انالوجه روستایی است از توابع شهرستان چادگان، استان اصفهان که تا پیش از شهرستان شدن چادگان جزئی از شهرستان بزرگتر فریدن بوده است. روستای انالوجه حد فاصل شهرهای داران و چادگان بر دامنه جنوب شرقی دالانکوه قرار گرفته است.
روستای انالوجه با قرارگیری در دامنه جنوب شرقی دالانکوه، در حد فاصل شهرهای چادگان و داران واقع شده است. روستا در اصل ایلچه نام داشت که آن را از واژه «ایل» گرفته بودند؛ زیرا اصالت اهالی این روستای ترک زبان به ایل قشقایی شیراز برمیگردد. این نام پس از حدود 300 سال به عناوین ایلانچه و آنالوچه تغییر یافت تا بهشکل متداول امروزی آن، انالوجه رسید.
روستای انالوجه با آب و هوای کوهستانی، زمستانهایی سرد و پربارش دارد و تابستانهای آن خنک و دلپذیر است. یکی از مهمترین دیدنی های روستا، قبرستان تاریخی آن به حساب میآید که با 250 سال پیشینه، از دوره زندیه بهجا مانده و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مردم این روستا ترک زبان بوده و اصالتاً از ایلات قشقایی شیرازی بوده که در قدیمالایام به این منطقه مهاجرت نموده و سکنی گزیدهاند. جایگاه اصلی این روستا تا حدود سیصد سال پیش در میان دشت و مزرعه شافلق در جنوب غربی این روستا یوده که به دلیل ناامنی و سرمای شدید به دامنه کوه در کنار چشمه آب پناه آورده و در مکان امروزی اقامت نمودهاند. نام اصلی این روستا ایلچه بر گرفته از واژه ایل میباشد که در اصل واژهای ترکی به معنای مردم و جماعت است «ایل در جامعه عشایر ایران عبارت است ازاتحادیهای سیاسی متشکل از تیرهها و طوایف عشایری است که به اتکای وابستگیهای خویشاوندی (نسبی، سببی و آرمانی) یا در برهه زمانی خاص، بنا به مصالح و ضرورتهای سیاسی و اجتماعی با هم متحد شده و تشکیل یک ایل را میدهند و معمولاً دارای سرزمین و قلمرو ایلی خاص خود بوده و تحت رهبری و مدیریت شخصی با سمت ایلخان یا ایل بیگ اداره میشدند.»
واژه ایلچه در سیر زمانی چند صد ساله دچار تغییر گویشی گردیده و در مرحله بعدی به ایلانچه و سپس با پیدایش اسناد ثبتی و کتابت رسمی اداری در دوره پهلوی به آنالوچه و انالوجه تغییر یافته و در اسناد رسمی و دولتی به شکل انالوجه درآمده است ولی در اسناد عادی قبل از تشکیل اداره ثبت به شکل ایلانجه نوشته شده است.
مردم این روستا از قدیم علاقهمند به دین اسلام و مذهب تشیع بوده و فعالیتهای دینی در آن رواج داشته و دارای عالمان مذهبی بوده است و قدیمیترین روحانی شناخته شده در این روستا مرحوم آخوند ملا رجبعلی بوده و در برهه بعدی علمای سلسله جلیله سادات موسوی مانند آقا سید اسدالله موسوی و عالم و طبیب آقا سید جلال موسوی و دو فاضل و دانشمند برجسته حضرت آیت اله آقا سید محمد باقر موسوی و آیت اله آقا سید مرتضی موسوی میباشند و حتی در جایگاه قدیمی این روستا در دشت شافلق حوزه علمیه و مساجد بزرگی بوده است. پس از حمله عراق به ایران و در دوران جنگ 950 نفر از این روستای کمجمعیت به جبهه رفتند و 36 نفر در جنگ به شهادت رسیدند.
شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری بوده و عمده محصول کشاورزی آن گندم و جو و سیب زمینی است. کشاورزی این روستا مقداری کشت آبی بوده و در بیشتر اراضی این روستا کشت دیم گندم و جو از زمانهای دور رواج دارد.
قبرستان تاریخی روستای انالوجه در شهرستان چادگان ثبت ملی شد. این قبرستان نهمین اثر ثبتی شهرستان چادگان می باشد .این قبرستان با قدمت 250 سال و بیش از 30 سنگ قبر تاریخی در روستای آنالوچه و در دامنه کوه دالان کوه قرار دارد. پیشینه تاریخی قبرستان به اواخر دوره زندیه برمی گردد.
انالوجه روستایی است از توابع شهرستان چادگان، استان اصفهان که تا پیش از شهرستان شدن چادگان جزئی از شهرستان بزرگتر فریدن بوده است. این روستای زیبا جز جاهای دیدنی چادگان به حساب می آید.
