معرفی فیلم بوفالو

خلاصه داستان بوفالو

شکوفه و پیمان ( سهیلا گلستانی و هومن سیدی ) پس از اینکه مرتکب دزدی می شوند، به شهر انزلی می روند تا فردی را ملاقات کرده و اموالی که به سرقت برده اند را به فروش برسانند. اما در این میان بر اثر یک اتفاق پیمان جان خود را از دست می دهد و...

نکاتی درباره فیلم بوفالو

بوفالو روايت يك زوج جوان است كه پس از سرقت از طلافروشي تصميم به فرار مي گيرند. آنها به ملاقات مردي در شمال مي روند اما حوادثي كه برخي از آنها خودخواسته هم هست باعث مي شود تا نقشه هايشان نقش برآب شود... اين فيلم حقيقتا اين پتانسيل را داشت كه براي سينماي ايران يك درام جذاب تند و تيز بسازد. ساختارشكن باشد و حتي قواعد ژانر را زيرپا بگذارد و سرانجام قصه اي منطقي و دلنشين تحويل تماشاگر دهد. روندي كه هرگز اتفاق نمي افتد. در واقع معرفي كاراكترهاي فيلم بوفالو به گونه اي عجيب در استحاله فرو مي روند. زوج هاي سرخوش اول فيلم كه دست به يك سرقت هيجاني مي زنند در ادامه آدم هاي منفعل رذلي جلوه گري مي كنند كه مي توانند از مرگ يكديگر نيز راضي باشند.سكانس افتتاحيه فيلم بوفالو براي تماشاگر جذاب و شروع فيلم تند و سرخوشانه است. پيمان و شكوفه به عنوان يك زوج جوان با همه بي مغزي و كله خرابي شان مي توانند تماشاگر را با ماجرايشان سرگرم كنند اما اين يك روي سكه است. اين ريتم تند و جذاب و سرخوشانه در بيست دقيقه ابتدايي فيلم يكهو گويي صاعقه بر سرش وارد شده باشد از كار مي افتد. با ورود بهرام به قصه و همچنين مكان فيلم يعني مرداب اين كندي و تكرار اوج مي گيرد تا جايي كه حوصله تماشاگر سر مي رود. ديالوگ ها مدام تكرار مي شوند و داستانك هاي احمقانه اي سرو شكل مي گيرند كه همگي البته مي خواهند نتيجه سيري ناپذيري مادي و طمع را جلوه گري كنند كه البته بدليل نبود منطق در عناصر داستان بي سروته ارائه مي شوند.مهمترين ضعف فيلم دروغ گويي به تماشاگر است. داستان اصلي فيلم مربوط به دزدي هومن سيدي و سهيلا گلستاني(در نقش هاي پيمان و شكوفه) است. خب طبيعي است كه داستان اصلي داراي تحرك و سرخوشي است. نفس عمل زشت و قبيح است اما اين كنجكاوي را براي تماشاگر برمي انگيزاند كه حالا قرار است چه شود و اين زوج در مسافرت به مرداب و فرار قرار است با چه داستانك هاي مهيج ديگري روبرو شوند؟شوربختانه ديگر قرار نيست هيچ داستانك هيجان انگيزي در بوفالو روايت شود. اگرهم يكي دونماي مهيج مي بينيم هر دو از سر بي منطقي و غيرقابل باور است. همين بي منطق بودن ماجراها كندي غريبي براي بوفالو به ارمغان مي آورد. براي مثال پيمان بر سرهيچ و پوچ مي ميرد. باور نكردني است. اما اين جوان دزد سرحال و پر شرو شور بر سر يك شرط 20 هزار توماني تصميم مي گيرد فاصله اندك تا پايه هاي پل مرداب را شنا كند. پس از آن همين دزد ماجرا براي اثبات هيچ چيز يك شرط احمقانه مي بندد و زيرآبي مي رود و دست بر قضا ريق رحمت را سر مي كشد و مي ميرد. اين در حالي است كه همسر جوان و دزد دوم ماجرا كه اوهم سر پر از شر و شوري دارد هيچ واكنش خاصي نسبت به مرگ شوهرش ندارد. شيون نمي كند و صورت نمي خراشد. چرا كه سهم بيشتري از محموله دزدي به او مي رسد.اين ها را هم اضافه كنم كه صحنه هاي مرگ پيمان و كلا صحنه هاي زيرآب تكنيكال و به روز است. اما اين جاذبه هاي بصري براي داستانك هاي احمقانه و يا شايد كودكانه خرج شده و هيچ هيجاني را به فيلم نمي دهند. اصلا پس از مرگ پيمان است كه ديگر فيلم تمام مي شود. بهرام بوفالو و شكوفه چه حرفي براي گفتن دارند؟ نمادپردازي ها نيز حقيقتا روي اعصاب است. كاوه سجادي پيش از اين گفته بود بوفالو قصه اي است كه جزئيات را فرياد مي زند. خب اين فرياد در جزئيات كي و كجا اتفاق افتاده است؟ مرداب كه محل سكون و كندي فيلم است داراي چه جزئيات قابل طرحي است؟ رابطه بهرام و شكوفه مثلا چه جزئياتي مي تواند داشته باشد؟ به نظر مي رسد سجادي خواسته در يك قدم بزرگ يك فيلم مدرن و شايد پست مدرن رو كند و يا حتي خواسته به قول معروف قواعد را زيرپا بگذارد و ساختار شكني كند اما نتيجه يك فيلم عادي بي ربط از كار درآمده است.عجيب تر اينكه كارگردان فيلم از چنين داستاني قصد دارد مابه ازاي اجتماعي درست كند و بخورد خلق الله بدهد. طمع چيز بدي است. حرفي در آن نيست. اما با رمل و اسطرلاب نيز نمي توان داستانك هاي بي ربط بوفالو را بهم ربط داد.از منظر فني نيز عليرضا برازنده در مقام مدير فيلمبرداري يك پسرفت عجيب از خود نشان داده است. هيچ چيز خاصي حداقل از بعد تكنيكال در فيلم نمي بينيم و همان فيلمبرداري صحنه هاي داخل آب نيز فداي داستان بي ربط آن مي شود. نورپردازي و صدا و تصوير همانقدر بي حس و حال است كه تغيير غريب رفتارهاي بازيگري! پيمان و شكوفه از وقتي به مرداب مي رسند آدم ديگري مي شوند. بهرام بوفالو بابازي پرويز پرستويي به هرحال مي خواهد يا هردو زوج يا يكي از آن دو را دور بزند اما حالا كه يكي از ميان رفته قرار است چه بكند؟ در اين اوضاع و احوال سروكله يك كاراكتر ديگر هم پيدا مي شود. يعني در داستاني كه قدرت روايت دو كاراكتر را نيز ندارد به يكباره سقف آسمان سوراخ مي شود و پانته آ پناهي وارد داستانك هاي بي ربطي مي گردد.سكانس مردن پيمان و پس از آن را به ياد بياوريد. بهرام و شكوفه براي پيدا كردن جنازه پيمان به درو ديوار مي زنند و در اين ميانه ها است كه سروكله كاراكتر بي ربط زن دوم ماجرا پيدا مي شود. او مي آيد؛ مي رود؛ بدون اينكه هيچ تاثيري حداقلي در اين داستانك داشته باشد. در تب و تاب پيدا كردن جنازه پيمان از آب اما زندگي كند و بي منطق در مرداب ادامه دارد. و اصلا از هنگامه مردن پيمان است كه ديگر فيلم از همان تب و تاب ابتدايي مي افتد و 70 دقيقه انتهايي فيلم را به نماد گرايي اختصاص مي دهد. امضاي كاوه سجادي حسيني بسيار پرمدعا است. فيلم او نه فرهنگ ساز است و نه فيلم سرراست. شايد بتوان گفت بوفالو يك اثر تمريني و در درجه بعد تجربي است.اما در كل حقيقتا فيلمي مغشوش است.اما بازيگران فيلم نيز به تبع همين كارگرداني ضعيف كاوه سجادي و فيلمنامه پر از نقص او و تايماز افسري؛ بازي هايشان يكدست از كار درنيامده است. هومن سيدي البته در سكانس هاي اول فيلم گليم خودش را از آب درآورده است. پرويز پرستويي نيز به هرحال خود هميشگي اش است. هرچه سيدي سرخوشانه و مشنگ و كله خراب نقشش را پررنگ مي كند اين شخصيت بهرام بوفالواست كه توسط پرويز پرستويي بسيار تودار؛ مرموز و معمايي ارائه شده است. در كنار اين دو بازي سهيلا گلستاني اصلا به چشم نمي آيد. او نه در سكانس هاي اوليه توانسته همپاي هومن سيدي پرانرژي ظاهر شود و نه در سكانس هاي مرداب نقش يك زن جوان طمعكار و حيله گر را بپروراند. جداي از اين حضور پانته آ بهرام در كنار سهيلا گلستاني معلوم نيست براي طرح كدام داستانك ماجرا انجام گرفته است؟ تماشاگر يك مرداب مي بيند. يك جوان دزدي كه درآن غرق شده؛ محموله ي سارقين؛ دو زن و يك بهرام بوفالو! قرار است داستان پس از مرگ پيمان به كجا برسد؟ متاسفانه به هيچ جا.سينماي ايران هنوز براي پيشكسوت ها و نام هاي آشنايش احترام قائل است. بوفالو اگر ديده شود بازهم به اعتبار پروز پرستويي است. شوربختانه او نيز در داستان نصفه و نيمه و پرمدعاي كارگردان فيلم درخشش هميشگي اش را ندارد. و در نهايت اينكه بوفالو يكي از ضعيفترين و يكي از پرمدعاترين فيلم هاي سال 94 است.

نکات مثبت فیلم

واقعا نمی شود نکته مثبتی درباره « بوفالو » ذکر کرد. فیلم قرار هست پیامهای اخلاقی در مورد طمع و موارد اینچنینی دهد اما به حدی بد پرداخته شده اند که تمام این ظرفیت ها به هدر رفته.

نکات منفی فیلم

نقطه شروع داستان فیلم که پس از غرق شدن پیمان اتفاق می افتد، بسیار بی منطق و عجیب و غریب است. این بخش آغازین فیلم مقدمه ای است بر اتفاقات بی منطق دیگر که در طول داستان رخ می دهد و به سختی می توان از وقوع آنها دفاع کرد. تغییر رفتاری شخصیت های داستان و انگیزه هایشان نیز در طول داستان پرورش داده نمی شوند و در بدترین فرم ممکن به تصویر کشیده شده اند.کارگردانی « بوفالو » نیز ضعف های ریز و درشت فراوانی دارد. دیدگاه سجادی حسینی به آدمهای داستانش دیدگاهی به شدت سنتی و مبتنی بر قوانین « سیاه و سفید » در شخصیت پردازی هست. آدمهای « بوفالو » یا خوب هستند یا بد. اینکه در سینمای مدرن آدم با چنین شخصیت هایی مواجه شود و کارگردان آنان را تبلوری از جامعه پیرامونش بپندارد، اتفاق عجیبی هست؛ به همه اینها شخصیت تارا را هم اضافه کنید که مشخص نیست چه کارکردی در داستان دارد!مشکل سنتی آثار این روزهای سینمای ایران یعنی تدوین، در « بوفالو » هم وجود دارد. فیلم با اینکه زمانی حدود 90 دقیقه دارد، اما ابدا کشش همین مقدر زمان را هم ندارد و برای پُر کردن دقایق فیلم به نماهای زائد و بی کلام روی آورده که نه به پیشبرد داستان کمک می کنند و نه زیبایی شناسی اثر را تقویت می کنند.بازیگران فیلم هم در اینجا بازیهای ضعیف تری از خود به نمایش گذاشته اند. پرویز پرستویی از روزهای خوبش در سینما فاصله گرفته و هومن سیدی و سهیلا گلستانی نیز درخشان نیستند. ترکیب سیدی و گلستانی هم در فیلم در نوع خودش جالب هست!

کارگردان فیلم بوفالو

کاوه سجاد حسینی متولد شهر تهران در سال 1356 می باشد و سالها به عنوان دستیار کارگردان فعالیت کرده تا اینکه اولین فیلم بلندش را به نام « شب بیرون » در سال 1392 ساخت. « بوفالو » دومین ساخته بلند سجاد حسینی می باشد.

بازیگران فیلم بوفالو

پرویز پرستویی، سهیلا گلستانی، پانته آ پناهی ها، سیامک ادیب، محمدرضا فتحی ،هومن سیدی

دیگر عوامل فیلم بوفالو

تهیه کننده: همایون اسعدیان، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، تدوین: آرش زاهدی، اصل صدابردار: مهران ملکوتی، طراح صحنه و لباس: کامیاب امین عشایری، طراح گریم: مهرداد میرکیانی، مشاور تدوین: بهرام دهقانی، مجری طرح و برنامه ریز: ژرژ هاشم زاده، مدیر تولید: مجید کریمی، مدیر تدارکات: سجاد رحیمی، دستیار اول کارگردان: امین قوامی، دستیار دوم کارگردان: کریم امینی، دستیار سوم کارگردان: پدرام جلالی، منشی صحنه: آناهید روستا، عکاس: نوید سجادی حسینی، جلوه های ویژه: آرش آقابیگ، سرمایه گذاران: بابک اسدی، شهین محمدی

مشخصات فیلم بوفالو

• ژانر :اجتماعی
• زبان : فارسی​​​​​​
• امتیاز IMDb: امتیاز 3.3 از ۱0
  معرفی فیلم کار کثیف