نحوه برخورد با بد دهنی و فحش دادن کودک

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، فرزند شما به تازگی از الفاظی استفاده می کند که چندان مناسب نیست. برای اولین بار که حرف زشتی از دهانش درآمد چه رفتاری با او داشتید؟ در عین متعجب بودن از لحن کودکانه او خنده تان گرفت یا تنبیهش کردید؟ گرچه فرزندتان منظوری از بیان الفاظ نامناسب ندارد اما به هر حال هر والدی ترجیح می دهد فرزندش مودبانه برخورد کند. فحش دادن نوعی پرخاشگری کلامی است و در بسیاری از موارد جنبه یادگیری دارد. کودک از والدین یا در مهد و حتی از فیلم ها و برنامه های کودک الفاظ زشت را می آموزد و برای جلب توجه اطرافیان و ابراز خود یا تحریک احساسات دیگران و به خشم آوردنشان و حتی برای لجبازی و شکستن محدودیت ها، از آن استفاده می کند.
اگر نمی دانید چطور باید با این موضوع کنار بیایید و به فرزندتان بفهمانید نباید فحش بدهد، توصیه های زیر را بخوانید.

اول از همه منبع یادگیری فحش را پیدا کنید:

وقتی می خواهید مشکل بددهنی کودک را حل کنید، باید بدانید از کجا این کلمات را یاد گرفته است.دلیل و منبع کلمه زشت مهم است.

کودک 5 ساله ای که فحشی که در اتوبوس شنیده است را تکرار می کند با پسر 15 ساله ای که به معلمش فحش می دهد خیلی فرق دارد.

بسیاری از والدین از قبول آن خودداری می کنند، اما منبع اصلی یادگیری فحش خانه است.حتی اگر شما به خاطر بریدن دستتان با چاقو فحش بدهید، بچه آن را یاد می گیرد.

انیمیشن ها، برنامه های تلویزیونی بزرگسالان، یادگیری از دوستان و اقوام از دیگر منابع یادگیری فحش هستند.گاهی کودک به دلیل نداشتن مهارت های زندگی مانند مهارت ارتباطی و اجتماعی فحش می دهد.

در این صورت، باید به او این مهارت ها آموزش داده شود.وگرنه کودک تا آخر عمر دچار عواقب این مشکل می شود.اگر فکر می کنید فرزندتان به دلیل یک مشکل بزرگ تر مانند نداشتن مهارت کنترل خشم فحش می دهد، این مهارت را در تربیت خود لحاظ کنید.

نخندید:

فحش دادن کودک برای برخی از خانواده ها تفریح به شمار می رود.خانواده هایی که در دورهمی ها از کودک می خواهند کلمه خاصی را تکرار کند و همه می خندند، او را به این نوع گفتار عادت می دهند.

برای جلوگیری از بدزبانی کودک باج ندهید:

برخی از کودکان نیز از فحاشی در جمع برای رسیدن به خواسته های خود استفاده می کنند.والدین نیز به تصور آنکه جلوی آبروریزی را بگیرند، اجازه می دهند کودک به پاداشی که می خواست برسد.باج دادن باعث تقویت بدزبانی کودک می شود.

با فحش دادن کودک در مهمانی چه کار کنیم؟

اگر فرزندتان در مهمانی یا جلوی جمع فحش داد، او را کنار بکشید و به او بگویید که به رفتارش پایان دهد، در غیر این صورت مهمانی را ترک می کنید.

همان طور که گفتیم فحاشی کودک را با باج دادن، جایزه و تشویق های مادی شرطی نکنید.یک لبخند محبت آمیز یا آفرین در پاسخ به تمام شدن فحاشی در کودک کافی است.

اگر فرزندتان به رفتار بد خود در مهمانی ادامه داد، بدون تردید محیط را ترک کنید.به اصرار دیگران برای ماندن در مهمانی توجهی نکنید و به خاطر حرفی که به فرزندتان زده اید، آنجا را ترک کنید.

اگر این تنبیه چند بار تکرار شود، کودک متوجه قاطعیت شما می شود و رفتارش را ترک می کند.

مقابله با فحش دادن کودک 3 تا 5 ساله:

بی توجهی کامل موثرترین اقدام در برابر حرف زشت زدن کودک است.بسیاری از کودکان برای گرفتن توجه رفتارهایی را تکرار می کنند.

کودکانی که از سوی والدین خود توجه مثبت دریافت نمی کنند، به رفتارهای بد رومی آورند تا حداقل توجه منفی والدین خود را جلب کند.

اگر در پی فحش دادن فرزندتان بخندید یا داد و هوار کنید، انتظار می رود که کودک این رفتار را تکرار کند.وقتی کودک حرف زشت می زند، حرف نزنید و ارتباط چشمی برقرار نکنید.

واکنش شما احتمال تکرار شدن فحش را پیش بینی خواهد کرد.کلید اصلی این است که آرام بمانید.

اگر کودک همچنان به فحش دادن ادامه داد، با او در مورد انتخاب کلماتش حرف بزنید.مثلا می توانید به او بگویید که ما از این حرف ها نمی زنیم تا دیگران را ناراحت کنیم.

بسیاری از کودکان پیش دبستانی متوجه کلماتی که استفاده می کنند نیستند.شاید نمی داند این کلمه بد است.

در مواردی نیز کودک به دلیل عدم تسلط بر تلفظ حروف، کلمات عادی را به شکلی تلفظ می کند که به شکل فحش شنیده می شوند.

در این شرایط، با آرامش و مهربانی طرز گفتار او را اصلاح کنید.

آیا باید معنی فحش را به فرزندم بگویم؟

برای مقابله با فحش دادن کودک پیش دبستانی می توان یک توضیح ساده به او داد.

اگر فکر می کنید فرزندتان درکی از کلام خود دارد، از او بپرسید در مورد این کلمه چه فکری می کند؟

سپس، به استفاده از کلمات ساده دلیل خوب نبودن این کلمه را به فرزندتان بگویید.برای مثال به او بگویید که این کلمه به معنی دستشویی است و ما از این کلمه در خانواده استفاده نمی کنیم.یا می توانید به او بگویید که این کلمه بی احترامی است.

اقدامات بلند مدت برای بد زبانی کودکان پیش دبستانی:

بهتر است با بزرگترها صحبتی در مورد انتخاب کلماتشان داشته باشید.اگر خانواده قانونی برای حرف زدن در خانه و جامعه داشته باشد، حل کردن مشکل فحاشی در کودکان ساده تر می شود.

مثلا اگر یکی از اعضای خانواده حرف بدی زد، بگویید «لطفا از کلمه بهتری استفاده کن.» یا «ما در خانواده از این کلمه ها نمی گوییم.»این قانون باید برای همه اجرا شود.

اگر بزرگترها خود به قانون پایبند نباشند، مسئله برای بچه ها گیج کننده به نظر خواهد رسید.

این راهکارها را نیز فراموش نکنید:

وقتی کودک در زمان خشم یا ناامیدی زبان مناسبی را استفاده می کند، از او تقدیر کنید و تشویقش کنید.

بر فیلم ها و دوستان کودک خود نظارت کنید.دایره واژگان کودک را برای بیان احساسش گسترش دهید. به او بگویید می دانم احساس خشم/غم/ناامیدی می کنی.

مقابله با فحاشی کودکان دبستانی و بزرگ تر:

در این مقطع سنی دیگر بی توجهی فایده ای ندارد.با او در مورد انتخاب کلماتش حرف بزنید.

آرام باشید و به او بگویید که این نوع حرف زدن مناسب نیست.

الگوی خوبی باشید:

اگر مانند یک خلافکار فحش می دهید، از فرزندتان نمی توانید انتظاری بیشتر از این داشته باشید.حتی گفتن «این کلمه ها را فقط بزرگ ترها می توانند استفاده کنند، اما تو نمی توانی.» فایده ای ندارد.

کودکان دوست دارند مانند بزرگسالان باشند و از رفتار آنان تقلید می کنند.اگر در این مورد شما مقصر هستید، برای درمان فحش دادن کودک اول خودتان را اصلاح کنید.

زمانی که فرزندتان ببیند شما می توانید در زمان خشم خودتان را کنترل کنید و بدون فحش دادن احساستان را بیان کنید، او نیز این کار را یاد می گیرد.

تنبیه تعیین کنید:

همانند فحش دادن کودک پیش دبستانی، برای بدزبانی در کودکان بزرگتر نیز باید قانون تعیین کنید.اگر قانونی تعیین شده و فرزندتان آن را نقض کرده است، یک تنبیه (از پیش تعیین شده) لازم است.

تنها ماندن در اتاق گزینه خوبی است تا او یاد بگیرد که باید در زمان خشم بیشتر در مورد رفتار و گفتارش فکر کند تا خودش را به دردسر نیاندازد.

محروم شدن از یک مزیت (اسباب بازی، ماهانه، یا یک تفریح) نیز گزینه دیگری است.

قلک فحش هم تنبیه خوبی است.همه باید در صورت فحش دادن مقداری پول در این قلک بریزند.این پول می تواند برای تفریح خانوادگی یا امور خیر صرف شود.

تکنیک های مدیریت خشم را به فرزندتان آموزش دهید:

به او یاد دهید که وقتی عصبانی است، نفس عمیق بکشد.

از محیط دور شود.

تا ده بشمارد.

به او بگویید که فحش دادن شخصیت او را در نظر دیگران پایین می آورد.

چه زمانی مراجعه به روانشناس کودک ضروری است؟

اگر راهکارهای فوق موثر نبوده است و احساس می کنید فحش دادن کودک ریشه در مهارت های کنترل خشم، افسردگی یا ناسازگاری دارد، با روانشناس مشورت کنید.