معرفی کتاب یادداشت‌های یک دیوانه اثر نیکلای گوگول

شنبه، 03 مهر 1400 زمان مطالعه 7 دقیقه

یادداشت‌های یک دیوانه مجموعه داستان‌هایی با طعم طنز، اما طنزی انتقادی است. داستان اول با عنوان کتاب است، داستان زندگی کارمندی است که رئیسش از او راضی نیست چون کارش را درست انجام نمی‌دهد.

درباره کتاب یادداشت های یک دیوانه

کتاب یادداشت های یک دیوانه، مجموعه ای از داستان های کوتاه اثر نیکلای گوگول است که اولین بار در سال ۱۸۳۵ منتشر شده است.
این کتاب شامل هشت داستان کوتاه است:
۱- یادداشت های یک دیوانه، ۲- بلوار نیفسکی، ۳- شنل، ۴- دماغ، ۵- کالسکه، ۶- مالكين قدیمی، ۷- ماجرای نزاع ایوان ایوانوویچ و ایوان نیکیفوروویچ ، ۸- ایوان فیودوروویچ اشپونکا و خاله اش.
در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «وجه مشخصه داستان های گوگول سادگی قصه نویسی، ویژگی قومی، امانت محض نسبت به زندگی، و بکر بودن و سرزندگی خنده آور آن هاست که همیشه تحت تأثیر احساس عمیق غم و دلتنگی قرار می گیرد. همه این ویژگی ها یک منبع دارند: گوگول شاعر است، شاعر زندگی حقیقی. اولین تأثیری که هر یک از قصه های گوگول بر خواننده می گذارد این است که با خود بگوید: «چقدر همه این ها ساده، عادی، طبیعی، و حقیقی است، و در عین حال چقدر بکر و تازه.» این سادگی قصه نویسی، این صراحت لهجه، این پرهیز از نمایش پردازی، این پیش پاافتادگی و معمولی بودن اتفاقات قصه ها، علائم حقیقی و قطعی خلاقیت هستند: این شعری حقیقی است، شعر زندگی خود ماست. تقریباً همه قصه های گوگول کمدی های سرگرم کننده ای هستند که با هیچ و پوچ شروع می شوند، با هیچ و پوچ ادامه می یابند، و به اشک ختم می شوند، و در پایان، زندگی نام می گیرند. قصه هایش همگی همین طورند: اولش سرگرم کننده، سپس غم! زندگی خود ما هم چنین است: اولش سرگرم کننده، و بعد غم. چقدر شعر، چقدر فلسفه، و چقدر حقیقت در این جا نهفته است!» در مقدمه ی مترجم آمده است: «بلینسکی او (گوگول) را پدر نثر روس می نامد، تورگینف می گوید: "ما همه از زیر شنل گوگول بیرون آمده ایم." فرانک اوکانر به او لقب پدر قصه ی کوتاه می دهد و میرسکی، از لحاظ خلاقیت، او را هم تراز شکسپیر و بلکه بالاتر از او می داند.... آدم های قصه های گوگول از آسمان فرود نیامده اند، نه شیطانند و نه فرشته. نمی شود قابشان کرد و به دیوارشان آویخت... آدم های قصه های گوگول زنده هستند و زندگی می کنند.... اما اهمیت گوگول در تاریخ ادبیات از مرز قصه هایی که نوشته است بسیار فراتر می رود.»

خلاصه کتاب یادداشت های یک دیوانه

کتاب یادداشت های یک دیوانه داستان، زوال عقلی کارمندی زیر دست است که همه ی سعی و تلاشش را برای جلب توجه زن مورد علاقه اش می کند. داستان کتاب که در دوره ی حاکمیت سرکوب گرانه ی نیکلای اول نیز می گذرد.یادداشت های یک دیوانه را، یک دیوانه ننوشته است، بلکه مرد عاقلی آن را به نگارش در آورده است که دنیا را جور خنده داری می بیند، که باعث می شود اول بخندید، سپس خنده محو می شود و به جای آن حس تلخی جایگزین آن خنده می شود. این همان طنز تلخ است.موضوعاتی که در این داستان ها به آن پرداخته شده است عبارتند از : نقد نظام اداری و انحرافات و فسادهایی که در این نظام سلسله مراتبی رخ می دهد، تضاد بین واقعیت و رویا و فرار از واقعیت به واسطه دردناکی آن، نقد و بیان رویاهای صعود از سلسله مراتب اجتماعی برای نیل به خوشبختی، هجو خصوصیات شخصیتی بالادستان و زیردستان و ....

درباره نویسنده کتاب یادداشت های یک دیوانه

نیکلای واسیلیویچ گوگول، زاده ی 31 مارس 1809 و درگذشته ی 4 مارس 1852، نویسنده ی اوکراینی الاصل روس بود.گوگول در روستای ساروچینتسی واقع در اوکراین کنونی به دنیا آمد. او در کودکی به عمویش در اجرای نمایش هایی به زبان اوکراینی کمک می کرد.گوگول در سال 1820 به مدرسه ی هنری نیژین رفت و تا سال 1828 در آن جا ماند. او در همین مدرسه، نویسندگی را آغاز کرد و به بازیگری نیز علاقه مند شد. گوگول در سال 1831 اولین مجموعه از داستان های خود را به چاپ رساند و خیلی زود با بازخوردهای بسیار مثبتی رو به رو شد. او بعد از این، داستان ها و نمایشنامه های متعددی نوشت که همگی در زمره ی آثار موفق ادبیات روسیه قرار دارند.وی در شب 24 فوریه ی 1852 برخی از دست نویس های خود را سوزاند. اندکی پس از این اتفاق، نیکلای گوگول به بستر رفت، هیچ غذایی نخورد و نه روز بعد چشم از جهان فرو بست.

نیکلای گوگول

درباره مترجم کتاب یادداشت های یک دیوانه

خشایار دیهیمی مترجم و ویراستار آثار فلسفی ست. او صدوبیست عنوان کتاب ترجمه کرده و ویراستاری بیش از نود کتاب را انجام داده است. از ترجمه های او می توان به مجموعه کتابهای نسل قلم، فلسفهٔ غرب، یادداشتهای یک دیوانه ودیالکتیک تنهایی اشاره کرد.خشایار دیهیمی سال ۱۳۳۴ در تبریز به دنیا آمد. خود وی می گوید از کودکی به کتاب علاقه داشته و حتی خواندن و نوشتن را قبل از مدرسه رفتن فرا گرفته است. وی دارای مدرک مهندسی شیمی است.او در سال ۱۳۵۸ با نشریه جنبش متعلق به علی اصغر حاج سیدجوادی همکاری کرد. دیهیمی در سال ۱۳۶۵ در انتشارات انقلاب اسلامی مشغول به کار شد و مسوول ویرایش کتاب «تاریخ تمدن» بود. پس از آن در انتشار نشریه نگاه نو با محمدتقی بانکی و علی میرزایی به عنوان دبیر شورای نویسندگان همکاری کرد. اگر چه به علت اختلاف با بانکی پس از ۵ شماره از دبیری شورای نویسندگان کنار رفت ولی با با نوشتن و ترجمه کردن به همکاری با نگاه نو ادامه داد.دیهیمی سابقهٔ تدریس در موسسه رخداد تازه و موسسه پرسش را نیز داراست. مجموعهٔ «تجربه و هنر زندگی» به سرپرستی این مترجم در نشر گمان در حال ترجمه است.

قسمتی از کتاب یادداشت های یک دیوانه

حقیقتی است که هیچ چیز همچون دیدن زیباییِ تباه شده در اثر نفس های هرزگی و فساد و تعصب غم آلود ما را برنمی انگیزد.
چقدر خوب بود که زشتی خود راه هرزگی و عیاشی را در پیش می گرفت، اما ن زیبایی، نه زیبایی لطیف و شکننده… در اندیشهٔ ما زیبایی تنها با بی آلایشی و معصومیت همراه است. (کتاب یادداشت های یک دیوانه – صفحه ۶۶)

دنیای ماچه دنیای شگفتی است! سرنوشت چه
بازی های عجیب و رازهای ناگشوده ای دارد! آیا
ما هرگز به آرزوهایمان دست می یابیم؟
آیا ما هرگز آنچه را که تمام تلاشمان وقفش می شود فرا چنگ می آوریم؟
در این دنیا همهٔ اتفاقات مسیری وارونه دارند. دست تقدیر به یک نفر یک جفت اسب زیبا می بخشد، و او با بی تفاوتی آن ها را سوار می شود و نسبت به زیبایی شان کاملاً بی اعتناست، درحالی که فرد دیگری که قلبش در آتش عشق به اسب ها می سوزد، مجبور است پیاده راه برود و خود را تنها با بهصدا درآوردنِ زبانش هنگام تماشای اسب هایی که می گذرند، اقناع کند. یکی آشپزیِ فوق العاده دارد، اما افسوس دهانش آن قدر کوچک است که حتی دو لقمه گوشت را نمی تواند تویش جا بدهد، و دیگری دهانی به بزرگی گنبد ستاد فرماندهی ارتش دارد، اما افسوس مجبور است فقط با نوعی غذای سیب زمینی آلمانی بسازد. راستی که سرنوشت چه بازی های عجیبی دارد! (کتاب یادداشت های یک دیوانه – صفحه ۹۴)

هیچ چیز در این دنیا پایدار و ابدی نیست. حتی خوشی های ما لحظه به لحظه رنگ می بازند و هرگز در لحظهٔ دوم چون لحظهٔ اول شاد نیستیم و لحظهٔ بعدش نیز کاملاً به حال عادی و همیشگی بازمی گردیم. درست مانند امواجی که در اثر انداختن سنگی در آب ایجاد می شوند و رفته رفته محو می شوند. (کتاب یادداشت های یک دیوانه – صفحه ۱۱۸)

آدم باید از هر چیز بهترینش رو بخره، والّا بهتره اصلاً چیزی نخره، چون به دردسرش نمی ارزه. (کتاب یادداشت های یک دیوانه – صفحه ۱۷۷)

جناب شهردار آدم معقولی بود ولی عملاً همهٔ روز خواب بود-یعنی از وقت ناهار تا شام، و از شام تا ناهار. (کتاب یادداشت های یک دیوانه – صفحه ۱۷۷)