معرفی رمان بعد از عشق اثر الیف شافاک

  شنبه، 23 مرداد 1400   زمان مطالعه 6 دقیقه
معرفی رمان بعد از عشق اثر الیف شافاک
بعد از عشق عنوان جدیدترین ترجمه ارسلان فصیحی از الیف شافاک، نویسنده کتاب ملت عشق است. رمانی که درباره زنان و زنانگی و دوره‌ای غمبار و تیره اما گذرا در زندگی زنان عاشق است. این کتاب درباره دوران «بعد از عشق» است.

درباره کتاب بعد از عشق

کتاب بعد از عشق اثر الیف شافاک، رمانی جسورانه، حیرت انگیز و سحرآمیز درباره ی مسائل زنان و دوره ای غمبار و تیره اما گذرا در زندگی عاشقانه ی آن هاست.بعد از عشق به مسائل گوناگون زندگی زنان همچون: عقاید فمنیستی، ازدواج، بچه دار شدن، افسردگی بعد از زایمان، نویسندگی در کنار مادر بودن، بررسی زندگی دیگر نویسنده های زن اشاره دارد.

خلاصه کتاب بعد از عشق

این کتاب به دو صورت روایت می شود. یک داستان و یک گزارش که در متن داستان است. داستان کتاب مربوط به زندگی خود نویسنده و همه ی زن هایی است که قصد ازدواج، بچه دار شدن و… دارند، اما از این بابت دو دل هستند و مدام با خود درگیرند. گزارشات کتاب هم زنان مختلف در طول تاریخ را بررسی می کند. زن هایی که اغلب شباهت زیادی با خود نویسنده دارند.الیف شافاک، با ذهن و قلم توانایش دوره ی بعد از عشق را که یکباره از راه می رسد و موج وار می گذرد و می رود، شرح و بسط داده است و به شکل رمانی مدرن پیش چشم خواننده تصویر می کند. او در میانه ی این همه بدی و نومیدی، به ما امید می بخشد تا بتوانیم تاب بیاوریم و مقاومت کنیم و باز زندگی را، معجزه وار از سر بگیریم.

درباره نویسنده کتاب بعد از عشق

الیف شافاک یا الف شفق (به ترکی استانبولی: Elif Şafak؛ تلفظ ترکی: [eˈlif ʃaˈfak]؛ زادهٔ ۲۵ اکتبر ۱۹۷۱، فرانسه) نویسندهٔ ترکی-انگلیسی است.وی در استراسبورگ فرانسه از والدینی ترک و بریتانیایی به دنیا آمد و پس از جدایی والدین به همراه مادرش به ترکیه بازگشت او از دانشگاه فنی خاورمیانه در آنکارا لیسانس روابط بین الملل و فوق لیسانس مطالعات زنان و دکتری علوم سیاسی گرفت. او در هنگام تحصیل در دوره فوق لیسانس، اولین کتاب داستانش را در سال ۱۹۹۴ و در سال ۱۹۹۷ هم رمان دومش را منتشر کرد. پس از اتمام دوره دکترا به استانبول آمد و آینه های شهر را نوشت. شافاک در سال های ۲۰۰۴–۲۰۰۳ با درجهٔ استادیاری در دانشگاه میشیگان و بعد در بخش مطالعات خاور نزدیک دانشگاه آریزونا مشغول به کار شد و از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ نیز ستون نویس روزنامهٔ زمان بود.«شافاک» در سال ۱۹۹۸ با رمان «پنهان» برنده جایزه «رومی»، که به بهترین اثر ادبیات عرفانی ترکیه تعلق می گیرد، شد. او نشان شوالیه را که از مدال های فرهنگی کشور فرانسه است دریافت کرده و بارها به فهرست نهایی و اولیه جوایز جهانی از جمله جایزه ادبیات داستانی زنان «اورنج» (بیلیز)، جایزه دستاوردهای زنان آسیایی، جایزه مهم «ایمپک دوبلین»، ادبیات داستانی مستقل بریتانیا، جایزه بین المللی روزنامه نگاری و … راه پیدا کرده است.او ۱۰ رمان به انگلیسی و فرانسوی و ترکی منتشر کرده است که برخی از آنها هم به فارسی ترجمه شده است، از جمله: آینه های شهر، شپش پالاس، ملت عشق، شرافت، مرید معمار و حرامزاده استانبول.

الیف شافاک

درباره مترجم کتاب بعد از عشق

ارسلان فصیحی (۱۳۴۰ -) مترجم و ویراستار ایرانی. ترجمهٔ آثار اورهان پاموک (برندهٔ جایزه نوبل) به فارسی از شاخص ترین کارهای او محسوب می شود.فصیحی کار ترجمه را از جوانی شروع کرد و اولین کتابش که از ترکی به فارسی ترجمه شده بود، سفرنامه ای بود به شوروی که هرگز منتشر نشد. کتاب های دیگری نیز در اوایل دههٔ ۱۳۶۰ ترجمه کرد که هیچ کدام چاپ نشد؛ از جمله کتاب کشاورزی و مناسبات ارضی در ایران، اواخر قرن نوزدهم-اوایل قرن بیستم.[۱] در سال ۱۳۶۱ (۱۹۸۲ میلادی) برای تحصیل زبان و ادبیات به ترکیه رفت و اواخر دههٔ ۱۳۶۰ به کشور بازگشت و ترجمه را ادامه داد. حدود ۲۰ کتاب از فارسی به ترکی ترجمه کرد که غالباً جنبهٔ تبلیغی و ترویجی داشتند. داستان های کوتاهی هم از یاشار کمال ترجمه کرد. او قبل از آن که پاموک جایزهٔ نوبل دریافت کند، به ترجمهٔ آثار او پرداخت. فصیحی هم اکنون سرویراستار انتشارات ققنوس است.

قسمتی از کتاب بعد از عشق

یکی از بزرگ ترین مغلطه هایی که بنی آدم ساخته و پرداخته این است که چون تنهایی مخصوص خداست پس همه باید ازدواج کنند. چون زوج زوج سوار کشتی نوح شده ایم، دلیل نمی شود مجبور باشیم همه راه را زوج زوج طی کنیم.

چرا با آن که ازدواج، یک زن و یک مرد لازم دارد، اما از تعبیر «ترشیده شدن» فقط برای زن ها استفاده می شود؟

قاعده ای هست که تا به امروز تغییر نکرده است: مردهای نویسنده را ابتدا «نویسنده» می بینند، بعد «مرد». اما زن های نویسنده را ابتدا «زن» می بینند، بعد «نویسنده».

نوشتن ایجاب می کند که از دیگران قصه بدزدی، از زندگی کلمه کش بروی. نویسندگی بر «گرفتن» بنا شده. گرفتن و دزدیدن. طایفه ی نویسنده ها، مثلا کلاغ هایی که در آسمانِ بی انتها بال می گشایند و دنبال چیزهای براق می گردند، مدام در پیِ «مصالح» است. همین که پیدا کند، می قاپد. همین که پیدا کند، برمی دارد. همین که پیدا کند، می دزدد.

«خانم جان درویش» می گوید: «اطرافت رو یه نگاهی بنداز. چی می بینی؟» آدم هایی که با عجله این طرف و آن طرف می روند، اتوبوس هایی تا دهن پر از مسافر، ساختمان های بی قواره، کوچه های تنگ، بساطی های دستفروشی پر از جنس تقلبی، گوچی ها و ورساچه های ارزان قیمت، بچه های خیابانی که کهنه ی کثیف به دست می کوشند شیشه های ماشین ها را تمیز کنند و پنج شش قروش به جیب بزنند، مامورهای خسته ی شهرداری که برای جمع کردنِ بساطی ها آمده اند، تابلوهای تبلیغاتی که محصولاتِ درخشانِ زندگی های درخشان را معرفی می کنند، شهری نه مدرن و نه سنتی که از تضادهایش سنتزهایی فراهم می آورد، راه بندان، لوله های ترکیده… استانبولی هایی که خودشان را آزار می دهند و استانبول که، علی رغم وجود آن ها، سرپا مانده و این همه هرج و مرج، هرج و مرج، هرج و مرج… دور و برم را که نگاه می کنم، این ها را می بینم. یعنی انتظار دارد چه بگویم؟

این جهانِ بزرگ را باید مثل کتابی باز ببینی. مثل کتابی که در انتظار خواننده اش است. هر روزش را باید جداگانه خواند. نه روی گذشته باید تمرکز کنی، نه روی آینده. اصل این لحظه است. باید صفحه به صفحه پیش بروی.

اسکار وایلد گفته: «مردها خسته که می شوند، ازدواج می کنند. زن ها اما فقط از سرِ کنجکاوی ازدواج می کنند. آخرسر هر دو طرف پشیمان می شوند.»

اگر بپرسند تشبیهی که نویسنده های سرتاسر دنیا خیلی به کار می برند کدام است، حتما جواب این می شود: «تشبیه بچه زاییدن به کتاب نوشتن!»

افسردگی پس از زایمان ساختاری دارد که آدم را یاد مرگ بر اثر بخ زدگی می اندازد. نه می توانی درست بفهمی چیست که آزارت می دهد، و نه باورت می شود که می توانی این مرحله را پشت سر بگذاری. حتی در لحظاتی که هیچ حسی نداری، این فکر که داری آزار می بینی و این احتمال که تو هم اگر اراده کنی می توانی آزار برسانی دست از سرت برنمی دارد. از واقعیت ها یا واقعی بودن نمی ترسی، از احتمالات تنت به لزره می افتد.

شناسنامه کتاب بعد از عشق


دیدگاه ها

  دیدگاه ها
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها