به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از فرارو: ۲۷ مهر ماه تحریم تسلیحاتی ایران در قالب برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت پایان می یابد. هر چند که ایالات متحده آمریکا برای ادامه تحریم ایران مکانیسم ماشه را فعال کرده است، اما نه اروپا و نه روسیه و چین و دیگر اعضای شورای امنیت این اقدام آمریکا را به رسمیت نشناخته اند. در این شرایط با پایان تحریم تسلیحاتی، ایران می تواند وارد مبادلات تسلیحاتی با دیگر کشور ها شود.
اروپا با وجود اینکه همچنان به برجام پایبند است، اما بعید است که وارد مبادلات تسلیحاتی با ایران شود. ایران هم گفته است مشتری تسلیحات اروپایی نیست. اما ایران می توانند با دو قدرت دیگر جهان یعنی روسیه و چین در این حوزه کار کند.
اوایل مهر ماه محمدجواد ظریف به مسکو سفر کرده بود، ظریف در این سفر تاکید کرد که ایران به گفتگو با روسیه در زمینه همکاری دفاعی ادامه می دهد. او در خصوص قرارداد های نظامی میان تهران و مسکو گفت: «ایران و روسیه مذاکرات بسیار جدی در این خصوص انجام دادند و ما به این گفتگو ها ادامه می دهیم.»
وزیر خارجه جزییات بیشتری در این باره اعلام نکرد. مذاکره درباره خرید و فروش تسلیحات همیشه موضوعی حساس است و دولت ها تلاش می کنند گفتگو ها در این باره محرمانه بماند.
در کنار روسیه، چین هم در موقعیت مناسبی برای مذاکره با ایران در این باره است. چین در دو سال اخیر محافظه کاری را کنار گذشته و با صراحت بیشتری از ایران حمایت می کند. از طرف دیگر ایران و چین به دنبال یک توافق جامع ۲۵ ساله هستند که احتمالا مسائل نظامی و مبادلات تسلیحاتی جزیی مهم از این توافق باشد.
مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا هفته گذشته تهدید کرد که کشورش در صورت فروش تسلیحات چین و روسیه به ایران، آن ها را تحریم خواهد کرد.
از طرف دیگر ایران در سال های اخیر پیشرفت زیادی در تولید تسلیحات نظامی داشته و حالا می تواند به عنوان یک صادر کننده عمده در این حوزه ورود پیدا کند. غیر از کشور های دوست همسایه، کشور هایی همچون ونزوئلا می تواند مقصد تسلیحات ایرانی باشد.
ایران توانایی خرید تسلیحات روز دنیا را دارد؟
به گزارش شفقنا، مایکل آیزنشتاد، محقق انستیتوی واشنگتن برای سیاست خاورنزدیک، کارشناس مسائل نظامی- سیاسی خاور نزدیک، معتقد است که برای مدرن سازی نیروی هوایی به تنهایی، تهران حداقل به ۱۰۰ میلیارد دلار نیاز دارد، همان مبلغ برای ارتش و همین برای نیروی دریایی لازم است. در عین حال، دکتر آیزنشتات تأکید می کند: “بعید است که روسیه و چین وام های لازم را برای تسهیل چنین خرید هایی در اختیار تهران قرار دهند.
ایران طیف گسترده ای از تجهیزات نظامی، اعم از سلاح های کوچک گرفته تا موشک ها، هواپیماها، تانک ها، زیردریایی های کوچک و ناوچه ها را تولید می کند. به گفته تحلیلگران، از جمله آقای آیزنشتاد، اصلی ترین چیز برای ایران تامین مجتمع نظامی- صنعتی ایران از نظر جدیدترین فن آوری ها خواهد بود.
می توان فرض کرد در صورت کمبود ارز، ایران مقدار کمی اسلحه مدرن را برای تانک سازی بدون مجوز و تولید در تأسیسات ایرانی خریداری می کند و به دست آوردن فناوری های نظامی و استفاده دوگانه به ویژه از لحاظ قانونی، نیمه قانونی و غیرقانونی، در درجه اول روباتیک پیشرفته و میکرو رایانه ادامه خواهد.
اگر برای چندین دهه و در شرایط سختگیرانه تحریم ها، ایران در حال حاضر توانسته آنچه را که در زمینه تسلیحات در اختیار دارد، ایجاد کند، به احتمال زیاد با برداشته شدن تحریم تسلیحاتی در اکتبر سال ۲۰۲۰، ایران دارای اسلحه و تجهیزات نظامی جدید و بهتری خواهد بود. در عین حال، بعید است که ایران خرید های گسترده ای را در خارج از کشور انجام دهد، اما، به احتمال زیاد، از طریق روش های زیر بر توسعه شتابزده صنعت دفاعی خود متمرکز خواهد شد:
کسب اجزای دارای کاربرد دوگانه و تکنولوژی پیشرفته.
خرید محدود تجهیزات نظامی خارجی.
کپی کردن مدل های خارجی پیشرفته اسلحه و تجهیزات نظامی یا اجزای انفرادی آنها.
تحریم های تسلیحاتی ۲۷ مهر ملغی می شود
