و استقرار پرتغالی ها، خالی از سکنه بودند. تا پیش از کشف این جزیره خالی از سکنه بود، پرتغالی ها در سال ۱۴۵۶ دماغهٔ سبز را کشف نمودند، این جزیره در سال ۱۴۹۵ به عنوان قسمتی از امپراتوری پرتغال درآمد. بیشتر ساکنان کنونی دماغهٔ سبز را تلفیقی از پرتغالی ها و آفریقایی تباران تشکیل می دهند. به علت موقعیت دماغهٔ سبز که بر سر راه اروپا، آفریقا و بَرّ جدید (منطقهٔ کارائیب) قرار داشت، تجارت برده از مهمترین فعالیت های اقتصادی دماغهٔ سبز به شمار می رفت، تجارت برده تا زمان الغای بردگی در سال ۱۸۷۶ ادامه یافت. در قرن بیستم صنعت کشتیرانی در دماغهٔ سبز رونق یافت.در سال ۱۹۵۱ وضعیت دماغهٔ سبز از مستعمرهٔ پرتغال به یکی از استان های فرادریای (ناحیه فرادریایی) آن کشور تغییر کرد، در سال ۱۹۶۱ از طرف پرتغال به کلیهٔ ساکنان دماغهٔ سبز تابعیت پرتغالی داده شد. جنبش های استقلال طلبانه به رهبری حزب آفریقایی برای استقلال گینهٔ بیسائو (دیگر مستعمرهٔ سابق پرتغال) و دماغهٔ سبز که حزب آفریقا برای استقلال گینه و دماغه سبز به اختصار PAIGC نام داشت در سال ۱۹۵۶ شکل گرفتند.

جغرافیا کشور کیپ ورد یا دماغه سبز

جمهوری دماغهٔ سبز مجمع الجزایری است واقع در غرب آفریقا، اقیانوس اطلس شمالی و غرب سنگال و ۱۰۰۰ کیلومتری جزایر قناری قرار گرفته است. از مهمترین شهرهای دماغهٔ سبز می توان به میندلو در جزیرهٔ سائو ویسنته با ۷۰٬۶۱۱ نفر جمعیت و سائو فیلیپه در جزیرهٔ فوگو با ۲۷٬۸۲۶ نفر جمعیت اشاره کرد. از دیدگاه اقلیمی، دماغهٔ سبز دارای آب و هوایی در کل نسبتاً معتدل، گرم، تابستان هایی خشک، و بارش هایی ناچیز و بسیار نامنظم می باشد، همچنین دماغهٔ سبز کشوری شیب دار، ناهموار، کوهستانی و آتشفشانی است، بلندترین نقطهٔ کاپ ورد، پیکو دو فوگو با ۲۸۲۹ متر ارتفاع در جزیرهٔ فوگو واقع شده است. همچنین، آب های فیروزه ای رنگ و زلالی که این کشور را محاصره کرده، نمونه های رنگارنگی از زندگی زیر آب را در خود جای داده است.

اقتصاد کشور کیپ ورد یا دماغه سبز

یکای پول دماغهٔ سبز، اسکودو با یکای جزء (سنتاوو) نام دارد. به دلیل موقعیت مکانی دماغهٔ سبز در قسمت شرقی اقیانوس اطلس و در مسیر کشتی ها و خطوط هواپیمایی، دولت این کشور سعی در گسترش بنادر و افزودن بر گنجایش فرودگاه های کاپ ورد و به طور کلی نوسازی ناوگان ترابری این کشور را دارد، در همین راستا اتحادیهٔ اروپا و بانک جهانی نیز کمک های مالی بسیار زیادی به این کشور طی سال های اخیر ارائه داده اند.

مردم کشور کیپ ورد یا دماغه سبز

نژاد ۷۱ ٪ کیپ وردی ها، کریول (دورگهٔ سفید و سیاه)، ۲۸ ٪ سیاه آفریقایی و ۱ ٪ نیز سفید اروپایی هستند. دین ۹۱ ٪ مردم دماغهٔ سبز نیز کاتولیک و ۹ ٪ پروتستان است. زبان رسمی دماغهٔ سبز، پرتغالی است، در کنار پرتغالی، کریولو که آمیزه ای از زبان پرتغالی و زبان های آفریقای غربی است نیز رایج است. این مجمع الجزایر جایی است که انواع فرهنگ های مختلف اروپایی، آفریقایی و حتی برزیلی در هم می آمیزند و این همزیستی در همه چیز، از غذا تا موسیقی مشهود استکرئول ها (دورگه ها) ۷۱ درصد از جمعیت دماغهٔ سبز را تشکیل می دهند و در حدود ۹۸ درصد از آنان مسیحی اند و ۶۰ درصد از آنان شهرنشین اند

جمعیت کشور کیپ ورد یا دماغه سبز

جمعیت کشور دماغهٔ سبز حدود ۴۹۱٬۵۷۵ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۱۲۹٫۹ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانهٔ جمعیت این کشور ۱٫۸ درصد است.

جاذبه های گردشگری کشور کیپ ورد یا دماغه سبز

اگر برای تعطیلات خود به کیپ ورد سفر کنید، با فرسنگ ها ساحل استوایی بکر رو به رو می شوید که زیبایی کارائیب را به چالش می کشند. همچنین، آب های فیروزه ای رنگ و زلالی که این کشور را محاصره کرده، نمونه های رنگارنگی از زندگی زیر آب را در خود جای داده است. دهانه های آتشفشانی خیره کننده، شهرهای کوچک و فریبنده، مناظر تحسین برانگیز، مردمانی مهربان و خونگرم و البته آب و هوای فوق العاده دیگر چیزهایی هستند که انتظارتان را می کشند.

جزیره سانتیاگو

سانتیاگو که به جزیره ی حاصل خیز نیز مشهور است، بزرگ ترین و پرجمعیت ترین جزیره کیپ ورد به شمار می رود و پایتخت پر جنب و جوش این کشور، پرایا نیز در این جزیره واقع است. سانتیاگو که مملو است از درخت های موز و جنگل های انبوه، طیف وسیعی از جاذبه های گردشگری را ارائه می کند. از دیدار پایتخت قدیمی و مرکز اصلی برده داری پرتغالی ها، سیداجی ولیا (Cidade Velha) و شنا در ساحل تارافال (Tarrafal) که از گدازه های آتشفشانی ساخته شده است که بگذریم، گردشگران می توانند در رشته کوه هایی به ارتفاع ۱۲۰ متر راهپیمایی و یا در فعالیت های فرهنگی شرکت کنند که در ماه های تابستان رنگ و بوی دیگری به خود می گیرند. علاوه بر تمامی این ها، گردش های سافاری مناظر زیبایی از طبیعت آفریقا را به بازدیدکنندگان نشان می دهند و البته آن ها می توانند در انواع ورزش های آبی از موج سواری گرفته تا ماهی گیری نیز شرکت کنند.

جزایر سال، بوآ ویستا و براوا

سال و بوآ ویستا، مهم ترین جزایر توریستی کیپ ورد هستند و گنجینه ای از مناطق و فعالیت های توریستی را در روز و در شب به گردشگران ارائه می کنند. بوآ ویستا (Boa Vista) یا جزیره ی راحت، شرقی ترین در مجمع الجزایر کیپ ورد و سومین جزیره ی بزرگ آن به شمار می آید که به زیبایی، ساحل های شنی سپید رنگش، تپه های مواج شنی و آبی زلال اقیانوس و زندگی رنگارنگ زیر آب را به رخ می کشد. اگر خوش شانس باشید، ممکن است علاوه بر لاک پشت های ساحل بوآ ویستا، در منطقه سال ری (Sal Rei) نهنگ هم ببینید زیرا نهنگ های گوژپشت، گاهی برای غذا خوردن به آن مناطق می آیند. این جزیره در سال ۱۴۸۰ میلادی کشف شد و در ابتدا سنت کریستوفر نامیده می شد ولی بعدا نامش به بوآ ویستا تغییر یافت که به معنای "خوش منظره" است.شاید قدیمی ترین جزیره کیپ ورد، سال (Sal) باشد که تفریحگاهی ساحلی است و از شن های سپید و زیبا پوشیده شده است و شاید بهترین ساحل آن، سانتا ماریا باشد. سال، ایده آل است برای انواع ورزش های آبی و از شهرت ویژه ای میان موج سواران برخوردار است. در شمال جزیره، دریاچه نمک باشکوهی وجود دارد که در دهانه آتشفشانی خاموش قرار گرفته و منظره ای خیره کننده است که به هیچ وجه نباید از دست داد. این جزیره، همچنین، با دلفین ها، لاک پشت ها و گونه های بیشمار ماهی های استوایی که در آب های اطرافش زندگی می کنند، بهشت غواصان است. برای دوست داران خرید نیز، انواع فروشگاه و بازار وجود دارد که همه چیز، از غذا تا سوغاتی را به علاقه مندان عرضه می کنند.کوچک ترین جزیره مسکونی کیپ ورد، براوا نام دارد که یکی از خیره کننده ترین کوه ها را در خود جای داده است. براوا بهترین موقعیت های کوه پیمایی در کیپ ورد را به گردشگران ارائه می کند و سواحل فوق العاده بخش غربی آن نیز، ایده آل است برای قدم زدن و شرکت در انواع فعالیت های آبی.

و در پایان...

کیپ ورد مقصد فوق العاده ای برای دوست داران خرید و غذاست. پرایا (Praia) مرکز اصلی خرید در این کشور به شمار می رود. نکته جالب توجه درباره غذاهای این کشور این است که به سبب به طور کلی، کیپ ورد مقصدی ایده آل برای تعطیلات با طعم رمز و رازهای غرب آفریقا است. اگر از مناظر زیبا، سواحل عالی و فرهنگ های متفاوت لذت می برید و کمی هم حس ماجراجویی دارید، کیپ ورد ناامیدتان نخواهد کرد.فرهنگ تلفیقی آن، انواع خوراک های پرتغالی، آفریقایی، برزیلی و حتی ترکیبی در آن تهیه و سرو می شود.امیدواریم از خواندن این مطالب لذت ببرید با ساعد نیوز همراه باشید.

معرفی کشور زیبای مالت