خلاصه داستان اولین امضا برای رعنا
داستان نویسی به نام جهانگیر گلستانه چند سال قبل با همسرش رعنا ازدواج کرده است. آن دو یک پسر به نام نیما دارند که ۶ ساله است. جهانگیر سه کتاب چاپ کرده است اما هیچ کدام از این کتاب ها نتوانسته اند برای او پولی به همراه بیاورند. خانواده در خانه ای اجاره ای که صاحبش از آشنایان قدیم جهانگیر است زندگی و اجاره مختصری می پرداختند، اما طولی نمی کشد که آن دوست قدیمی تماس گرفته و می گوید قصد دارد در خانه اش ساکن شود. این خبر زندگی جهان را به هم می ریزد.
نکاتی درباره فیلم اولین امضا برای رعنا
«اولین امضا برای رعنا» جدیدترین ساخته ی علی ژکان است؛ فیلمسازی که او را از سالهای دور دهه شصت سینمای ایران میتوان به یاد آورد.
الگوی روایی فیلم جدید ژکان دست کم برای نگارنده یادآور درام های خانوادگی رایج و معمولِ همان سال های 60 و 70 است. درواقع اگرچه فیلمساز اجرا و کارگردانی شسته رفته و تمیزی را ارائه کرده اما فیلمنامه تاحدودی نخ نما و کهنه باقی مانده است.فیلم شروع خوبی دارد و دغدغه ها و دنیای زیستی کاراکتر اصلی (علیرضا جلالی تبار) در بافت و لحن کار جاافتاده است. اما به مرور و پس از مقطع جداییِ زن و شوهر، فضا ناگهان انگار عوض میشود و مرکز ثقل متن از دعواها و جدال های زوج که بی پولی و بلاتکلیفی مرد عامل محرک آن است و قرار بوده بحران اصلی درام باشد به مسائل پراکنده و تکه پاره ی دیگری منتقل می شود که فیلم را به سراشیبی می غلتانند.فیلمساز در ابتدا، موفق می شود دنیای ذهنی یک نویسنده ی شکست خورده و مستأصل را تاحدودی باورپذیر جلوه دهد و جلو ببرد اما هرچه درام پیش می رود وجوه کلیشه ای و تکراری در پیکره ی شخصیتی مرد پررنگ تر می شود و در طراحی شخصیت او ضعف ها و نقصان های بسیاری آشکار.به موازات نقصان های شخصیت پردازی، واقعه هایی که در داستان رخ می دهند نیز به مرور نخ نماتر می شوند و در مقطعی کار به جایی میرسد که آن را فاقد هرگونه منطق روایی می بینیم. مثلاً آشنایی جهانگیر با مرد متمولی که قصد دارد داستان زندگی پدرش را به رشته تحریر درآورد اگرچه در ابتدا موقعیت جالبی به نظر می آید اما ژکان نتوانسته آن موقعیت را به درستی به داستانی منسجم و واجد کارکرد در درام تبدیل کند و چنین نقطه عطفی آنقدر که باید مهم و برجسته نمی شود و نمی تواند ریتم کار را از رکود و یکنواختی اش خارج کند.همچنین به نظر می رسد وقتی جهانگیر برای پیدا کردن رعنا (شهرزاد کمالزاده) به ترکیه میرود قرار است اتفاق خاصی رخ دهد که او و مخاطب را با غافلگیری جدیدی مواجه کند اما باز هم تیرمان به سنگ می خورد. فیلم عملاً تا همان جایی پیش می رود که مرد زنش را طلاق می دهد و بعد از آن دیگر رکود مطلق است و هیچیک از داستانک های فیلم (مثلاً پیشنهاد صاحبخانه ی مرد برای ازدواج جهانگیر با دخترش، یا پیشنهاد کاری عجیبی که به جهان می شود) این رکود را در هم نمی شکنند.همانطور که گفته شد، «اولین امضا برای رعنا» فیلمیست متعلق به دورانی دیگر. شاید اگر چنین فیلمی را در سالهای میانی دههی شصت میدیدیم جذابیتهایش برایمان بیشتر بود اما حالا و در میان خیل عظیمی از درامها و ملودرامهای تکراری خانوادگی که فیلمنامههای پیچیده تری هم دارند، تماشای فیلمی چون «اولین امضا...» آنقدرها تکاندهنده و وسوسه انگیز نیست. شاید از بارزترین و به یادماندنی ترین نمونه های چنین فیلم هایی بتوان از فیلم «پاییزان» نام برد.اما نکتهای را نباید فراموش کرد؛ «اولین امضا ...» فیلم ناموزونی نیست. درام هرگز دچار چندپارگی و تغییرلحن نمی شود. اجرای تمیزی دارد و شاید عنصر خارق العاده ای در آن دیده نشود اما به لحاظ اجرا و میزانسن عیب و ایرادی هم ندارد. بازیهای خوبی دارد و فیلمساز توانسته است فیلم شریفی بسازد و به شیوه ی خود پیام اخلاقی مد نظرش را نیز در لایه های زیرین متن آن بگنجاند.اما یکی از ایرادهای دیگر درام پایان بندی آن است. علی ژکان یک پایان خوش تحمیلی را برای فیلمش در نظر گرفته است؛ پایانی که شاید خیال تماشاگر را راحت کند و او را با خاطری آسوده به خانه بفرستد اما در منطق روایی فیلم نمیگنجد؛ خصوصاً پس از ترسیم چنین فراز و فرودهایی برای کاراکترهای اصلی. درواقع هیچ کنش مهمی از سوی جهانگیر رخ نمی دهد که بتواند همسرش را مجاب به بازگشت به زندگی کند؛ آن هم زنی را که از همه چیز فرار کرده و آنقدر خسته و افسرده به نظر می رسد که نمی توان به این راحتی ها نرمش و اغماضی را برایش متصور شد.«اولین امضا برای رعنا» شاید فیلم خوبی نباشد؛ اما فیلم محترمی ست. فیلمی شریف که یادآور آثار فیلمسازان دهه ی شصت است. فیلمسازانی که با اندک بضاعت خود آثاری مبتنی بر اخلاق و در جهت تحکیم بنیان خانواده می ساختند.
کارگردان فیلم اولین امضا برای رعنا
علی ژکان متولد ۱۳۲۹ در تهران کارگردان و هنرپیشه است. کارش را در سینما از ۱۳۴۵ به عنوان سیاهی لشکر در فیلم ها شروع کرد در سال ۱۳۴۷ دوره بازیگری را در گروه هنر ملی وزارت فرهنگ و هنر گذراند سپس به بازی در تئاتر روی آورد و از سال تا در نمایش های ذیل بازی کرد: سگی در خرمن جا، استثناء و قاعده، آنکه گفت آری و آنکه گفت نه، قصه حریر و مرد ماهیگیر، تامارزوها در جنگل. فعالیت سینمایی حرفه ای را در سال ۱۳۵۱ با بازی در فیلم جاده آغاز کرد.وی هم اکنون رئیس مجمع فیلم سازان ایران است.او کارگردانی فیلم های سینمایی اولین امضا برای رعنا، چهره به چهره، عیسی می آید، سایه به سایه، دخترک کنار مرداب و مادیان را برعهده داشته است.
بازیگران فیلم اولین امضا برای رعنا
علیرضا جلالی تبار، محمدرضا هدایتی، شهین تسلیمی، شهرزاد کمال زاده، فلور نظری، شقایق رهبری، نادر نادرپور، محسن عبداللهیان
ساير عوامل فیلم اولین امضا برای رعنا
علی ژکان، فرشاد خالقی، فرید پیرایش، علی ژکان، امیر بنایی، جعفر صمدی، کاوه ایمانی، آرش قاسمی، هادی قالیخانی، لادن کسرایی، حسین اولیایی زاده
مشخصات فیلم اولین امضا برای رعنا
- ژانر :اجتماعی
- زبان : فارسی
- امتیاز IMDb: امتیاز 6.1 از 10
معرفی فیلم لتیان
