معرفی روستای زیبا و تاریخی شهرستانک

شهرستانک کجاست؟

شهرستانک روستایی از توابع آسارای کرج است و در مرز دو استان تهران و البرز قرار گرفته. فاصله کمی با تهران و کرج دارد، گردشگران بسیاری سالانه به آن جذب می شوند. این روستا جاده ای کوهستانی، دره ای سرسبز، باغ های میوه و کوچه باغ هایی زیبا دارد که در سفرتان می توانید از قدم زدن در آن ها لذت ببرید. از روستایی که در هر صورت برای رسیدن به آن باید به جاده چالوس بزنی، توقعی جز زیبایی محض سراغ دارید؟! مسیر پیچ در پیچ و کوهستانی که تقصیر بیش از نیمی از خاطرات سفرمان به شمال، بر گردن اوست.

تاریخچه شهرستانک

پس از شکل گیری روستا، به دلیل آب و هوای معتدل و خاک مناسب برای کشاورزی و دامپروری، تمام روستاهای کوچک اطراف از بین رفتند و روستای شهرستانک به وجود آمد. گفته می شود در حدود ۴۰۰۰ سال پیش، وجود منبع آب و یک چشمه پر آب در این منطقه، سبب شده است تا مردمی که در کوهپایه های البرز زندگی می کردند، در اطراف رودخانه دائمی شهرستانک، جمع شوند و یک روستا را شکل بدهند؛ البته قدمت ثابت شده این روستا با توجه به یافته های تاریخی، مربوط به قرن ششم است. تا چند ده سال قبل، زمانی که خاک روستا را برای ساخت و ساز زیر و رو می کردند با قبرهایی روبه رو می شدند که به گفته محلی ها، متعلق به زرتشتیان هستند؛ زیرا رو به قبله ساخته نشده اند. پس از شکل گیری روستا، به دلیل آب و هوای معتدل و خاک مناسب برای کشاورزی و دام پروری، تمام روستاهای کوچک اطراف از بین رفتند و روستای شهرستانک به وجود آمد.

معرفی تاریخچه و جاذبه های گردشگری روستای ورکانه

زبان

مردم شهرستانک به گویش شمیرانی زبان مازندرانی صحبت می کنند. حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده است: منطقه قصران باستانی شامل مناطق لاوشان، فشم،میگون، شمشک، گاجره و روستاهای کوهپایه ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشهٔ زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تأثیر یافته است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجهٔ مازندرانی به همان نسبت افزوده می شود، چنان که در لهجهٔ میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر زبان مازندرانی غلبه دارد.

پوشش گیاهی و جانوری شهرستانک

انواع گیاهان دارویی و سبزیجاتی مانند پونه، الک شورک و قارچ کوهی، ریواس و غیره در شهرستانک می رویند که اهالی روستا آن ها را می چینند و خشک می کنند. در هر گوشه ای از این روستای ییلاقی، عطر و بوی این گیاهان و سبزیجات معطر به مشام می رسد و بیننده را مدهوش می کند.

از انواع گونه های جانوری که در شهرستانک زندگی می کنند، می توان به روباه، شغال، خرگوش، آهو، گرگ، قوچ، میش، بز کوهی و کبک اشاره کرد.

جاهای دیدنی شهرستانک

کاخ ناصری شهرستانک

کاخ شهرستانک عمارت ییلاقی ای است که ناصرالدین شاه قاجار در این منطقه خوش آب وهوا ساخته و خیلی وقت ها برای شکار و استراحت در آن اقامت می کرده. کاخ ناصری معروف ترین جاذبه شهرستانک است که برای رسیدن به آن باید مسیری طولانی را پیاده روی کنید. اگر قصد رفتن به کاخ شهرستانک را دارید تصور نکنید با یک عمارت شاهانه طرف هستید، این روزها این کاخ که زمانی جلال و شکوه داشته به خرابه ای بدل شده که دیوارهایش پر است از دیوارنوشته هایی که گردشگران نوشته اند. در و پنجره ها و ستون های شکسته تصویر قشنگی از یک مکان تاریخی نیست. امیدواریم در آینده این عمارت بازسازی و از تخریبش جلوگیری شود.

قلعه دزدبند

روی بلندترین قله کوه شهرستانک، بقایایی از یک بنای تاریخی دیده می شود. تاریخ ساخت این بنا را به دوران ساسانیان نسبت می دهند. اما از این بنا فقط پایه های اتاق ها و قسمتی از سقف یک اتاق باقی مانده است و مشخص نیست کاربری واقعی این بنا در گذشته چه بوده است.

درخت اورس روستای شهرستانک

درختانی با قدمت بسیار که هویتی افسانه ای دارند را اُرس می نامند. درخت اورس شهرستانک که محلی ها آن را هورست هم می نامند به ۲۸۰۰ سال پیش باز می گردد و از دیدنی های روستا به شمار می رود. ارتفاع این درخت به ۱۷ متر می رسد و عرض آن تقریبا ۱۴ متر است.
برای رسیدن به این درخت به سمت جنوب شرقی روستا راهی شوید و به یک مسیر خاکی برسید و بعد از حدود ۲۰ دقیقه این درخت زیبا را خواهید دید. اینجا تابلو راهنمایی ندارد و خوب است برای رسیدن به آن از محلی ها کمک بگیرید.

کتیبه شهرستانک

در کنار کاخ شهرستانک، یک قطعه سنگ بسیار بزرگ با ارتفاع بیش از چهار متر وجود دارد که کتیبه ای روی آن کنده کاری شده است. به گفته مردم روستا در زمان استراحت ناصرالدین شاه در کاخ، این سنگ از صخره مشرف بر کاخ جدا شده و بدون ایجاد خسارتی در کنار کاخ قرار گرفته است. بعد از این اتفاق، شاه قاجار دستور می دهد تا شرح این ماجرا را روی این سنگ بکنند؛ البته نوشته های روی سنگ دیگر خوانا نیست و شما فقط می توانید کنار آن عکس یادگاری بگیرید.

رودخانه و آبشار

از کنار کاخ ناصری رودخانه ای می گذرد که گفتیم از چشمه گله گیله جاری است و راهیِ دل روستا می شود. مسیر ۱۵ کیلومتری را طراوت می بخشد و فضایی روح افزا ایجاد می کند. معمولاً در عکس های روستای شهرستانک ترکیب درختان سر به فلک کشیده را کنار این رودخانه دیده اید.

اگر در امتداد کاخ ناصری مسیر رودخانه را دنبال کنید قبل از رسیدن به چشمه، آبشار کم ارتفاع و عریضی را خواهید دید که سقوط آب چشم نوازی را به شما نشان می دهد و موسیقی دل انگیزی برایتان می نوازد.

تپه شنستون

در گذشته از دامنه کوه ها به عنوان قبرستان استفاده می کردند. با وجود شواهدی که یافت شده است این منطقه در روستای شهرستانک به سکونت چادرنشینان دوران باستانی اشاره دارد.

بهترین زمان برای سفر به شهرستانک

شهرستانک در زمستان، تابستان، بهار و پاییز هم دیدنی است. این روستای هفت رنگ در هر فصلی دیدنی است. بااین حال از آن جاکه در ارتفاع 2190 متری از سطح دریا قرار دارد، زمستان هایش سخت و پربرف است و در تابستان آب وهوایی معتدل و مطبوع دارد. در فصل بهار کوچه باغ ها با درختان پرشکوفه تزیین شده اند و در تابستان اطراف رودخانه بهترین مکان برای کمپینگ و آب تنی است. در پاییز و زمستان هم روستا مانند تابلو نقاشی، زیبا و دیدنی است. البته در فصول سرد سال به دلیل شرایط آب و هوایی و نبود محل اقامت در روستا، سفر به این منطقه دشوار است.

مسیر دسترسی به شهرستانک

مسیر تهران تا شهرستانک: برای رسیدن به شهرستانک، باید از تهران به سمت کرج رانندگی کنید. بعد از کرج به سمت جاده چالوس بروید. بعد از گذشتن از آسارا و ماهان و درده، به دوراهی ای می رسید و تابلوی راهنما شما را به سمت شهرستانک هدایت می کند.

مسیر قله توچال تا شهرستانک: مسیر توچال مسیری برای کوهنوردان است. کوهنوردان می توانند از غرب توچال به سمت پایین حرکت کنند و بعد از ساعتی پیاده روی به شهرستانک برسند.

معرفی روستای قدیمی و امن کندلوس در شمال ایران