مراقبت های ارتودنسی زمانی که به ظاهر و سلامت لبخند کودک خود اهمیت دهید، امری ضروری خواهد بود. در حقیقت، ارتودنسی کودکان می تواند بیش از اینکه لبخند آن ها را بهبود بخشد، موجب داشتن دندان هایی ردیف باشد، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را برایشان بسیار آسان تر کند و از ایجاد بیماری های لثه و پوسیدگی دندان ها جلوگیری نماید.
ارتودنسی کودکان نوعی از درمان دندانپزشکی است که مسائل و ناهنجاری های مرتبط با موقعیت فک و دندان ها را برطرف خواهد کرد. هدف اصلی درمان ارتودنسی اینست که دندان ها را به گونه ای تنظیم کند تا مجموعه دندان های بالا و پایین در هماهنگی کامل با هم قرار گیرند. در کودکان در صورت وجود ناهنجاری های فکین می توان با استفاده از دستگاه های ارتودنسی، ناهنجاری مربوطه را درمان کرد بدون اینکه به جراحی نیاز باشد.
چرا کودکان نیاز به ارتودنسی دارند؟
کودکان ممکن است به دلایل مختلفی مانند دندان های کج، روی هم رفته، شلوغ و یا مشکلات بایت به ارتودنسی دندان نیاز پیدا کنند. مشکلات بایت یا مال اکلوژن زمانی رخ می دهد که اندازه فک بالا و پایین با یکدیگر تفاوت داشته باشند. اگر فک بالا بزرگتر از فک پایین باشد، بیمار مبتلا به اُوربایت و اگر فک پایین بزرگتر از فک بالا باشد، بیمار مبتلا به آندربایت می باشد.
در برخی موارد، مشکلات فک و دندان ناشی از افتادن زودهنگام دندان های شیری، تصادف یا عادت های غلطی مانند مکیدن انگشت شست است. اما در اغلب موارد این مشکلات ارثی بوده و در صورتی که یکی از اعضای خانواده تان قبلا ارتودنسی انجام داده باشد، احتمال اینکه کودک شما نیز به ارتودنسی نیاز پیدا کند زیاد خواهد بود.
بلیچینگ دندان پس از درمان ارتودنسی لازم است؟
کودک شما چه زمانی به مراقبت و درمان ارتودنسی نیاز دارد؟
همانطور که در ابتدا نیز ذکر شد، کودک باید بطور مرتب و منظم به نزد دندانپزشک مراجعه کند. اگر مشکل خاصی متوجه دندان های فرزندتان بود که فراتر از دانش دندانپزشک باشد، او کودک شما را به متخصص ارتودنسی ارجاع می دهد.
اما انجمن ارتودنتیست ها و انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کنند که همه کودکان بهتر است از سن 7 سالگی توسط متخصصان ارتودنسی مورد ارزیابی قرار بگیرند، تا مشکلات احتمالی دندان های آن ها تشخیص داده شده و درمان شود.
دلیل شروع ارزیابی و درمان ارتودنسی کودکان از سن 7 سالگی به این خاطر است که، بیشتر مشکلات جزئی و ظریف مربوط به رشد فک و یا دندان ها حدودا از این سنین آغاز می شود. بیشتر بچه ها درمان فعال ارتودنسی را بین سنین 9 تا 14 سالگی شروع می کنند. ارتودنتیست ها توصیه می کنند در حالی که فرزند شما هنوز در حال رشد است، مشکلات دندانی آن ها را اصلاح کنید. زیرا پس از به اتمام رسیدن سن رشد و بالغ شدن آن ها، پروسه های درمانی ارتودنسی ممکن است طولانی تر و پرهزینه تر باشد.
کودکان از چه سنی می توانند از بریس ارتودنسی استفاده کنند؟
زمانی که کودکی واقعا نیز به پروسه ارتودنسی داشته باشد، سن و سال مراجعه، ملاک و معیار قرار نمی گیرد. برنامه درمانی بستگی به نیازهای کودک دارد، و از یک کودک به کودک دیگر متغییر است. به عنوان مثال، بچه هایی که شکاف کام و لب دارند باید قبل از رویش اولین دندان های دائمی شان با کمک تجهیزات ارتودنسی مخصوص تحت درمان قرار بگیرند.
بچه های دیگر ممکن است از ابتدای سن 6 یا 7 سالگی درحالی که تمام دندان های شیری خود را از دست نداده اند تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند. هدف از درمان زودرس در این سنین جلوگیری از بروز مشکلات بیشتر در آینده است. کلیه این درمان ها شرایط بهتری را برای بیرون آمدن و رشد دندان های دائمی ایجاد می کند.
بیشتر کودکانی که به درمان ارتودنسی اولیه احتیاج دارند، بعدها برای تکمیل روند تراز دندان ها و فک خود، به بریس یا اقدامات اضافی دگیری نیز نیاز دارند. اما اگر درمان در مراحل اولیه و به موقع انجام شود، ممکن است اقدامات اضافی در آینده به میزان قابل توجهی کمتر باشد.
