شهر کیوتو Kyoto که توسط تپه های هونشوی مرکزی احاطه شده، یکی از بزرگ ترین شهر های ژاپن و بخاطر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی متعددش، کانون آموزشی ژاپن غربی به شمار می رود. قلعه نیجو Nijo Castle شامل دیوارها، برج ها و خندق آن، در سال 1603 ساخته شده و سپس بعدها به عنوان مقر حکومتی مورد استفاده قرار گرفته است. این مجموعه دارای ساختمان های متعددی است که شامل تعداد زیادی آثار هنری مهم هستند.
جالب ترین بخش های قلعه نیجو، دروازه شرقی قلعه (هیگاشی اوتمون Higashi Otemon، ورودی اصلی قلعه)، دروازه داخلی یا کارامون Karamon که بخاطر کنده کاری های عالی و تزئینات فلزی آن قابل توجه است، و فراتر از آن، میکوروما یوز Mikuruma-yose پر نقش و نگار. مهم ترین ساختمان این مجموعه، قصر نینومارو Ninomaru Palace می باشد که از پنج ساختمان مجزا که توسط راهرو هایی به هم وصل شده اند و فضای بی نظیر داخلی که با نقاشی های کانو تانیو Kano Tanyu و شاگردانش تزئین شده اند، تشکیل شده است.
در پایتخت سابق ژاپن، شهر کیوتو، مکانی به نام قلعه‌ی نیجو قرار دارد که از دیدنی های ژاپن به حساب می‌آید. زمانی که بیشتر افراد قلعه را در ذهن خود تصور می‌کنند، آن ها کاخ‌های سنگی گوتیک را در ذهن تداعی می‌کنند که در اروپا یافت می‌شود. البته به یاد داشته باشید که خود قلعه از سرو ساخته شده است و برگ‌های طلایی برای دکوراسیون آن به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. زمانی که زیبایی این قلعه را تحسین می‌کنید، بررسی سایر جوانب آن را فراموش نکنید، زیرا سقف آن از موزاییک‌های طلایی پر شده است. این مکان که در سال 1603 بنا گردیده متعلق به مؤسس حکومت توکوگاوا بوده است. این مجموعه دارای ساختمان های متعددی است که شامل تعداد زیادی آثار هنری مهم هستند. حاکم وقت کیوتو در آن زمان، دستور داد که نجارها سالن‌های آن را با کف‌پوش‌هایی بپوشانند تا صدای پا را انعکاس دهد. همچنین، هدف او شناسایی افرادی بود که قصد سوءقصد و خرابکاری داشتند. در واقع صدای منعکس شده باعث می‌شد تا نگهبانان از حضور اشخاص غریبه مطلع شوند و اقدام به دستگیری آنها کنند. طراحی قلعه نیجو به این‌گونه بود که در کف‌پوش‌ها یک گیره‌ی اضافی روی چوب نگهدارنده قرار می‌گرفت. در هرکدام از گیره‌ها دو سوراخ وجود داشت که میخ‌های آهنی را در آن جای‌گذاری می‌کردند و وقتی شخصی روی تخته‌ها راه می‌رفت، گیره بالا و پایین می‌شد و سبب می‌شد تا میخ‌ها به گیره ساییده شوند و صدای بسیار بلندی ایجاد می‌کردند. رد شدن ازآنجا به‌قدری سروصدا تولید می‌کرد که کسی جرات راه رفتن در آن مکان را نداشت. لذا نگهبانان و افراد حکومتی به طرز خاصی راه می‌رفتند تا مشخص شود که غریبه نیستند.قلعه نیجو دارای برج‌ها، خندق‌ها و ساختمان‌های متعدد بوده است و به عنوان مقر حکومتی نیز از آن استفاده می‌شده است.
قلعه نیجو را می‌توان به 3 منطقه تقسیم کرد. منطقه اصلی دفاعی «هونمارو» (Honmaru)، منطقه دوم دفاعی «نینومارو» (Ninomaru) و قسمت باغ که 2 منطقه قبلی را در برگفته است. تمام زمین قلعه و منطقه هونمارو توسط خندق‌ها و دیوارهای سنگی احاطه شده‌اند. بازدیدکنندگان قلعه نیجو می‌توانند از سمت شرق قلعه و دروازه‌ای بسیار بزرگ وارد آن شوند. با وارد شدن به داخل قصر از دروازه «کارامون» (karamon) که یک نوع دروازه چینی است، عبور خواهید کرد. این دروازه ورودی منطقه نینومارو است، جایی که جذاب‌ترین قسمت قصر یعنی قصر نینومارو در آنجا قرار دارد.
کاخ نینومارو به عنوان اقامتگاه و محل کار «شوگان» در زمان بازدیدش از کیوتو مورد استفاده قرار می‌گرفت. این کاخ که به صورت اولیه خود باقی مانده است، از ساختمان‌های گوناگونی تشکیل می‌شود که به وسیله راهروهای سرپوشیده‌ای به هم متصل می‌شوند. کف این راهروها با کف‌پوشی که به «بلبل» شهرت دارد پوشیده شده است. علت این نام‌گذاری جیر جیر کردن آن هنگام قدم بر داشتن، به عنوان یک وسیله امنیتی در برابر مهاجمان بود. داخل اتاق‌های کاخ با کف‌پوشی نرم پوشیده شده و سقف‌ها و درهای کشویی نقاشی شده آن زیبایی خاصی را به نمایش می‌گذارند.
مسیر گردش بازدیدکنندگان از اتاق‌های انتظار و اتاق‌های ملاقات رسمی متعددی می‌گذرد. تنها والامقام‌ترین بازدیدکنندگان اجازه ورود به اتاق ملاقات اصلی، جایی که شوگان بر سکویی بلندتر از زمین می‌نشست را داشتند. در طی این ملاقات‌ها محافظین وی در کمدهای پنهان می‌شدند. بازدیدکنندگانی با مقام پایین‌تر تنها اجازه ورود به اتاق‌های اطراف، بدون نمای مستقیم شوگان را داشتند. داخلی‌ترین اتاق‌ها نیز ادارات و اتاق‌های محل زندگی را تشکیل می‌دهند. البته این اتاق‌ها تنها مخصوص شوگان و ملازمین زن او بود.
خارج از قصر و باغ نینومارو، یک باغ سنتی با نمای ژاپنی، حوضچه‌ای بزرگ، سنگ‌های زینتی و درختان کاج آراسته شده قرار دارند. هونمارو که دایره دفاعی اصلی به شمار می‌رفت و محوطه دومین مجموعه کاخ و یک محافظ قلعه پنج طبقه بود. البته هر دوی این سازه‌ها در آتش سوزی قرن 18 فرو ریخته و هرگز بازسازی نشدند. بعد از سقوط شوگان‌ها، اقامتگاه امپراتوری از کاخ امپراتوری «کاتسورا» (Katsura) به هونماروی قلعه نیجو منتقل شد که امروزه آن را تحت عنوان کاخ هونمارو می‌شناسیم.
برخلاف کاخ نینومارو، کاخ هونمارو به طور معمول به روی مردم باز نیست. البته در مناسب‌های خاصی این مجموعه نیز به روی عموم باز می‌شود. بازدیدکنندگان در روزهای عادی می‌توانند در باغ‌های هونمارو قدم زده و یا از پایه‌های سنگی محافظ قلعه سابق بالا بروند و مناظر بی‌بدیلی از بالای قلعه را تماشا کنند.
هونمارو و نینومارو توسط فضای سبز و درختانی که در مسیر قرار دارند احاطه شده‌اند. درختان گیلاس زیادی درون باغ قصر به چشم می‌خورند و به خاطر تنوع این درختان فصل شکوفه زدن آنها از اواخر ماه مارس تا اتمام ماه آوریل طول می‌کشد. در محوطه قلعه یک باغ آلو نیز وجود دارد که معمولاً از اواخر فوریه تا اوایل مارس شکوفا می‌شود. همچنین باغی به نام «سیریون» (Seiryuen) به سبکی نیم ژاپنی، نیم غربی، ساخته شده در سال 1965 را نیز می‌توانید تماشا کنید که برای رویدادهای فرهنگی مانند مراسم چای مورد استفاده قرار می‌گرفت. باقی فضای سبز قلعه را درختان افرا، ژِنگو و سایر درختانی با خزان باشکوه و زیبا تشکیل می‌دهند که معمولاً از نیمه دوم ماه نوامبر آغاز می‌شود.
نیجو یک قلعه در کیوتو است. قلعه نیجو در سال 1603 به عنوان اقامتگاه رسمی شوگان های توکوگاوا در طول بازدید آنها از کیوتو شروع به ساخت کرد. ساخت و ساز توسط سومین شوگون ایمیتسو در سال 1626 تکمیل شد. او همچنین چندین ساختمان را از قلعه فوشیمی به اینجا منتقل کرد.
