به گزارش سرویس هنر و رسانه ساعد نیوز، با پیشرفت تکنولوژی تقریباً در قرن 20 ام ساز های موسیقی الکترونیکی مختلفی به وجود آمدند و حضور ساز های سنتی را کمرنگ تر ساختند. در این نوع ساز ها صداهای مختلفی از طریق رابط الکترونیکی ایجاد می شود. از جمله معروف ترین این نوع ساز ها می توان به ارگ اشاره کرد. برای نواختن ساز های الکترونیکی باید تخصص زیادی داشته باشید زیرا نسبت به ساز های دیگر پیچیده می باشند. این دسته از سازها هم دارای انواع متععدی مانند ارگ برقی، ترمین، درام الکتریک، سینتی سایزر، کیبورد، گیتار الکتریک، گیتار بیس و سه تار الکتریک هستند که در ادامه مشاهده خواهید کرد.
در ارگ برقی مدارهای الکترونیک نوسان می سازند یعنی با استفاده از مدارهای پیشرفته الکترونیکی و نت‌های موسیقی قادر به تولید طیف گسترده ای از صداها است.
ترمین بر اساس حرکت دست کار می کند و متشکل از دو اسیلاتور (نوسانگر یا مولد فرکانس رادیویی) است که به دو آنتن وصل شده یک آنتن عمودی که برای تنظیم میزان بلندی صدا ولوم است و دیگری یک آنتن افقی به شکل دایره برای کنترل میزان فرکانسی یا Pitch است. زمانی که دستگاه روشن می شود یک میدان مغناطیسی بوجود می آید و بوسیله حرکت دست و تشخیص این حرکت توسط سنسورهای مجاورتی مقدار و شدت فرکانس تغییر می کند. نت های بالا با نزدیک کردن دست به سمت آنتن افقی و نت ها با صدای بلند با دور کردن دست از آنتن عمودی تولید می شوند.
کارکرد درام‌های الکترونیکی بسیار ساده است. این وسیله دارای یک پدِ رابر (rubber pad) و یا mesh head می‌باشد که در زیر آن سنسور تعبیه شده است. وقتی روی پد ضربه وارد میشود، سنسور مقدار مشخصی از ولتاژ را به منبع صدا می‌فرستد. حال این ماژول صدا از این ولتاژ تغذیه کرده و صدای بخصوصی پخش میکند. این صدا بسته به ویژ‌‌گی‌های ماژول، متفاوت است و می‌تواند صدای درام ، یا cymbal و هر ساز دیگری باشد. همچنین ماژول بنا به میزان velocity و شدت ضربه، داینامیکی تولید میکند که بلندی و کم بودن صدا را تعیین میکند.
کیبوردها با نیروی الکتریکی کار میکنند، و زمانی که کلیدی فشرده میشود، نت ها به صورت دیجیتالی تولید میشوند. نت ها میتوانند برای مدت زمان نامحدودی امتداد یابند.کیبورد ها معمولا قابل حمل هستند. نیازی به تیون (کوک) کردن ندارند و در انواع مختلفی از لحاظ اندازه و کیفیت موجودند. از کیبورد ها می توان برای ایجاد صدای سازهای مختلف استفاده کرد، سازهایی مانند پرکاشن ها، سازهای بادی یا حتی سازهای زهی.
گیتار الکتریک یکی از مدل های گیتار است که تولید صدا از طریق این وسیله به کمک آمپلی‌فایر یا تقویت کننده صوتی انجام می شود. این وسیله که با نام گیتار برقی نیز شناخته می شود، برای اولین بار در دهه 1930 استفاده شد. این نوع ساز با اینکه در موسیقی راک و سبک‌های زیرمجموعه‌ی آن به عنوان ساز اصلی شناخته می شود اما از آن برای سبک های دیگر از جمله متال، هیپ‌هاپ، جز و پاپ نیز استفاده می شود. همچنین ساز گیتار الکتریک برخی مواقع در سبک بلوز نیز به عنوان ساز اصلی استفاده می گردد.
ایده استفاده از این گیتار های الکتریکی را می توان به علت کم حجم بودن صدای گیتار آکوستیک دانست که در بین نواهای دیگر مشخص نبود. به همین خاطر از دانش الکترونیک برای تقویت این نوع ساز استفاده شد. این گیتارها که از دهه 30 میلادی وارد موسیقی شدند، توانستند انقلابی دیگر را در موسیقی و علم صدا ایجاد نموده و در دهه 50 با پیدایش راک اند رول به عنوان یکی از محبوبترین سازها در جهان تبدیل شوند.
این ساز برای تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده می شود، از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریک است، با این تفاوت که بدنهٔ بزرگ تری دارد، دسته و میزان بندی اش بلندتر است، و معمولاً دارای چهار سیم (و گاهی پنج یا شش) است که از نظر تُن، یک اُکتاو پایین تر از گیتار الکتریک، در محدودهٔ بیس کوک می شود. گیتار بیس، هم می تواند دارای پرده بندی باشد و هم نباشد، اما در اکثر موسیقی های عامه پسند، بیس های پرده بندی شده رایج اند.
سه تار الکتریک توسط سلمان محمدی ابداع شده است. ثبت این ساز به سال 88 برمی گردد. سه تار الکتریک اولین ساز الکترونیکی ایرانی محسوب می شود و در نمایشگاه سازهای ابداعی ایران توسط استاد شجریان مورد آزمون و خطا قرار گرفت. آزمایش ها و تکمیل این ساز حدود 11 سال زمان برده است. همانطور که می دانید ساز سه تار از سازهای مضرابی موسیقی ایرانی است که آن را با مضراب و اکثرا با ناخن می نوازند. این ساز هم مانند بقیه سازها متنوع و جذاب می باشد.
برای مشاهده اخبار سلبریتی ها اینجاکلیک کنید.
