پراگ، جمهوری چک
پراگ پایتخت جمهوری چک و ارزشمندترین شهر تاریخی این کشور است. در سال 1992، مرکز تاریخی این شهر به مساحت 866 هکتار در لیست میراث جهانی فرهنگی و طبیعی یونسکو ثبت شد. پراگ کلکسیون منحصر به فردی از مقبره های تاریخی دارد که به همراه سراسر شهر، زیر سلطه شکوه و عظمت قلعه پراگ قرار گرفته اند. این قلعه نمایشگر تمام سبک ها و نهضت های هنری زمان خود می باشد. مرکز تاریخی شهر بر روی سواحل دو طرف رود مولداو (Vltava) واقع شده و از 6 قسمت تشکیل شده، این مناطق مستقل در قرن 18 یکپارچه شده بودند.
جمهوری چک کشوری قاره ای است که در نیم کره شمالی و در منطقه ای معتدل واقع شده. آب و هوای جمهوری چک معمولا معتدل و ملایم است اما در طول سال بسیار متغییر است. تفاوت زاویه تابش خورشید در طول سال باعث می شود که فصولی متفاوت با آب و هوا و بارندگی متفاوت در این کشور پدید بیاید. همانند سایر مناطق معتدل واقع در نمیکره شمالی زمین، در کشور چک نیز سال با زمستانی سرد آغاز می شود و با فصل معتدل بهار، فصل گرم تابستان و سپس فصل خنک پاییز دنبال می شود. با وجودی که شهر پراگ تاریخ آشفته ای داشته، اما در سال های اخیر روند پیشرفت آن استوارتر و مستحکم تر بوده است. صنعت رو به رشد توریسم در کنار اقتصاد استوار این شهر باعث شده است که شهروندانش نسبت به سایر مناطق کشور از وضعیت اقتصادی بهتری برخوردار باشند. در پراگ نرخ بی کاری در حداقل است، فروشگاه ها مملو از اجناس هستند و نماهایی که تا یک دهه پیش در مرز فروپاشی بودند، امروزه بازسازی شده اند. مراکز خرید عظیم جدید و سینماهای چند وجهی در هر گوشه ای از شهر نمایان می شوند. همچنین ساختمان های عظیم و جدیدی برای وقایع ورزشی و اتفاقات مشابه در دست ساخت هستند. سیستم متروی شهر نیز در حال گسترش است و سیستم جدیدی هم برای جلوگیری از وقوع سیل در شهر نصب شده است.
زبان رسمی پراگ، زبان چکی می باشد و اکثر ساکنین آن درک ابتدایی و گاها پیشرفته تری از زبان های انگلیسی و آلمانی دارند. بنابراین در هتل ها، رستوران ها، آژانس های مسافرتی، اماکن تاریخی و بسیاری از فروشگاه ها و مناطقی که نیازمند سرویس دهی هستید، می توانید منظور خود را به انگلیسی یا آلمانی و در مواردی استثنایی به فرانسوی تفهیم نمایید.
کلیسای سنت ویتوس
قدمت کلیسای سنت ویتوس (St Vitus) به ۶۰۰ سال پیش باز می گردد. سنت ویتوس یکی از بزرگ ترین کلیساهای وقفی در اروپای مرکزی است. این کلیسا در فرهنگ و مذهب جمهوری چک اهمیت زیادی دارد و گنجینه ای بزرگ از نقاشیِ قرن چهاردهم به نام قضاوت نهایی (The last Judgment)، مقبره سنت واتسلاو (St Wenceslas) و چارلز چهارم گرفته تا آرامگاه نقره ای سبک باروکِ سنت جان نپوموک (St John Nepomuk)، کلیسای زیبای سنت واتسلاو و شیشه های رنگیِ آرت نوویِ آلفونس موچا (Alfons Mucha) را در خود جای داده است. در نگاه اول، نمای غربیِ کلیسا که در بالای حیاط سوم قرار گرفته است، بسیار گوتیک به نظر می رسد اما در حقیقت درب ورودیِ سه گانه در سال ۱۹۵۳ ساخته شد. درواقع این قسمت یکی از آخرین بخش های ساخته شده ی کلیسا بود. سنگ فونداسیون این کلیسا در سال ۱۳۳۴ توسط امپراطور چارلز چهارم (Charles IV) در بنایی گنبدی شکل با سبک رومی که توسط دوک واتسلاو بنا شده بود، قرار داده شد. معمار اصلی چارلز، ماتیاس از آراس (Matthias of Arras) کار خود را در سال ۱۳۴۴ در گروه کُر، به سبک گوتیکِ فرانسه آغاز کرد اما ۸ سال بعد از دنیا رفت. جانشین آلمانی او، پیتر پارلر (Peter Parler)، یک کهنه سربازِ کلیسای جامعِ کُلن (Cologne) پیش از مرگش در سال ۱۳۹۹، بیشتر بخش های شرقیِ کلیسا را با سبکی آزاد و متعلق به اواخر دوران گوتیک به اتمام رساند. جزئیات رنسانس و باروک در قرن های بعد به این کلیسا اضافه شد. در سال ۱۸۶۱ و در دوره احیای ملی چک بود که تلاش های مشترکی برای اتمام این کلیسای جامع صورت گرفت؛ تمام بخش ها و جزئیات بین درب غربی و گذرگاه کلیسا در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ساخته شد. سرانجام در سال ۱۹۲۹ این کلیسا تقدیس شد.
داخل کلیسا پر از پنجره هایی با شیشه های رنگی است. این پنجره ها توسط هنرمندان برجسته چک در اوایل قرن بیستم ساخته شدند. یکی از آثار هنرمند بزرگ آرت نوو، آلفونس موچا در کلیسای سوم در ضلع شمالی، در سمت چپ درب ورودی قرار گرفته است. این نقاشی زندگی سنت سیرل و سنت متودیوس (Sts Cyril and Methodius) را به تصویر می کشد. در مجاورت این نقاشی یک مجسمه چوبی از مصلوب شدن مسیح به چشم می خورد. این مجسمه توسط فرانتیشِک بیلِک (František Bílek) ساخته شد.
در تقاطع شبستان و جناح کلیسا پنجره جنوبی بزرگ و رنگارنگ قرار گرفته است. این پنجره که قضاوت نهایی را به تصویر می کشد، در سال ۱۹۳۸ توسط مکس اشوابینسکی (Max Švabinský) ساخته شد. در جناح شمالی کلیسا سه درب چوبی با نقوش برجسته ای از قدیسان بوهمیایی وجود دارد. تابلوهای کوچک تر در زیر هر قدیس شهادت آن ها را به تصویر می کشند.
درب سمت چپ سنت ویتوس را در حالی که در دیگی پر از روغن داغ شکنجه می شود نشان می دهد. در کنار این درب شهادت سنت واتسلاو به تصویر کشیده شده است؛ او بر روی یک زانو نشسته است و به دستگیره ای به شکل سرِ شیر چنگ زده است، درحالی که برادر خائنش از پشت نیزه ای را در بدن او فرو می کند. این دستگیره را در سمت دیگر کلیسا که اکنون کلیسای سنت واتسلاو است می توانید ببینید.
از انتهای راهروی کلیسا که دور می شوید با معبد سنت ویتوس برخورد می کنید. گفته می شود سنت ویتوس علاوه بر اینکه یک قدیس بوهمیایی است، حامی بازیگران و افراد معروف است و آن ها را از رعدوبرق، حمله سگ و خواب ماندن حفظ می کند. در همان نزدیکی در کلیسای والِنشتاین (Wallenstein) سنگ قبرهای فرسوده معماران کلیسا یعنی ماتیاس و پیتر پارلِر قرار گرفته است. آن سوی این کلیسای زیبا و سلطنتی یک بالکن زیبا قرار گرفته دارد که طاق ِ آن به شکل شاخه های درختان حکاکی شده است.
بزرگ ترین و زیباترین بخش کلیسا، کلیسای سنت واتسلاو (St Wenceslas) است. دیوارهای این کلیسا با سنگ های جلا داده شده، تابلوهای طلاکاری شده و سنگ های نیمه قیمتی تزئین شده است. نقاشی های دیواریِ قرن شانزدهم زندگیِ پدر مقدس چک را به تصویر می کشند؛ درحالی که نقاشی های قدیمی تر صحنه هایی از زندگی حضرت مسیح (ع) را نشان می دهند.
در قسمت جنوبی کلیسا یک درب کوچک وجود دارد که با هفت قفل، بسته شده است. این درب دارای پلکانی مخفی به تالار تاج گذاری در بالای گُلدن گِیت، جایی که جواهرات بوهمیایی نگه داری می شوند است.
پُل چارلز
برج پِترین
برج پودر
قلعه پراگ
پارک بزرگ و دلباز این مجموعه هم به اندازه ساختمان های آن جذاب و تماشایی است و چشم انداز زیبایی هم به کناره شرقی رودخانه دارد.
میدان ونسلاس، مرکز اقتصادی پراگ
میدان ونسلانس یکی از دو میدان اصلی پراگ است که شهر از آن جا رونق پیدا کرد. این میدان در سال 1348 توسط چالز چهارم به عنوان بازار اسب ساخته شد و از آن زمان به یکی از مهم ترین فضاهای عمومی شهر تبدیل شده است. بخش اعظم تاریخ قرن بیستم چک در میدان ونسلانس اتفاق افتاد. جنبش ها و تجمع های سیاسی در این نقطه از پراگ اتفاق می افتاد. میدان ونسلانس بیشتر شبیه بلوار پر زرق و برق با کافه ها، کلوپ ها، رستوران، هتل ها، مغازه ها و بانک ها است، تا یک میدان قدیمی. این میدان از مکان های دیدنی پراگ در بخش مرکزی آن محسوب می شود که با میدان اصلی شهر و پل چارلز فقط پنج دقیقه فاصله دارد و سه خط مترو در این نقطه توقف می کنند.
ساعت نجومی
تئاتر ملی پراگ
بازدید از باغ وحش پراگ
ساختمان شهرداری
آرامگاه ها و قبرستان ها
تپه پترین
کلیسای بانوی ما قبل از تین
کلیمانینوم و کتابخانه ملی
خانه رقصان
پراگ قرن هاست که به خاطر گستردگی سبک های معماریش شناخته شده است، و آخرین نمونه اش هم خانه رقصان با سبک و ساختار متفاوتش است که توسط معمار چکسلواکیایی، والدو میلونیک و فرانک گری کانادایی خلق شد. این ساختار بی نظیر هر دو عنصر پویا و استاتیک را دارد، و نمایانگر یک بانوی رقصنده است که در آغوش همسرش در حال تاب خوردن است، درست مانند فرد استیر و جینجر راجرز، ستاره های سینما. این ساختمان که در کنار رودخانه ولتاوا و خیابان رسلوا، قرار گرفته است، یک ساختمان خصوصی است، به جز رستورانی که در طبقه هفتم آن است با نام "سلست" که به روی عموم باز می باشد. خانه رقصان در تضاد با معماری کلاسیکی است که اطرافش را احاطه کرده است، که شامل ساختمان هایی با سبک های هنر مدرن، گوتیک جدید و باروک جدید می باشد. این طراحی فوق مدرن به هنگام ساخته شدنش اختلاف نظر ها و اعتراضات عموم را برانگیخت؛ ولی سال ها بعد، پراگ از به نمایش گذاشتن این ساختمان پر زرق و برق به خودش می بالد.